پورتال اکاورن: قلمرو پانیگو
اگر فکر میکنید که این طرح چیز خاصی ندارد و میتوانید هر یکشنبه در لاتینا همین کار را انجام دهید، به این دلیل است که فرانسیس را نمیشناسید، زیرا کروکتهای ژامبون مادرش ماریسا را امتحان نکردهاید و به این دلیل است که شما هنوز این آبجوها را ننوشیده ام. یک آخر هفته در ازکارای و سه افسانه (+1) در سطل زباله.
1- بهترین کروکت ها (دیگر نه) مال مادرم هستند من هم مثل اکثر شما همیشه معتقد بودم که مادرم بهترین کروکت های دنیا را درست می کند. شرط میبندم چه کردم، برای دفاع از آنها شنل و شمشیر میکشیدم... تا دیروز. که دنیا به سراغم آمد اگرچه مادر فقط یکی است و من مطمئن هستم که مال تو (مثل من) فوق العاده است، اما راه برگشتی وجود ندارد: یک بشامل به این خوب و سرخ شده بدون یک قطره روغن در بشقاب همه نمی توانند انجام دهند . برای چیزی که او (و نه والدین فداکار ما) اولین زنی بود که آن را دریافت کرد جایزه ملی غذا . در رستورانش سنت می توانید آنها را امتحان کنید، علاوه بر این که با هر قاشق غذاخوری، مقداری نخود با ماهی راهبان، مقداری لوبیا قرمز برای برداشتن کلاه یا آن سیب زمینی های ریوجان، آنها را گرم کنید. به این معنا که آپرس اسکی و بقیه چیز بیهوده است.
ماریسا سانچز، مادر تمام کروکت ها
2- من (هرگز) در LA RIOJA آبجو نخواهم خورد من هرگز خودم را یک آبجو اعلام نکرده ام، در واقع بی عشقی من به این نوشیدنی برایم در خارج از کشور هزینه داشته است، علاوه بر این که مارک کمیاب، یک چراگاه واقعی در لیوان هایی است که با متر خانه عروسک و نوشابه سیفون سرو می شود. ناگفته نماند که هرگز به ذهنم خطور نمی کرد که در لاریوخا درخواستی داشته باشم، اما اگر فرانسیس پانیگو به من بگوید که باید آن را امتحان کنم، آن را امتحان خواهم کرد . و چه وقت، زیرا چه خوب و چه بد، جعبه رعد را باز کرده ام، دریچه راه هلاکت یگانه رذیله الکلی را که هنوز در برابر آن مقاومت می کردم. و اینها فقط آبجو نیستند.
اینها دو آبجو دست ساز "امضا" هستند که در کارخانه ای در لاریوخا ساخته می شوند و نام دو حامی لوگریونو را دارند: ** ماتئو و برنابه **: اولی، بلوند و تازه از نوع گلدن آله و دومی، تیرهتر و درخشانتر از نوع Weizeibier. گویی این کافی نیست، برچسب های روی بطری ها جالب هستند. به حدی که آنها را نگه داشته ام و قصد دارم فوراً یک عملکرد برای آنها پیدا کنم تا آنها را در خانه بازیافت کنم.
متئو و برنابه: آبجوی که شراب ریوخا را از بین می برد
3- ستارگان (نه) همیشه ستاره هستند شما هر روز پشت میز جایزه ملی غذا نمی نشینید، و وقتی می نشینید، به خوبی نمی دانید چه انتظاری دارید، وقتی سرآشپزهای دیگر (بسیاری از آنها که حتی به کف دست خود هم نمی رسند). کفش) هاله خود را مانند ستاره های واقعی هالیوود باد می کند. فرانسیس دوست تبلیغ خود نیست و علیرغم این واقعیت که در سال 2012 همه چیز را به دست آورده است - او جایزه ملی غذا را جمع آوری کرده است، او در Millesime شرکت کرده است، او دومین ستاره میشلن خود را در هتل Marqués de Riscal دریافت کرده است (او قبلاً یک ستاره دیگر در اینجا داشت، در ال. پورتال)، و او حتی با رستوران جدیدش، Tondeluna، در Logroño، زبانش را در بحران بیرون نگه میدارد – او پاهایش را روی زمین گذاشته است.
در آشپزخانه و زندگی، او می داند که رمز موفقیت، صداقت است: "اگر اصیل نباشید، همه چیز به آواز خواندن ختم می شود" او وقتی در مورد نحوه مدیریت شبکه های اجتماعی صحبت می کند، می گوید. در حالی که ما آخرین دسر از یک منوی چشایی 12 غذای به قاب ، با عجله یک ماست بدون چربی را پایین می اندازد. او میگوید: «تو باید مراقب خودت باشی» (آنهایی که از شرکت لبنیات میپرداختند تا او را بشنوند). و به زودی بلند می شود. فردا او یک بازدیدکننده دارد: دوستش فران آدریا برای غذا خوردن به خانه اش می آید و مهم نیست که او چقدر برنده جایزه ملی و چند دوست باشد، تصور می کنم که این باید هر کسی را عصبی کند.
پورتال با ستاره: Echaurren
. اگرچه زندگی ما را به طرز خارق العادهای تزئین میکند (و همه ما از آن قدردانی میکنیم)، بهترین پتوها نیز لحافهای IKEA نیستند، بلکه **پتوهای موهر ساخته شده در کارخانه Ezcaray** هستند. آنها صنعتگران طبیعی و نرم هستند، سنگین نیستند و آنها را در LOEWE یا موزه Thyssen می خرند تا آنها را با آرم خود بفروشند. در اینجا شما آنها را از 65 یورو دارید.
*و به یاد داشته باشید: اگر مکانی "در آتش" در اسپانیا وجود دارد، آن La Rioja است
بهترین پتوهای موهر در ازکارای بافته می شود
یک بعدازظهر با فرانسیس پانیگو شکافی از افسانه ها را تضمین می کند