شما فقط یک هدف خواهید داشت: خوشحال کردن خود
وقتی به یک سفر انفرادی فکر می کنیم، به ندرت قهرمان داستان را به عنوان یک نفر تصور می کنیم پدر یا مادر با فرزندان کوچک با این حال، همانطور که نینا کوکوتاس روزنامه نگار در ** Condé Nast Traveler USA ** اعتراف کرد، گاهی اوقات ماجراجویی از این ویژگی ها به عنوان تنها راه ممکن برای خروج پیکربندی می شود. دیوانه نشو
"من نیاز به دیدگاه داشتم. به هوا نیاز داشتم بنابراین، وقتی فرصت سفر به تنهایی به **جزایر گالاپاگوس** فراهم شد، آن را با شوهرم در میان گذاشتم، حمایت خانوادگی خوبی برای کمک به او تهیه کردم و به ماجراجویی پرداختم که انگار فردایی وجود ندارد."
سفر شما، مانند سفر در کوکوتاس، پر از لحظات آشکار خواهد بود
زمانی که کوکوتاس به مقصد رسید و از بالای یک کوه به چشماندازی مینگرید لحظه روشن بینی : "اشک روی گونه هایم جاری بود. یادم نمی آمد آخرین بار کی بوده حس خیلی حاضر "، یاد آوردن.
روزنامهنگار ادامه میدهد: «بله، ** تنها سفر کردن، شما را هل میدهد.» "این شما را از خواب بیدار می کند، چشمان شما را باز می کند و آنچه را که نمی بینید به شما نشان می دهد. اما همچنین باعث ایجاد لحظه ای می شود. خودمراقبتی عظیم. برای یک مادر و همسر شاغل، این چیزی است که می تواند زندگی شما را تغییر دهد. بسیاری از کارهایی که ما هر روز انجام میدهیم توسط آنها مشخص شده است مسئولیت، انضباط و کنترل (چگونه میتوانستیم همه این کارها را در یک روز انجام دهیم؟). اما برای لحظه ای دوری از همه چیز را بدون احساس گناه تصور کنید فقط مراقب خودت باش راه اندازی مجدد و سلامتی چه چیزی می تواند از آن بیرون بیاید؟"
چگونه با اولین سفر انفرادی روبرو شویم؟
برای پاسخ به این سوال با روانشناس تماس گرفتیم جارا پرز . "به نظر من سالم که پدر یا مادر آگاهی کافی از نیاز به مراقبت که همه ما باید چند روز رزرو کنیم و بتوانیم به تنهایی یا با دوستان سفر کنیم اما بدون خانواده "، او برای ما توضیح می دهد.
"من فکر می کنم چیز بسیار جالبی در آنجا وجود دارد که به اندازه کافی داشتن است اعتماد به نفس در یکی دیگر از اعضای زوج یا در افرادی که تصمیم گرفته اید فرزندان خود را تحت مراقبت قرار دهید. این فوقالعاده است، دانستن اینکه قرار است به خوبی از آنها مراقبت شود و کاملاً قادر باشند چند روز را بدون تو بگذران ".
آنها این کار را می کنند، چرا شما نمی کنید؟
اولگا گریمیرسکی، صاحب رستوران ژاپنی اوکامی، او سال گذشته با الهام از ** فاصله زمانی بین دانشگاه و شروع زندگی کاری زنان ژاپنی تصمیم گرفت همان کاری را که کوکوتاس انجام می دهد، انجام دهد. "من بیش از هر چیز این را تحسین می کردم، زیرا در اینجا بسیار نادر است که کسی به تنهایی سفر کند، ** به خصوص اگر یک زن باشد. ** من فکر می کنم، مهمتر از همه، یک چالش "او به ما می گوید.
"در ابتدا حتی من برای گرفتن این تصمیم مشکل داشتم و گفتن این تصمیم به خانواده ام کاری بود حتی بلد نبودم ژست بگیرم. علاوه بر این، احتمال ** سفر با دخترم، خواهرم یا بهترین دوستم را در نظر گرفتم، ** اما، نمی دانم، چیزی به من گفت که فقط یک زندگی وجود دارد و اگر ** زنان دیگر در دنیا آن را انجام داد، ** چرا من نه؟ حداقل یک بار در زندگی..."
هنگامی که تصمیم می گیرید به این نوع سفر بروید، بزرگترین ترسی که با آن روبرو می شوید احتمالاً مربوط به آن است خانواده شما چگونه آن را قبول خواهند کرد؟ حتی با این که باید با آن ارتباط برقرار کند. آیا آنها احساس می کنند کنار گذاشته شده اند؟ فکر میکنن من باهاشون حال نمیکنم؟...
