Tagann am sa saol nuair nach féidir leat éalú ó theas anraith chompordach.
Is ag an nóiméad sin nuair a thuigeann tú nach bhfuil aon iompú ar ais, go bhfuil tú caillte cheana féin: tá tú tar éis éirí i do dhuine fásta [b'fhéidir 33 bliain d'aois nó níos mó] a bhfuil a fhios aige conas an t-ullmhúchán cócaireachta seo a bhí tráth mar shlí bheatha na mbochtán a thuiscint. agus go lá atá inniu ann a thógann sé ar láimh na cistineacha de na bialanna is rathúla . Cad a bheidh ina dhiaidh sin? Suigh suas díreach? Cuir an naipcín ar na glúine? Nó cuir ort aghaidh fhaofa nuair a fhreastalaíonn an sommelier ort ar cheann de na culín fíona sin a bhfuil céad ainm agus sloinne air?
Imithe atá an t-am sin nuair a bhí anraith comhchiallach le tinneas [léigh an póite marbh] nó fiú, má thochailtim beagán níos faide siar, an ceann inar ullmhaigh mo sheanmháthair le brio agus máistreacht anraithí gairleog seiftithe chun goile a garpháistí acracha a shásamh, iad siúd a d’iompair muid ar dhroim ár rothair [léigh Red Torrotas] mar marcach an Apocalypse nach raibh aon rud fágtha le scrios.
Tá tamall caite ó dhearbhaíomar grá don ‘spúnóg’: i bhfoirm stobhach, prátaí stewed, marmitacos, lintilí... ach anois táimid ag dul céim amháin níos faide: bhaineamar na stobhach seo as aon ghléas imeaglaithe (píosaí feola, tiúbair, bagún, srl.) agus táimid ag cleachtadh é sin an brat aisiríoch sin nach nglacaimid ach arán 'mar pheata'.
Fiche rud, seo sampla den todhchaí atá ag fanacht leat i bhfoirm oidis thraidisiúnta (léigh: tá gach duine atá fós ina gcónaí i dteach a dtuismitheoirí eisiata, mar glacaim leis nach féidir leo éalú ó anraith stew Dé Céadaoin. ).
Tá gratin anraith oinniún na Fraince le cáis ar an mbarr.
ANraith OINIÚN NÓ SOUPE À L'OIGNON
Thug an Francach Alexandre Dumas cuntas air cheana féin in The Three Musketeers, ag sainmhíniú é mar "anraith a bhfuil meas mór ag sealgairí, daoine laga agus a bhfuil meas ag daoine ar meisce air." Réir dealraimh, ar ais ansin Ba ghnách le páirtithe Pháras deireadh a chur leis mar phota draíochta in aghaidh póiteanna amach anseo, chomh maith le bheith ag freastal ar uaireanta mídhóthanacha sna slumaí timpeall ar Halles Baltard, is é sin, an margadh inar oibrigh 'bláth agus uachtar' shochaí Pháras. Sna chuirfeadh 'bialanna' le láidreacht trí shraith cáise a chur ar fáil i leagan gratin (gratinée). Roghnaíomar an leagan búcólach a chuireann a aireagán i leith an Rí Louis XV, a mheascfadh, cosúil le hailceimiceoir éadóchasach, na comhábhair amháin a d’fhéadfadh sé a fháil sa phálás ar lá fiaigh. Ach toisc gur dealraitheach go bhfuil an t-oideas foilsithe cheana féin sa 14ú haois sa leabhar cócaireachta meánaoiseach Le Viandier, déantar an teoiric iontach seo a dhíchóimeáil (ní féidir le rí a chócaireacht / a grill).
Cá háit a nglacfar é:
I Páras Beidh siad a mholadh an ceann ag an mbialann Au Pied de Cochon, traidisiúnta agus an-ceart, ach más mian leat chun éalú ó na slua feargach sa tóir ar a mbabhla trófaí, roghnaigh an ceann ag Bouillon Racine níos fearr.
Is féidir fiú minestrone succulent agus bushy a dearthóir.
