مریدین، در تنریف
ممکن است اولین باری که بسیاری از ما یک کشتی شکسته را دیدیم از طریق صفحه نمایش بود، به لطف کنجکاوی آریل، پری دریایی کوچولو دیزنی با تعالی مشهورترین مو قرمز زیر دریا سرگرمی داشت که در میان درهم و برهمهای آزاردهنده اینها غوطهور شود. کشتی های غرق شده ، در جستجوی گنجینه های شگفت انگیز از "دنیای بالا".
حقیقت این است که کشتیهای غرقشدهای وجود دارند که داستانهایشان آنقدر شناخته شده و افسانهای است که بخشی از تخیل جمعی را تشکیل میدهند، مانند کشتی تایتانیک - با یک فیلم -، کشتی جنگی بیسمارک یا کوستا کونکوردیا - فراموش کردن ناخدای در حال رها کردن کشتی غیرممکن است. با این حال، می توان گفت که ته دریا بزرگترین موزه جهان است، زیرا تخمین زده می شود سه میلیون قایق زیر آب در سراسر دریاها و اقیانوس ها پراکنده شده اند.
اگرچه شواهدی از دریانوردی ساحلی در مدیترانه از دوران ماقبل تاریخ وجود دارد، فنیقی ها اولین کسانی بودند که وارد ماجراجویی بزرگ دریایی شدند، که باعث می شود آنها را مردمان اصلی دریانوردان دنیای باستان در نظر بگیرند. پشت سر آنها ستاره خود را نشان دادند یونانیان و پونیک ها و بنابراین تا روزگار ما . از آن زمان، بستر دریا توسط کشتی های غرق شده تغذیه می شود.
فیلم «حفاری» حفاریهای کشتی تدفین ساتن هو را بازگو میکند
طبق گزارش یونسکو، " یک کشتی شکسته نه تنها یک محموله است، بلکه بقایای یک کشتی، خدمه، مسافران و زندگی آنها نیز می باشد. بنابراین، هر کشتی غرق شده ای که در تاریکی و سکون بستر دریا آرام می گیرد، نه تنها اشیا، خدمه و مسافرانی را که حمل می کرد، بلکه خاطرات و داستان هایش را نیز با خود می کشاند.
مورد اسپانیا بسیار برجسته است، زیرا هزاران سال است که انواع کشتی ها در دریاهای آن آمده و رفته اند. علیرغم این واقعیت که سرزمین های اشغال شده توسط دریاهای ما ارتباط کمی با آنچه در دوران استعمار بوده یا ندارد، دارد. اسپانیا قدرت اصلی میراث زیر آب است.
بر اساس اطلاعات جمع آوری شده توسط نیروی دریایی، از قرن سیزدهم، در زیر آبهای قضایی اسپانیا بیش از 1500 کشتی غرق شده وجود دارد. و اکثر آنها حامل بقایای مهم باستان شناسی هستند که به عنوان گنجینه ارزش دارند.
اولین کشتی غرق شده
دقیقاً، از دوران فنیقی، این کشتی کاملترین کشتی باستانی است که در جهان یافت شده است مدیترانه غربی . در مورد آن است مازارون دوم ، در سواحل شهر مورسیان در سال 1995 یافت شد. این کشتی که مربوط به نیمه دوم قرن هفتم قبل از میلاد است، تمام عناصر خود را در موقعیت و انحنای اصلی خود حفظ کرده است.
بازآفرینی Mazarrón II
به گزارش وب سایت موزه ملی باستان شناسی زیر آب ARQUA (MNARQUA)، اسناد کشفی آن، برای اولین بار و به شکلی استثنایی، مسیر دریایی بهره برداری فلزی که این تمدن در شبه جزیره ایبری انجام داده است، علاوه بر آن، آشکار می کند، همچنین برای اولین بار، کشتی سازی، زندگی در کشتی، قدیمی ترین سیستم ذخیره سازی و جمع آوری شناخته شده و استفاده از لنگرهای ساخته شده . اگرچه، در تمام این مدت، لاشه در محل در محل نگهداری شده و توسط یک "گاوصندوق" که به طور خاص برای آن ساخته شده است محافظت شده است، وزارت فرهنگ و ورزش از طریق اداره کل هنرهای زیبای خود، اخیراً به استخراج، حفاظت، مرمت، انتشار و نمایش این لاشه چراغ سبز داده است. و درمان بعدی آن در موزه ملی باستان شناسی زیر آب ARQUA، در کارتاخنا (مورسیا).
چند سال قبل، در سال 1988، در همان آب های مورسیان، به اصطلاح مازارون اول ، اگرچه در این مورد، در وضعیت حفاظتی بدتری قرار داشت، زیرا تکه تکه و ناقص به نظر می رسید. همچنین مربوط به نیمه دوم قرن هفتم قبل از میلاد است. سی. بر خلاف قبلی، کشتی حفاری، برداشته و بازسازی شد و امروز در MNARQUA به نمایش گذاشته شده است.
