بنبون پنالبا
**1)شکلات پنالبا**
گم نشده است: جلوی مجسمه وودی آلن و ویترین مغازه هایش است بیشتر از شیرینیپزیها میتوانستند قنادیهای تیفانی به نظر برسند . آنها مشهور هستند، به همین دلیل است که مردم اوویدو و غریبه ها، مانند قبل از لانه زنبوری از عسل غنی، توقف می کنند تا ببینند نمایشگر در آن لحظه چیست. کسانی که واقعاً در پنالبا مشهور هستند، شکلات هایشان هستند، یک موسسه واقعی در اویدو . و این است که این شکلات فروشی از سال 1930 باز بوده و خانواده پیدال سه نسل مالک شکلات سازان نسل دوم بوده اند.
وقتی از داخل این قنادی با سنگ مرمر زیبا و نام کوه می گذرید، سوال بزرگ این است که چرا باید تصمیم گرفت: پاستا خوشمزه اش، گلاسه مارون، کیک شکلاتی، نوقاش (در کریسمس) یا شکلات های آنها (مارزیپان با گیرلاچ، ترافل، پرالین)…. بیشتر از روزانه 90 کیلوگرم شکلات فروخته می شود ، که باید سفارشاتی که به صورت آنلاین انجام می شود را هم اضافه کنیم که نه تنها پست ملی دارند. برخی از تاریخی ها که نتوانسته اند مقاومت کنند بوده اند وودی آلن، آلفردو کراوس یا رزا ماریا رزی ، معروف به "la collares" یا "la Franca"، که هر چقدر هم که برای ژنرالیسیمو زن بود، "گوشت و خون" هم بود، همانطور که وقتی با گونه های پر بیرون می رفت از خود دفاع می کرد. (خیابان شبه نظامیان ملی، 4) .
**2) اوتوس **
بسیار جدیدتر (از اواسط دهه 90)، این قنادی صنعتگر، توزیع کننده رسمی شیرینی جوایز شاهزاده آستوریاس است ، که هر ساله جعبه های ویژه ای را تولید می کند که با عکس های همه برندگان شخصی سازی شده است. اولین فروشگاه آن در Plaza de San Miguel بود، اما خانواده به چهار فروشگاه در آستوریاس، و اکنون حتی یک فروشگاه در گلدن مایل مادرید (Ortega y Gasset، 72) افزایش یافته است. در میان همه مجموعه ای که شما را با چشم و دندان به وجد می آورد، شاهزاده خانم های کوچک وجود دارند (مارزیپان کوچک با مربا و شکر)، سنگ لاتورس یا اسکندالرا، تخصص آنها، یک بنبون با شکلات، بادام و تکه های بیسکویت کاراملیزه . نام به ذهن می رسد.
**3) کامیلو دی بلاس **
از سال 1827 زندگی گوسفندان را شیرین می کند. آنها خالق کاربایون های معروف اویدو بودند (به نام اهالی شهر): شیرینی با پایه پفکی پر از توده بادام و حمامی از زرده و شکر که سپس بقیه قنادی ها و قنادی ها کم و بیش آشکارا شروع به کپی برداری کردند . اما آنها تنها غذاهای لذیذ نیستند: آنها دوقیتاس (نسخه اصلی شاهزاده خانم های کوچک)، بیزکولتلا (کیک زرده پوشیده از شکلات یا شکر با سفیده تخم مرغ) و شیرینی های فصلی بی شماری را نیز درست می کنند.
اگرچه چندین شعبه در شهر وجود دارد، اما چشمگیرترین آنها شعبه ای است که در Calle Jovellanos، 7 قرار دارد. چند صحنه از فیلم ویکی کریستینا و بارسلونا در آنجا ضبط شده است. و قسمتی از سریال گوئینت پالترو و سرآشپز ماریو باتالی که به بررسی غذاهای اسپانیایی می پردازد. ورود به داخل آن انجام آن در داخل است موزه ای معتبر، رنگارنگ و پر از جزئیات کوچک: پرتره، ساعت، صندوق های قدیمی، لامپ ها و آینه ها . حتی اگر قرار نیست چیزی بخرید (چیزی که عملا غیرممکن است) ارزشش را دارد. آنها انواع محصولات لذیذ و لذیذ و مجموعه ای بدون گلوتن را می فروشند.
**4) کافه تریا ریالتو **
این کافه تریا، که از سال 1926 باز است، علاوه بر یکی از آن کافههایی است که شبیه چیزی خارج از لارجنتا هستند، مکانی خوب برای خوردن میان وعده بعد از قدم زدن در منطقه کلیسای جامع. با مخاطبان ناهمگون، از گروهی از دوستان مسن گرفته تا خانواده ها، می توانید یک قهوه یا شکلات داغ بخورید و پنکیک با کوهی از خامه بخورید. مسکوویان آن معروف هستند (پاستای بادام مارکونا و خامه آغشته به شکلات) که حتی حق کپی دارند و رمز و راز در مورد مواد مخفی آن، کاربایون ها و شاهزاده خانم های کوچک آن، و همچنین کیک اسفنجی امپراتوری و تارت های آن. آنها یک فروشگاه در مادرید دارند (Núñez de Balboa، 86).
**5) دیگو وردو (Cimadevilla) **
خیلی نزدیک به تاون هال، این مغازه کوچک کاملاً مورد توجه قرار نمیگرفت، اگر شهرتش قبل از آن و صفهایی که در کریسمس تشکیل میشوند، نبود. این شرکت که در سال 1878 تأسیس شد، نوقای سنتی از جیجونا، آلیکانته و شکلات و کیک آلیکانته، علاوه بر تمام شیرینیهای کریسمس، مانند مارزیپان، بادام پر شده، بادام شکری و کیکهای امپراتوری درست میکند. آنها سفارشات را به تمام اسپانیا و خارج از کشور ارسال می کنند و آنها می گویند واتیکان یکی از بهترین مشتریان آنهاست. تابستان هم بستنی درست می کنند.