Portráid de Flora Tristan saor in aisce,
"Ba bhean aisteach mo sheanmháthair" scríobh Paul Gauguin ina chuimhní cinn. “Flóra Tristán ab ainm di…”. Níor chuir sé aithne uirthi riamh... "Is féidir liom a chinntiú gur bhean álainn uasal í... Tá a fhios agam freisin gur thiomnaigh sí a fortún iomlán do chúis an tsaothair, agus sin thaistil de shíor ".
**Flora Celestina Teresa Enrique Tristán Moscoso (1803-1844) ** iníon le bourgeois Parisian agus le Coirnéal Peiriú a d'fhág ina bastaird nuair a fuair sé bás mar gheall ar dhul i léig maorlathach. Gan oidhreacht, bhí uirthi a thabhairt suas an Ard-Mhéara óige gur mhaith carachtair Bolivar agus Bonpland go minic chun dul i dtaithí ar chónaí i Cuir sluma Maubert i bPáras . An rud nár bhain sé úsáid as a fear céile maslach a phós sé in aois a 17 mbliana. Ní raibh aon colscaradh agus rith sé ar shiúl; nach mór a lámhaigh an madman marbh uair amháin , agus chuir sé ina leith gur lig sí uirthi féin go raibh sí singil nuair a chuaigh sí léi féin go Meiriceá Theas, ar thuras chun oidhreacht a éileamh i bPeiriú a bhainfeadh amach as an mbochtaineacht í. Ní bhfuair sé ach pinsean, ach tharraing a uncail siar é nuair a léigh sé Oilithreachtaí de outcast , scéal a chuir muintir Lima go feargach faoin gcaoi ar léirigh sé iad. Díreach mar a bhí criticiúil Londain ag siúl le creachadh an chaipitleachais Bhéarla.
Ba spreagadh taistil an scríbhneora ina troid ar son fuascailte ban agus i gcoinne phionós an bháis a scairt sé "Oibrithe an domhain, aonaigh!" roimh Marx agus Engels . Ba é an turas deireanach a bhí aige ná turas ar chathracha na Fraince chun an smaoineamh maidir le hAontas Oibrithe a scaipeadh. Fágadh dialann na heachtra seo gan chríochnú nuair a chuir an bás iontas air i Bordeaux, ceithre bliana sular rugadh a gharmhac.
Scairt Flóra Tristán “Oibrithe an domhain, aontaigh”, roimh Marx agus Engels
AN OUTRAGE SA SINSEARACH
Bhí Flora Tristan i Sasana ceithre huaire . An chéad cheann acu, in 1826 , ag obair mar maid do theaghlach i Londain. D’fhill sé in 1831, in 1835 agus i 1839 . Nuair a d’fhoilsigh sé bliain ina dhiaidh sin Londain ag siúl , go raibh thaitin leis an "ollchathair" cheana féin. Chun an leabhar a scríobh, thug sé cuairt ar áiteanna imeallacha nach bhfeictear riamh i dtreoirleabhair taistil: monarchana, drúthlann, tearmainn, príosúin… Chuir sé faoi cheilt freisin mar Turk dul isteach i bparlaimint na Breataine, toisc go raibh cosc ar mhná dul isteach. Freagraíonn an téacs thíos do chuid den scéal seo, atá le fáil i Leabharlann Fhíorúil Miguel de Cervantes.
Léarscáil de Londain go luath sa 19ú haois
Cad is cathair ollmhór i Londain! […] Ar an gcéad amharc, tá meas ag an eachtrannach ar an cumhacht an duine; ina dhiaidh sin is cosúil faoi léigear ag meáchan an mhóraimh sin agus mothaíonn sé humbled ag a smallness . Na báid gan líon sin, na longa, na foirgnimh den uile mhórchúis, de gach sainchreideamh a chlúdaíonn, trí léigeanna fada, dromchla na habhann a laghdaíonn siad go spás cúng na canála; mórgacht na n-áirsí sin, na droichid sin a shílfeadh duine a bheith á gcaitheamh ag fathaigh chun dhá chladach an domhain a aontú; na duganna, trádstórais ollmhóra nó stórais a áitíonn 28 acra talún; na cruinneacháin sin, na cloigthúir sin, na foirgnimh sin a dtugann na gala cruthanna aisteacha dóibh; na simléir mhóra sin a scaoileann a ndeatach dubh isteach sa spéir agus a fhógraíonn go bhfuil monarchana móra ann. cuma neamhchinntitheach na rudaí thart timpeall ort; Cuireann an mearbhall seo ar fad íomhánna agus mothaithe isteach ar an anam, rud atá cosúil le stunned.
