Cuan draíochta Pylos
Chuig na hoileáin? D'fhreagair sí: Níl, Peloponnesus. Agus ina chomhartha, ina ghlór, bhí bród agus cúthail measctha. Ní raibh sí ina seandálaí, ná ina staraí, ach lean sí an miotais le fostú duine a imscrúdaíonn ábhar teaghlaigh scáthach.
Tháinig muid i dtír san Aithin, ghlacamar carr ar cíos agus chuaigh muid go Delphi. Ansin, mar atá anois, bhí **intíre na Gréige** comhdhéanta de shraith ceann scríbe iargúlta a raibh turais bhabhta tiomnaithe ag paisinéirí cúrsála agus oibreoirí turas. Bhí óstáin agus bialanna áitiúla; an taiscí, roimh agus tar éis imeacht na mbusanna, freisin.
In ár gcéad chéim thrasnaigh muid an Sliabh Parnassus. Bhí an bóthar foirceannadh, na sráidbhailte beag. Thit an gleann, dlúth agus fiáin, idir cufróga, lomáin charraige, darach agus colm-darach. Stopamar ag radharcphointe báite san fhásra agus Shamhlaigh mé satyrs agus nymphs i measc na carraigeacha.
Léirigh genius na háite é féin gan náire. Bhí sé le feiceáil arís ag Delphi, ag luí na gréine, idir na colúin an teampall, agus i Olympia, taobh thiar de na crainn olóige ar líon a gcuid torthaí amphorae na mbuaiteoirí. Ach ba é genius Pylos a leag ár n-amharc.
Pilos, sráidbhaile iascaireachta lán le miotais agus finscéalta
Lean an bóthar cósta an farraige Iónach. Lean ciliméadar de thránna íona a chéile taobh thiar de na leapacha giolcach. Mar gheall ar ghanntanas stáisiúin gháis, stadanna ina bhféadfadh duine stopadh agus an t-ocras a shásamh, spreag sé aisteachas.
Comharthaí teibí dírithe chuig áiteanna ina fothracha loomed as na toir. Iarsmaí de chosán, an plionta de teampall beag, balla.
Sráidbhaile iascaireachta a bhí i Pilos. Na tithe tíl, whitewashed, timpeallaithe an port. Bhí seomra curtha in áirithe againn óstán os cionn na farraige.
Áiríodh le maisiú an bhealaigh isteach samhail de bhád iascaireachta, teilgin plástair de dhealbha clasaiceacha, plátaí tuaithe, cloig le hamanna aisteacha, seanghrianghraif agus péintéireacht ola de nude baineann. Bhí mearbhall ar an troscán, ach bhí BALCÓIN againn thar an mbá agus bhí na leapacha péinteáilte gorm.
I bPylos tá an troscán péinteáilte go gorm sna tithe tábhairne
Taobh thall de chladach an chuain bhí oileán ** Sphacteria .** Dubhairt sí liom go raibh, ar an Cogadh Peloponnesian, Chuir trúpaí na hAithne faoi léigear ceithre chéad laoch Spartach.
Chuir na longa bac ar na soláthairtí, ach d’éirigh leis na snámhóirí an imshuí a shárú go dtí, tar éis seachtó lá, Ghéill na Spartaigh den chéad uair ina stair.
Shíl mé gur chuir an tine, na triremes, an fhuil agus na screams mearbhall ar dhoimhneacht an uisce. Roghnaigh muid ár scéalta, agus níor mheall an ceann seo mé.
"Na tithe tíl, bán-nite, timpeallaithe an chalafoirt"
Dinnéar againn sa chearnóg, timpeallaithe ag mná láidir le feiceáil, fir buailte leis an aimsir, agus buachaillí ag imirt liathróide. Ní raibh Béarla ag an mbean a rinne freastal orainn. Sheirbheáil sé ainseabhaí friochta dúinn agus sailéad le capers, trátaí agus cáis. Bhí an nóiméad lukewarm.
An mhaidin dár gcionn d'éirigh muid go luath agus chuaigh muid isteach sa tír. Ar thaobh na gcnoc, i measc na gcrann olóige, bhí an struchtúr a chosain fothracha an Pálás Nestor
Dúirt sí liom faoin seanfhear rí a chuaigh i dteannta Aichill, Agamemnon agus an chuid eile de na laochra Achaean go dtí an Traí. Mar gheall ar a chomhionannas sa chaos de egos sin, thuill sé fabhar na déithe agus filleadh síochánta abhaile.
"Chun na hoileáin? Ní hea, chuig na Peloponnese"
Bhí dáta curtha ar na fothracha go dtí an deireadh ré na Mícéine, sa 13ú haois B.C. Cé gur chruthaigh aon rud an nasc le carachtar na Hóiméar , bhí ceadúnas litríochta coinnithe.
Shiúil muid tríd an halla áit a dóite tine chruinn. Thacaigh ceithre cholún leis an urlár uachtarach.
Coinníodh i imfhálú bathtub ceirmeach, maisithe le móitífeanna bíseach. Thug iarsmaí ilchrómaíochta ar an gcosán le fios go raibh gach rud thar cionn ansin.
Bathtub ceirmeach i bPálás Nestor
Ar an mbóthar go dtí an cósta bhí comharthaí a raibh tionchar láithreach ag a doiléire ar an roth stiúrtha. Rinneadh na láithreáin seandálaíochta a ghrúpáil de réir Ainmníocht Bhunaidh.
tá i Bóéitia agus an Peloponnese Láir temples chun tosaigh, i ndeisceart na speiceas dúchasach a bhí an tuama Mycenaean, an tholos cloch ciorclach curtha i garrán olóige.
I ngach ceann acu, stopamar os comhair na bearna a mharcáil an rampa rochtana agus chonaic muid le perplexity iarsmaí tine nó caoireoil iompaithe istigh.
Bhí an ghrian ag éirí agus chuamar i dtreo na farraige. Scar an cladach i gcorrán gorm. Pháirceáil muid in aice leis an trá voidokilia . Tharraing an gaineamh leathchiorcal iontach.
Ar cheann tíre, mharcáil túr faire an tóin as Cuas ina bhfuil crainn ghiúise.
Tuama Micéinéach, nó tholos, in aice le Pálás Nestor
Tugann Homer an Pylos ghainmheach air, dúirt sí. Ar an ábhar sin, agus mar gheall ar a chóngaracht don phálás, ghlac staraithe leis gurb amhlaidh a bhí an pointe tuirlingthe.
Is dócha go bhfuil, mar an Odaisé , anseo a tháinig sé Telemachus sa tóir ar Ulysses. Bhí Athena, an bandia le súile ulchabhán in éineacht leis. Thairg Nestor fíon, féasta mór agus leaba in aice le duine dá chlann mhac dó.
D'inis sé di faoin gcogadh, de fhilleadh randamach na laochra, ach ní raibh a fhios aige rud ar bith ar a athair. Ag breacadh an lae, rinneadh tarbh a íobairt don bhandia. D'ung an banphrionsa Polycaste Telemachus le hola sular fhág sí.
Roghnaímid ár miotais, shíl mé, agus léim isteach san uisce.
Trá Voidokilia agus a cruth leathchiorclach tréith