بوسنی هرزگوین برای چندین دهه کشیده شد ننگ جنگ . اگرچه 25 سال از پایان درگیری ها در این کشور می گذرد بالکان ، بسیاری همچنان این کشور کوچک جعبه شده را مرتبط می کنند بین کرواسی و صربستان با آخرین رویارویی مسلحانه بزرگی که اروپا در قرن بیستم متحمل شد.
اما بوسنی، خوشبختانه، خیلی بیشتر از زخم هایش برای ارائه دارد . از جمله یک پارک طبیعی که می تواند با بهترین مناطق حفاظت شده در این قاره برای پیاده روی رقابت کند.
نمایی از جنگل اولیه Perucica
در منتهی الیه جنوب کشور، درست در کنار مونته نگرو و در بخش مرکزی رشته کوه های آلپ دیناریک قرار دارد. پارک ملی سوتیسکا . یک فضای طبیعی در اطراف 175 کیلومتر مربع با انگیزه های فراوان برای دوری چند روزه از سواحل شلوغ کرواسی و مونته نگرو. یا برای فرار از پر جنب و جوش سارایوو و از طبیعت و آرامش لذت ببرید.
برای رسیدن به اینجا، مسیر معمولی از پایتخت بوسنی شروع می شود و از آنجا می گذرد مهر ، نزدیک ترین شهر به پارک. اگر از ساحل و اطراف آمده اید دوبرونیک شما باید از جاده ای که از شهر عبور می کند بروید تربینجه ، در جنوب غرب کشور. در هر دو صورت خواهد بود Tjentiŝte ، شهر کوچک - مجموعه ای از خانه ها و ساختمان های دیگر پراکنده در دو طرف جاده - در قلب دره رودخانه Sutjeska . و بهترین مکان برای اقامت و گشت و گذار در منطقه.
یکی از نکاتی که در بازدید از پارک باید به آن توجه کنید این است اطلاعات کمی در دسترس است روی زمین اگر نه سفر را از قبل آماده کرد . با این حال، اگر سؤال خاصی در مورد مسیرها یا خدمات در منطقه دارید، بهترین مکان برای پرسیدن، پذیرش است. هتل ملادوست و دفتر کوچک گردشگری در کنار **رستوران کوملن**، هر دو در پای جاده. به هر حال، داشتن وسیله نقلیه شخصی برای شناخت عمیق پارک ضروری است.
جنگل اولیه PERUCICA
**جواهر طبیعی Sutjeska Perućica** است که یکی از معدود آنهاست جنگل های اولیه که هنوز در اروپا هستند. یا همان چیست، یک منطقه جنگلی با وسعت بیش از 1400 هکتار عملاً بکر و اینکه توسط کنش انسانی مورد بهره برداری یا تکه تکه شدن قرار نگرفته است.
در داخل جنگل اولیه Perucica
این جنگل بسیار خاص ترکیبی از راش، صنوبر و صنوبر که تلاش می کنند تا فنجان های خود را به سمت آسمان نشان دهند. محیطی با چنان پوشش گیاهی انبوهی که از بالا به نظر غیرقابل نفوذ به نظر می رسد.
در واقع، اگر می خواهید از فضای داخلی پروسیکا لازم است یک راهنمای رسمی پارک استخدام کنید. فقط گروه های کوچک مجاز هستند و دسترسی به تنهایی اکیدا ممنوع است. یک بار داخل، علاوه بر یک تنوع زیستی منحصر به فرد ، ممکن است به احساس بسیار نزدیک است آبشار اسکاکاواچ . آبشاری از بیش از 75 متر که با برخورد به زمین صدای بلندی ایجاد می کند.
برای کسانی که ترجیح می دهند از پیاده روی ضروری برای رسیدن به آن اجتناب کنند داخل جنگل یک جایگزین وجود دارد از آنجا که Tjentiŝte یک مسیر آسفالت و خاکی وجود دارد که تا پارک طبیعی بالا می رود. پس از گذشت مدت کوتاهی از کنترل نگهبانان می رسیم دراگوس سدلو (1264 متر). در سمت راست جاده یک مسیر کوچک وجود دارد که به یک دیدگاه با احتمالاً منتهی می شود بهترین مناظر از Perućica و پارک در کل
مرتفع ترین کوه در بوسنی
همین جاده را ادامه می دهیم و پس از اولین انحراف به سمت راست، بلافاصله به پریژور (1668 متر). درختان بزرگی که مشخصه مناطق پایین پارک هستند، از بین رفته اند. در اینجا سیلوئت از قله های بیش از 2000 متر که دره را قاب می کنند. و در میان آنها برجسته است سحر و جادو (2386 متر).