caricature de dandies béarla
Ach tá sé thar aon rud eile san oíche go gcaithfidh tú Londain a fheiceáil! Is cosúil go bhfuil Londain, le solas draíochta ó na milliúin lampa á gcumhachtú ag gás, iontach! A sráideanna fada, a théann ar aghaidh go dtí Infinity; a siopaí, áit a ndéanann sruthanna an tsolais an iliomad sárshaothair a tháirgeann tionscal an duine a lonradh i míle dathanna; saol sin na bhfear agus na mban a théann thart agus athbhreithniú a dhéanamh ar cheann amháin; táirgeann sé seo go léir, den chéad uair, éifeacht mheisciúil. Agus, i rith an lae, áilleacht na gcosán taobh, líon agus áilleacht na ngairdíní, a bhfuil an chuma ar a gcuid ráillí dian-stíl achar an baile baile ón slua, síneadh ollmhór na bpáirceanna, na cuair ghrásta a imlíníonn iad, an áilleacht. na gcrann, an iliomad carráistí iontacha, arna dtarraingt ag capaill iontacha a thaistealaíonn na bealaí, tá rud éigin draíochta ag na héachtaí iontacha sin go léir a scamaill breithiúnas; Cad atá níos mó, níl aon eachtrannach nach bhfuil spéis aige agus é ag dul isteach i gcathair na Breataine. […]
Radharc an tsaoil i Londain: daoine ar meisce agus gamblers i dteach tábhairne
Londain , lárionad caipitil agus gnó Impireacht na Breataine, meallann sé áitritheoirí nua gan staonadh ; ach tá na buntáistí a thugann sé don tionscal faoin gcaidreamh seo cothromaithe leis na míchaoithiúlachtaí a eascraíonn as ollmhór na n-achar. […] Is iad na gnáththurais ná ó shraith go leith go dtí dhá shraith. Ar an mbealach seo, is cuma cé chomh beag rudaí atá ag duine, bíonn siad faoi lé siúl idir cúig agus sé shraith sa lá; is furasta an t-am a chaitheann sé a shamhlú: ar an meán, caitear leath an lae ag fánaíocht ar shráideanna Londain. Má tá aclaíocht measartha sláintiúil, ní mharaíonn aon rud an tsamhlaíocht nó ní chuireann sé pairilis ar an spiorad agus ar an gcroí ná tuirse mhór bhuan . Ní féidir leis an Londan, a fhilleann abhaile san oíche, ídithe ag taisteal an lae, a bheith suairc, spioradálta, nó toilteanach taitneamh a bhaint as pléisiúir an chomhrá, an cheoil nó an rince. […] Sin é cinniúint áitritheoirí an cathrach ollphéist !, i gcónaí faoi léigear ag tuirse, as a n-physiognomy tar éis an rian a ghlacadh agus a gcarachtar iompaithe géar.
Radharc an tsaoil i Londain: daoine ar meisce agus gamblers i dteach tábhairne
Tá trí earnáil an-difriúil ag Londain : La cité, an taobh thiar agus na faubourgs. Is é an chéad cheann an sean-chathair, a bhfuil, in ainneoin na tine a tharla faoi réimeas Charles II, caomhnaithe líon mór de shráideanna beaga cúnga, mí-ailínithe, droch-thógtha, agus bruacha an Thames bactha ag tithe a bhfuil uiscí na habhann sna fondúireachtaí iontu. […] Measann muintir an taobh thiar gurb iad áitritheoirí na rannóige seo an folachóir John Bull; iad, don chuid is mó, ceannaithe den scoth a bhíonn mícheart go minic faoina leasanna agus nach ndéanann aon ní difear dóibh, ach amháin na leasanna céanna. Tá na siopaí, áit a ndearna go leor acu fortún mór, chomh gruama, chomh fuar agus chomh tais sin, go ndéanfadh uaisle an West End dímheas ar áitribh den sórt sin chun a gcuid capaill a choinneáil. Tugtar suntas do nósanna, nósanna agus teanga na cité as a bhfoirmeacha, a nuances, a n-úsáidí, a gcuid frásaí, a dtugann an West End galánta vulgarity air.
ché londain
Tá cónaí ar an taobh Thiar ag an cúirt, an t-ard-uaisleacht, an tráchtáil ghalánta, na healaíontóirí, na huaisle cúige agus na heachtrannaigh ó gach tír — tá an chuid seo den chathair ar fheabhas—; tá na tithe tógtha go maith, na sráideanna ailínithe go maith, ach thar a bheith monotonous. Tá na cóitseálaithe gealgháireacha ann, na mná tí iontacha, na dandys ag tafann ar chapaill iontacha faoi chapaillíní, saol na seirbhíseach atá cumhdaithe le línéadach saibhir agus iad armtha le maidí fada. corn óir agus airgid.
Banc Shasana agus túr Stocmhalartán Londan (1828)
Cuireann na faubourgs, bruachbhailte mar gheall ar na cíosanna saora, na hoibrithe, na mná poiblí agus an slua sin fear gan cinniúint faoi ghlas mar gheall ar an easpa oibre agus vices de gach cineál mar thoradh ar wandering , nó iad siúd a ainnise agus ocras iallach a bheith beggars, robálaithe, dúnmharfóirí. Is é an chodarsnacht a chuireann na trí earnáil den chathair seo i láthair ná an chodarsnacht a chuireann an tsibhialtacht ar fáil sna príomhchathracha go léir ; ach tá sé níos shocking i Londain ná in aon áit eile.
Téacs tógtha ó Paseos por Londres, le Flora Tristán (Foinse: Leabharlann Fíorúil Miguel de Cervantes, arna soláthar ag Leabharlann Náisiúnta Peiriú).
Lean @MeritxellAnfi
Caricature de radhairc éagsúla de shaol Londain