با این حال، پرز این موضوع را کم اهمیت جلوه می دهد: "من فکر می کنم به طور طبیعی توضیح می دهم که، ما علاوه بر پدر و مادر، آدم هستیم و ما نیازهایی داریم که لزوماً ربطی به خانواده ندارد، کافی است. اگر بچه ها بفهمند که در عشق خانوادگی این امتیازات است طبیعی و ضروری آنها مجبور نیستند احساس کنند صدمه.
"علاوه بر پدر و مادر، ما مردم هستیم"
برعکس اگر به عنوان تلقی شود یک شاهکار بزرگ مملو از گناه، متوجه خواهند شد که چیزی اشتباه است و اگر والدین احساس کنند گناهکار به این دلیل است که آنها کارها را درست انجام نمی دهند. بنابراین طبیعی بودن بیش از همه، که این فقط یک سفر است "، او منعکس می کند.
مورد اولگا: بازگشت به اصل
مرمت کننده حمایت مردم خود را به دست آورد که این ایده را "بسیار خوب" پذیرفتند. با این حال، هم چهار فرزندش و هم شوهرش در این فکر بودند که آیا در نهایت؟ جرات انجام آن را خواهد داشت ، که بیشتر مفهوم "چالش" را که او در سفر خود درک کرد ، که علاوه بر این ، بازگشتی بسیار ویژه به مبدا بود ، ترسیم کرد.
"من انتخاب میکنم لیتوانی زیرا آن سرزمینی است که در آن پدرم به دنیا آمد اولگا که در آن زمان، در سال 1918 -یک قرن پیش- به یاد می آورد که در آن زمان، در سال 1918، زمانی که من پنج ساله بودم، از مادرم طلاق گرفت، که من فرصت زیادی برای ملاقات نداشتم. لیتوانی لهستانی بود درست مثل نام خانوادگی او.
«داستان پدرم همیشه برای من بود یک ناشناخته بزرگ مادرم علیرغم اینکه بیش از 20 سال با او زندگی کرده و چهار فرزندش را به دنیا آورده بود، او را به سختی می شناخت، زیرا او مرد بود. بسیار محفوظ می دانستم وجود دارد در جنگ شرکت کرد ، پس از اینکه ارتش روسیه او را از خانواده اش جدا کرد تا او را به خدمت سربازی برساند و او دیگر مادرش را ندید. حتما منظورش این بوده یک ضربه بزرگ مسافر به یاد می آورد که هرگز نتوانست بر آن غلبه کند...
اولگا خود را مستند کرد تا بیشتر در سرنوشت خود غوطه ور شود
"کشف منشاء و قدم زدن در خیابان هایی که پدربزرگ و مادربزرگم - که من هرگز نمی شناختم - در آنجا قدم می زدند، سرنوشتی برای من بود. تقریبا یک ماموریت بنابراین، همانطور که شخصیت الیجا وود در ** همه چیز روشن است ** انجام داد، اولگا یک بار در آنجا یک کار تحقیقاتی را انجام داد.
"این اولین بار بود که به تنهایی سفر کردم. به محض اینکه به ویلنیوس، پایتخت رسیدم، احساس بسیار قدرتمندی داشتم. تنها بودن در آن زمان کمک چندانی به من نکرد، اما وقتی به شما می گویم که بوده است، باور کنید سفر زندگی من" ، تاکید می کند.
"من این فرصت را داشتم که سرزمینم را بشناسم، مردم و مکان های باورنکردنی، برای زندگی کردن چیزی شگفت انگیز و تکرار نشدنی هفته ای پر از احساسات بود. من حتی این فرصت را داشتم بادکنک زدن، زیرا ویلنیوس تنها جایی در اروپا است که می توانید با بالن در وسط شهر سفر کنید، علاوه بر این که واقعا زیبا است. ملاقات با دوستانی که هنوز دارم و احساس می کنم بخشی از آن مکان هستم مسافر توضیح می دهد که همه چیز را جادویی تر و فراموش نشدنی تر کرد.
پس از چنین تجربه مثبتی، این تاجر روشن است: او تکرار خواهد کرد. "احتمالا اوت امسال، به کرواسی وی تصریح می کند: این چیزی است که بسیار پر می شود و باعث می شود احساس آزادی کنید و از مسیر شکسته خارج شوید که وقتی به خانه می رسید، احساس خاص و اشتیاق می کنید. باتری های خود را شارژ کنید به روال روزمره ادامه دهید، به خصوص اگر مادر و کارگر هستید».
لاکان گفت: عشق یعنی دادن چیزی که نداری پرز به یاد می آورد. "او با این کار به ارائه هر آنچه که یکی دارد و هر چیزی که ما نمی توانیم به دیگری بدهیم اشاره می کند. از دست دادن، زیرا این نیز ما را به عنوان افرادی کامل می سازد. رفتار مردمی و همچنین به عنوان والدین، اجازه دادن به خود را برای غیبت چند روز برای استراحت و از تنهایی لذت ببر این روانشناس در پایان میگوید: «پذیرفتن آن کمبودی است که ما هم مهم است.»
سفری تکرار نشدنی