Magli؟، بلندترین کوه در بوسنی
بلندترین کوه بوسنی درست در مرز با کشور همسایه مونته نگرو قرار دارد. . برای انجام صعود خود به دانش اولیه سنگنوردی و تجهیزات فنی نیاز دارید. اگر به سادگی می خواهید از فاصله دور از چهره با شکوه آن لذت ببرید، پارکینگ Prijevor مکان مناسبی برای ترک وسیله نقلیه خود و کاوش در اطراف است. فقط 500 متر دورتر، در پای Magliç تحمیلی ، چندین پناهگاه کوهستانی وجود دارد که در ماه های تابستان از آنها مراقبت می کنند رادوان . یک چوپان محلی که برای پارک هم کار می کند.
از این نقطه یک گشت و گذار زیبا به سمت وجود دارد دریاچه یخی Trnovačko. مسیری در حدود 5 کیلومتر که تقریباً بدون اینکه متوجه شویم ما را به قلمرو مونتهنگرو میبرد - توصیه میشود پاسپورت خود را همراه داشته باشید. برای بازگشت می توانید همان مسیر را دوباره طی کنید یا دریاچه را دور بزنید و مسیری را که شامل صعود و فرود Magliç.
اگرچه این شیب در دسترس ترین است، اما پارک طبیعی منطقه دیگری پر از جاذبه دارد. در طرف مقابل دره ای که تشکیل می دهد رودخانه سوتیسکا او است توده کوه Zelengora . برای ورود به این منطقه باید مسیر جنگلی دیگری را انتخاب کنید که از آنجا خارج می شود Tjentiŝte . پس از 15 کیلومتر و انبوهی از پیچ ها به آن خواهیم رسید دونجه بارا ، پناهگاه کوهستانی در ساحل دریاچه. چندین مسیر برای کاوش در این منطقه از اینجا شروع می شود.
دریاچه یخی Trnova?ko
نبرد سوتیسکا
اگر از هر یک از شهروندان هر یک از کشورهایی که یوگسلاوی سابق را تشکیل داده اند بپرسیم که نام سوتیسکا چه چیزی را به آنها القا می کند، پاسخ روشن است: اینجا، در کوه های اطراف رودخانه ای به همین نام، یکی از مهم ترین نبردهای جهان جنگ جهانی دوم.
که در می 1943، نیروهای محور به رهبری آلمان نازی حمله ای را علیه پارتیزان های ارتش آزادیبخش ملی آغاز کردند. هدف اصلی دستگیری فرمانده آنها، مارشال بود جوسیپ بروز تیتو بعدها رئیس جمهور منقرض شد یوگسلاوی . پیروزی محور به نظر می رسید: سربازان آن عملاً نیروهای پارتیزان را پنج برابر کردند.
اما غیرقابل تصور اتفاق افتاد. جنگل ها، کوه ها و دامنه هایی که امروزه این پارک طبیعی را تشکیل می دهند آنها برای هر دو طرف جهنم بودند . میدان نبردی غیرممکن که در آن پارتیزان ها که بهتر با زمین آشنایی داشتند، توانستند مقاومت کنند با جان نزدیک به 7000 سرباز پرداخت.
فرهنگ عامه دولت جدید که پس از جنگ به وجود آمد تغییر کرد نبرد سوتیسکا در یک افسانه دلیلی برای غرور نظامی و هویتی که تیتو مسئول آن بود. همچنین از طریق فیلم 1973 حمله پنجم (Sutjeska، در نسخه اصلی)، گران ترین محصول تاریخ سینمای یوگسلاوی و با بازی ستاره بریتانیایی ریچارد برتون
نماد این مکان با بنای یادبود جنگ باشکوه در بخش مرکزی دره مشخص شده است. غیر قابل اشتباه از جاده از طریق Tjentiŝte. کار، ساخته شده در دهه 70 قرن گذشته، این یک مجسمه غول پیکر به سبک سوسیالیستی است. دو بال ظاهری آن نشان دهنده دو ستون پارتیزان است که از محاصره نازی ها عبور می کنند. ادای احترام به کشته شدگان و آخرین شگفتی برای کشف در قلب بالکان.
یادبود باشکوه نبرد سوتیسکا