نه چندان دور از آنجا، در سال 1999، خوزه بو و آنتونیو فرر ، دو غواص تفریحی که قبلاً به دنبال قایق های ماهیگیری غرق شده در منطقه ویلاجویوسا (آلیکانته) می گشتند، آنچه را که "سرندیپیتی" می نامند، دست اول تجربه کردند. تلاش برای مکان یابی قایق ، یک قایق ماهیگیری از کار افتاده که عمداً غرق شده بود، با صدها کانتینر روبرو شد که روی ساختار یک کشتی قدیمی قرار داشتند. در سال 2006، کاوش در لاشه بو فرر - که نام کاشفان آن را دریافت کرد - آغاز شد.
خرابه بو فرر
بررسی های باستان شناسی متوجه شد که این یک کشتی بزرگ تجاری رومی است، با یک طول حدود 30 متر و وزن 130 تن ، که آن را به بزرگترین کشتی این کشتی تبدیل می کند دوره حفاری کل دریای مدیترانه و این ترکیبی از وضعیت بیرقیب حفاظت و عمق مقرون به صرفه برای باستان شناسان زیر آب . از سال 2013، به لطف پروژه پیشگام گردشگری زیر آب در اسپانیا که توسط شرکت Ali Sub Buceo انجام شده است، امکان مشاهده زنده این کشتی استثنایی وجود دارد.
را سواحل کاتالونیا گورستان کشتی های غرق شده نیز بوده است. یکی از نقاط سیاه آن در استان جیرونا است: Cap de Creus. این منطقه به تله مرگ برای تعداد زیادی قایق از تمام دوران ها تبدیل شد. در میان آنها Cap de Vol و Cala Cativa I ، از منشأ ایبری ، که بیش از بیست قرن پیش غرق شد. به نظر می رسد که هر دو یک مسیر تجاری را با ناربون پوشانده اند و حامل غرق شده اند صدها آمفوره شراب.
Melchuca، در Cap de Creus
"در خلیج کادیز بیشتر از بانک اسپانیا طلا وجود دارد"
اگرچه هیچ کس تا به حال برای گفتن در مورد آن متوقف نشده است، این عبارت به مقدار گنجینه هایی اشاره دارد که در نزدیکی آب های کادیز غرق شده اند. با توجه به اهمیت تجاری که کادیز از زمان های قدیم داشته است ، ترافیک دریایی در خلیج آن همیشه ثابت بوده است. این در زیر دریا باقی مانده است تسبیح شکسته های تمام دوران که در میان آنها برخی از افراد مشهور هستند، حتی اگر بازرگان نباشند، مانند کسانی که در نبرد ترافالگار یا محاصره انگلیسی ها در سال 1812 شرکت کردند.
بیش از 20 کشتی در طول دوره معروف به زیر آب های کادیز رسیدند نبرد ترافالگار، در سال 1805 از جمله گل سرسبد اسپانیایی در طول جنگ، Santísima ترینیداد، که همراه با بسیاری دیگر، پس از آن نبرد در انتهای خلیج قرار دارد. کشتی هایی مانند فوژو ، متعلق به نیروی دریایی فرانسه بود و توسط انگلیسی ها در خارج از منطقه اسیر شد Sancti Petri یا Bucentaure ، گل سرسبد فرانسوی ها که در طوفانی که اندکی پس از پایان درگیری مسلحانه سواحل کادیز را فرا گرفت غرق شد، برخی از غرق شده ها هستند.
با این حال، دقیقاً به دلیل غلظت بالای غرق شده که در پیوند خود با آمریکا، از قرن 16 تا 20، آنها مملو از محصولات ساخته شده از سنگ و فلزات گرانبها غرق شدند ، این منطقه بزرگترین قطب جاذبه کشور برای غارتگران داخلی و خارجی است.
نمایندگی فوگو در نبرد ترافالگار
آخرین سفرهای "لاس مرسدس"
اما اگر خرابه ای وجود داشته باشد که آگاهی را در مورد ارزش و شکنندگی میراث باستان شناسی غرق شده ما -PAS- افزایش داده باشد، آن ناوچه است. بانوی ما مرسدس، قهرمان پرونده "اودیسه"..
"لا مرسدس"، در سال 1786 راه اندازی شد ، یک بود کشتی نظامی که در زمان صلح با مأموریت حمل کشتی می کرد جریان تاج و ثروت بازرگانان به اسپانیا ، بخشی از کاروانی را تشکیل می دهد که مسیر تجاری را با مستعمرات پوشش می دهد. مسیری که قبلاً توسط انگلیسی ها بسیار تهدید می شد. در 5 اکتبر 1804، در سواحل پرتغالی آلگاروه - در آبهای بین المللی فعلی - نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا این ناوچه را با شلیک توپ غرق کرد ، در طول نبرد کیپ سانتا ماریا ، که بار دیگر با نیروی دریایی اسپانیا با انگلیسی ها روبرو شد.
بدین ترتیب کشتی غرق شد و 275 خدمه جان خود را از دست دادند و به قعر دریا اعزام شدند محموله ای عظیم از طلا، نقره، پارچه ویکونا، دارچین و سینچونا -در دنیای قدیم به دلیل خواص دارویی آن بسیار قدردانی شده است-. با این حال، این می توانست آخرین سفر ناوچه باشد، 200 سال بعد، در سال 2007، شرکت گنج یابی Odyssey Marine Exploration بخشی از گنج را به سطح زمین آورد. : تقریباً 600000 سکه نقره و طلا، با تمثال کارلوس چهارم. و با آنها نیز آنها داستان خود را "نجات دادند"..