MINESTRONE
Téann na hIodálaigh go mór chun an difríocht idir an zuppa agus an minestrone a insint, chomh mór sin le smután go bhfuil cuma linn snámha poiblí Síneach air i mí Lúnasa. Tagann an chéad cheann ón téarma suppa agus seirbheáladh é ar shlisne aráin agus an dara ceann ó ministrare, ‘distribe’ —is dócha ag ceann an teaghlaigh— agus De ghnáth déantar é le glasraí, rís, pasta nó eorna. Tá an tagairt stairiúil is sine den dara ceann suite i gcuid véarsaí ón 16ú haois leis an Marquis del Tufo ina labhraíonn sé ar minestra maritata 'éadrom' ina gcinntíonn sé nach féidir leat a chailleann ispíní, bagún, liamhás, sopressata (salami cured), le finéal agus cáis taobh istigh ionas go mbeidh an aroma penetrating i ndáiríre.
Cá háit a nglacfar é:
Sa lá atá inniu an t-oideas cumhachtach seo, clasaiceach i ealaín Neapolitan, tugann príomhchócaire chomh mór le rá leis an réaltach Gennaro Esposito cuairt air arís, de bhialann Torre del Saracino, i Vico Equense, a rinne an chuma agus na comhábhair a scagadh go han-mhaith.
CATHAOIRLEACH
Ní sinne a bheidh ag iarraidh bunús an Chairo a aithint, sin anraith tiubh bunaithe ar brisket mairteola, chalon (mairteoil díhiodráitithe), uaineoil agus glasraí (prátaí díhiodráitithe, prátaí milse, pónairí leathana, móta, cruithneacht bruite) agus fiú cáis. Cé go bhfaighidh tú é i leabhar oidis gastranómachais Peiriú, is í an fhírinne ná go bhfuil na Bolivians tar éis an tír seo in aice láimhe a shéanadh faoi láthair as bradaíl cultúrtha roimh a n-Aireacht Cultúir, ós rud é Dearbhaíonn siad go bhfuil bunús an La Paz chairo i mbaile La Paz sa Bholaiv. Bíodh sin mar atá, is casta an rud a tháinig roimh an sicín nó roimh an ubh agus níos mó fós má chuirimid san áireamh go bhfuil an focal a thagann ó theanga mhuintir Aymara, a áitíonn ardchlár Andean Loch Titicaca (Scaite ar fud na Bolaive, i ndeisceart Peiriú, i dtuaisceart na Sile agus in iarthuaisceart na hAirgintíne). Deir na Bolivians go n-aithneoidh tú 'bradaí' má aimsíonn tú comhábhair cosúil le scuaise (cineál pumpkin) ar snámh ar an pláta, rud breise Peiriú a bhfuil a chomharsanacht go leor frowned air.
Cá háit a nglacfar é:
I gceantar La Paz gheobhaidh tú an anraith seo i mbeagnach gach bialann. I Marka Tambo, cuirtear leis an seó ceoil freisin.
Gheobhaidh tú anraith miso ceart don bhricfeasta ag Tokyo's Park Hiatt.
ANraith MISO
Cinntíonn miotaseolaíocht na Seapáine go bhfuil anraith miso i láthair diaga go ráthaíonn sé sláinte agus fad saoil mar gheall ar a einsímí agus ferments (Is taos pónaire soighe é Miso a choiptear idir naoi agus 36 mí). Agus cé go dtús ba ghnách leis é a ghlacadh le linn bricfeasta sna ceantair sléibhe, Faoi láthair téann sé (mar anseo is féidir é a bheith arán) le haon béile. Ná bíodh iontas ort má fhaigheann tú é i gceantair áirithe sa tSín freisin, ós rud é go n-ordaíonn teoiricí eile gur eascair miso i ndáiríre ar an mórthír agus go raibh sé níos déanaí, sa seachtú haois, nuair a thaistil sé go dtí oileán na Seapáine.
