پیتزاهای آرالدو ایتالیایی یا مادریدی نیستند: آنها از سیاره دیگری هستند
وقتی به آن فکر می کنیم غذاهای ایتالیایی پاستا و پیتزا به ذهن متبادر میشوند، و به درستی اینطور است، زیرا آنها پایه و اساس هستند غذای ترانس آلپاین.
مانند هر غذای معروفی که ارزش نمکش را دارد، چندین غذا وجود دارد افسانه های دروغین پیرامون آنها . ما به سه مورد از قابل توجه ترین آنها اشاره می کنیم و آنچه مهمتر است، سه رستوران در مادرید را نشان می دهیم که می توانید این افسانه های دروغین را از بین ببرید.
پیتزای ایتالیایی واقعی همان پیتزای نئاپولیتی است
جعلی. را پیتزا ناپل این معروف ترین در جهان است و حتی عنوان دارایی نامشهود بشریت را از سوی یونسکو به دست آورده است، اما در ایتالیا وجود دارد. انواع مختلف پیتزا بسته به موقعیت جغرافیایی (شمال یا جنوبی) یا مناطق، و همگی ارزش چشیدن را دارند.
از چند ماه قبل آرالدو مادرید **(Calle de los Madrazo، 5) ** می توان پیتزای سنتی ورونز را میل کرد: دست ساز و سبک، داخل نرم و بیرون ترد. آنها آن را با آرد سنگی نیمه یکپارچه بیولوژیکی درست می کنند (به دست آمده از یک گندم اصلاح نشده ژنتیکی، عاری از مواد شیمیایی مضر) و خمیر مادر با استراحت حداقل 60 ساعت -در دما و رطوبت کنترل شده-.
علاوه بر این، سس گوجه فرنگی، ساخته شده با گوجه فرنگی سن مارزانو PDO ، با 'روش confit' تهیه می شود، یعنی برای مدت طولانی در دمای پایین پخته می شود تا گوجه فرنگی تمام آب آن را آزاد کند و سس تا حد امکان غلیظ شود.
دو نوع ضروری برای درک طعم متفاوت سس عبارتند از سن مارزانو (کنفیت گوجه فرنگی سان مارزانو، پنیر فیوردیلاته، زیتون سیاه، پنیر گرانا پادانو 24 ماهه، امولسیون ریحان تازه) و سنت جاکومو (گوجه فرنگی سان مارزانو، پنیر گرانا پادانو 24 ماهه، پنیر بوراتا، گوجه فرنگی نیمه خشک قرمز و زرد).
این پیتزا آرالدو خوشبختی است
ملکه غذاهای خیابانی نئاپولیتی پیتزا است
نیمه غلط. چیزی که بیشتر در خیابان های ناپل خورده می شود، پیتزای کلاسیک ناپل نیست، بلکه پیتزا است پیتزا سرخ شده
این رقم، بسیار شبیه به کالزون، به عنوان جایگزینی برای نسخه کلاسیک در اجاق هیزمی پس از جنگ جهانی دوم ، از آنجایی که حتی پیتزا هم به دلیل گرانی مواد به یک کالای لوکس تبدیل شده بود.
در آن روزها با مواد پرکننده بسیار ضعیفی مانند ریکوتا، نوارهای گوشت خوک و فلفل تهیه میشد و پختن آن در خانه و تقسیم آن بین همسایهها بسیار رایج بود. امروزه برخی از زنان از محبوب ترین محله ها هنوز آنها را می سازند و به عابران می فروشند -. علاوه بر این، روش از پیتزا اوگی به اتو : «امروز آن را می خورید و هشت روز دیگر هزینه آن را می پردازید»، برای کسانی که در آن زمان نمی توانستند مبلغ را بپردازند.
خمیر پیتزا فریتا هم همینطوره فقط فرقش اینه که سرخ شده و مواد داخلش میره نه رویش. یکی از معدود مکانهایی در مادرید که میتوانیم آن را امتحان کنیم جولیتا (میدان مانوئل د رودریگو، شماره 7)، ایتالیایی جدید گروه Le Cocó.
شما می توانید انتخاب کنید پیتزا سرخ شده با لکه و گورگونزولا موج پیتزا سرخ شده با موزارلا، گوجه فرنگی و ریحان. طبیعت های بی جان غول پیکر با پپرونچینو، سیر و گوجه فرنگی خشک، کدو تنبل، خوشه ذرت، پرتقال، لیمو و آویشن بقیه کارها را برای شما انجام می دهد که حتی برای لحظه ای رویای حضور در خیابانی در ناپل را داشته باشید...
پیتزا جولیتا فریتا
پاستا: هر چه مواد بیشتر، بهتر
جعلی. یکی از رازهای آشپزی ایتالیایی سادگی است و با پاستا، ملکه بی چون و چرای غذای ما، این مفهوم کاملاً محقق می شود. کربنارا، روغن آگلیو و فلفل فلفلی موج cacio e pepe s در واقع، برخی از دستور العمل های بسیار ساده و در عین حال، بسیار خوب و معروف در سراسر جهان.
را cacio e pepe ، برای مثال، فقط از دو ماده تشکیل شده است، اما اگر خوب اجرا شود، ماکارونی پر شده یا سس های مفصل تر را از دست نمی دهیم.
متعلق به جریان آشپزی رومی به نام "بورینا" (شانه)، مربوط به جنبه روستایی و محبوب بسیاری از غذاهای آن و مواد اولیه اصلی که عمدتاً از باغات و مراتع حومه روم می آید. و شهرت خود را مدیون پنیرهای گوسفندی عالی است که در سراسر منطقه لاتزیو تولید می شود.
یکی از جاهایی که در مادرید یکی از 10 تا را آماده می کنند کازا بیانکو _ (خیابان پلکان سنگی، 2) _، چند متری پلازا مایور، زیر Arco de Cuchilleros، اداره می شود سرآشپز رومی ماسیمو و همسر کرواتش وسنا.