در سال 2012، نبرد سخت دیگری در مورد "لا مرسدس"، این بار در دادگاه های ایالات متحده، در این مورد بین دولت اسپانیا و شرکت مذکور، درگرفت. سرانجام دادگاهی در واشنگتن به نفع اسپانیا رای داد و اودیسه مجبور شد "میراث فرهنگی غارت شده، 14 تن اشیاء که بیشتر آنها سکه های نقره ای به همراه کلیه اسناد گرافیکی" را برگردانید..
در همان سال، اشیاء متعلق به ناو به مادرید سفر کردند و به این ترتیب نمایشگاه را به نمایش گذاشتند آخرین سفر کشتی مرسدس بنز ، در موزه نیروی دریایی و موزه ملی باستان شناسی . در حال حاضر بخش بزرگی از آنها در نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است موزه ملی باستان شناسی زیر آب کارتاگنا.
بخشی از گنج "لاس مرسدس"
کشتی سرگردان لانزاروت
اگر شکسته ای وجود داشته باشد که به راحتی قابل مشاهده باشد، بدون نیاز به خیساندن، این همان است تلامون . کشتی در نزدیکی بندر آرسیف، پایتخت لانزاروته غرق شده و بخشی از تصویر گردشگری آن است.
Telamon که به آن نیز معروف است تالار معبد، یک کشتی باری بود که از آن زمان به بعد نتوانست پایان آخرین سفر خود را ببیند ساحل عاج به یونان ; طوفان باعث نشتی در کشتی باری - که در آن زمان مشغول حمل الوار بود - شد و مجبور شد یدک بکشد. در 31 اکتبر 1981، کشتی در فاصله کوتاهی از بندر آرسیف به گل نشسته بود و از آن زمان تاکنون در آنجا باقی مانده است. امروزه به دو قسمت تقسیم شده است، یکی به وضوح قابل مشاهده است، زیرا نیمه فرو رفته و دیگری 18 متر عمق دارد. و با وجود اینکه غوطه وری در مجاورت آن کاملاً ممنوع است، به مکانی تبدیل شده است که غواصان در آن رفت و آمد می کنند.
نمای هوایی از Telamón of Lanzarote
لاشه ها به چه کسی تعلق دارند؟
اینکه آنچه در دریا یافت میشود، دقیقاً همان کسی است که آن را پیدا میکند، در حقیقت، یک افسانه شهری است که بسیاری به آن پناه میبرند بدون اینکه بدانند در دنیایی که در آن مالکیت خصوصی مقدس است حتی لاشه ها و محتویات آنها صاحب "مشروع" هستند.
میراث باستان شناسی زیر آب آن را درک می کند همه اثری از وجود انسان که دارای ویژگی فرهنگی، تاریخی یا باستان شناسی باشد که حداقل به مدت یکصد سال به طور جزئی یا کلی، دوره ای یا پیوسته در زیر آب بوده است، همانطور که در ماده 1 ق. کنوانسیون یونسکو برای حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب.
بدیهی است که با یک لاشه کشتی که در آبهای بین المللی پیدا می شود مانند دیگری در سواحل قضایی یک کشور خاص رفتار نمی شود. همانطور که در کنوانسیون فوق ذکر شد، اشیاء باستان شناسی یافت شده در دریاهای آزاد به طور کلی متعلق به بشریت است ، اگرچه به رسمیت شناخته شده است که دولت مبدأ ممکن است دارای اولویت خاصی باشد، همانطور که در قانون تنظیم شده است کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها (1982) . امتیازات گفته شده به حقوق هماهنگی برای مراقبت از کشتی تبدیل می شود.
طبق معاهدات بینالمللی، هر چیزی که در آبهای حوزه قضایی یک کشور یافت میشود متعلق به آن کشور است و مسئولیت استخراج آن – در صورت انتخاب – و هرگونه اقدام دیگری را بر عهده دارد. با این اوصاف، دزدان دریایی بدون لکه های چشمی یا پاهای میخ هنوز هم آزاد هستند و غارت سواحل یک تهدید دائمی است..
عجیب است که هیچ یک از دو کنوانسیون قبلی هیچ چیزی را در مورد مالکیت کشتی های غرق شده تنظیم نمی کند. در ابتدا، کشوری که یک کشتی تابعیت آن را دارد، میتواند آن را ادعا کند، صرف نظر از اینکه چند سال گذشته است، با استناد به مصونیت حاکمیتی . با این استدلال دولت اسپانیا ناوچه را بازپس گرفت بانوی ما مرسدس . از سوی دیگر، در مورد اسپانیا، هر لاشه ای که در قلمرو آن کشف شود، بدون توجه به کشور مبدا، اگر بیش از سه سال غرق شده باشد، به طور خودکار به ملک شما تبدیل می شود..