Tá sé riachtanach agus Níl sé riamh in easnamh i mbiachláir macrobiotic nó bunaithe ar chógais Ayurvedic agus Síneach. as a n-airíonna: vitimíní, mianraí, carbaihiodráití, próitéiní agus blátholaí, i measc comhpháirteanna eile. An oiread sin, go bhféadfaimis a rá gur cineál potion draíochta é, ós rud é go nascann staidéir le déanaí a thomhaltas le hailse a chosc. ó! agus cuimhnigh, an anraith seo a ól nach bhfuil spúnóg riachtanach, is é an rud is gnách a ithe le chopsticks na bianna soladach a snámhann ann, mar shampla feamainn nó tofu, agus ansin é a ól go díreach as an babhla.
Cá háit a nglacfar é:
Is fíor-riachtanach é an t-anraith miso dearg ag bricfeasta Tokyo's Park Hyatt, le radharcanna iontacha ar an gcathair agus i bpríobháideacht do sheomra (is féidir leat é a shlógadh agus é a chanadh más mian leat).
Múineann cócaire na bialainne Miramar i Marseille ranganna ar conas Bouillabaisse a ullmhú.
BOUILLABAISSE
Tá sé tipiciúil de chathair Marseille, cé go fírinneach bhaineann le gastranómachais Provencal. Is é an rud loighciúil ná smaoineamh go gcuirfí tús leis an anraith seo a chócaráil i dtithe na n-iascairí Meánmhara is measartha le héisc gan díol an lae nó leis an iasc carraige is ‘ghránna’ san fharraige. Tá fáilte roimh dord na farraige, bran farraige, fiú sairdíní, sna hoidis is traidisiúnta,. cé go seasann siad faoi láthair ar ghliomach nó diúilicíní a chur leo, sacraimint iomlán don dream is coimeádaí, a tuigeann siad go ndéantar an brat a sheirbheáil ar shlisne d'arán tirim baile (Marseillais marette le bheith níos cruinne) agus go gcuirtear an t-iasc ina dhiaidh sin.
Cá háit a nglacfar é:
Clasaiceach fíor is ea bialann Miramar i Marseille, a bhfuil maithiúnas againn uirthi as diúilicíní a bheith againn toisc go dtugann a cócaire, Christian Buffa, máistir-ranganna ar ullmhú bouillabaisse i gceart gach tríú Déardaoin den mhí. Déan leabhar trí shuíomh Gréasáin Oifig Turasóireachta Marseille.
Déantar 'láimhdeachas' cocido maragato a sheirbheáil in ord droim ar ais.
Anraith MARAGATO COCIDO
D'fhág mé go dtí an deireadh, mar atá i dtomhaltas an mhias maragato seo, anraith a stobhach. Is traidisiún é sa réigiún Leonach seo ord na seirbhíse a athrú nó, mar a deir siad ann, 'los vuelcos' a sheirbheáil ar gcúl: an fheoil ar dtús, ansin na sicíní agus ar deireadh, an t-anraith. Cuireann sinsir an cheantair an éagsúlacht seo i leith na traidisiúin muleteer áit ar tugadh an fheoil a bhí cócaráilte agus ídithe cheana féin agus iad ag stopadh chun scíthe sna tithe tábhairne ar thaobh an bhóthair le críochnú le anraith te compordach a shocraigh an boilg. Labhraíonn teoiricí eile ar phicaresque na bhfeirmeoirí sin a chinn, ar eagla go gcuirfeadh trúpaí na Fraince iontas orthu le linn an bhéile le linn Chogadh Saoirse na Spáinne, go a bheith rud éigin 'níos fearr ná thar an anraith'.
Bíodh sin mar atá, is í an fhírinne ná go gcaithfeadh cuairt a thabhairt ar an Maragatería an mhias croíúil seo a thriail agus molaim duit nach mbíonn an iomarca anraith agat riamh (mar sin fágann sé poll i do bholg), i gcónaí blasta a bhuíochas do na blas dian a sholáthraíonn an chorizo, cos agus cluas na muice, an morcillo, an lacón, an bagún, etc.
Cá háit a nglacfar é:
Is é ceann de na cinn is rathúla an ceann a thairgtear ag Entrepiedras, bialann i mbaile Castrillo de los Polvazares. Agus a chríochnú, custard. Dála an scéil, ná fiú smaoineamh ar scipeáil an lámhaigh pomace ag an deireadh, rud atá riachtanach ionas nach mbeidh an díleá chomh trom.