Fós as an scannán 'The Demons of Saint Petersburg', stiúrtha ag Giuliano Montaldo
Sa dara cuid seo, dúisíonn muid isteach comharsanacht Fyodor Dostoyevsky i Staraya Rusa le crann-líne uirthi (Sean-Rúis go litriúil), chun do charachtair a chur chun cinn i dtreo na Rúise nua-aimseartha, i dtreo na léime a dhéanann a litríocht agus i dtreo St Petersburg cruthaithe ag Pedro I mar phríomhthionscadal samhail stáit nua.
DROICHEAD LIRICAL
Intrigues réabhlóideacha, disquisitions morálta agus monologues inmheánacha féin-millteach aimsíonn siad a suíomh iontach feadh chanálacha St Petersburg. Meallann an chathair an cuairteoir cosúil le poll dubh agus is é sin an mothú a thugann na timpeallachtaí ina bhfuil an protagonist cuimhní faoi thalamh.
Ní bheadh na slumaí a gcuirtear síos orthu ach beagán níos dorcha agus níos decrepit ná na cinn a mbeadh siad ag bogadh isteach Raskolnikov nó Sonya i coireacht agus pionós. Is beag a bhaineann siad leis na barraí ar Shráid Rubinstein a dhéanann óstáil ar an saol oíche anois, ach is furasta na radharcanna atá líonta le taise, fuacht agus decadence áirithe a chomhshamhlú le radharcanna an oiread sin laethanta báistí i seanchathair na Rúise.
Canálacha St Petersburg
Chomh maith leis sin i St Petersburg, Ar Dhroichead Isakievsky, feicimid an Bearbóir Ivan Kakovlevich ag breathnú amach thar Abhainn Neva le srón an chomhairleora coláisteach Kovalyov, príomhcharachtar scéal Gogol a chaitheamh Srón . An srón céanna a bheidh, ionadh, le feiceáil beagán níos déanaí ag guí i A Mhuire Kazan, caith súil ó Mhúsaem an Díseart , ag trasnú Nevsky Prospect.
Eile de na scéalta a bailíodh i Scéalta St Petersburg , ina (agus féach El Abrigo) an córas ranga a ionchlannú sa Rúis san 18ú haois a ghlacann le hábharthacht speisialta. In éineacht le Pushkin, beidh an Gogol an-neamhaireach agus síceolaíoch seo ag ceiliúradh todhchaí na clasaiceacha na haoise seo chugainn.
As An cóta dúirt Vladimir Nabokov, freisin ina Petersburger, a bhí an t-aon saothar liteartha "gan scoilteanna", in aice le The Metamorphosis Kafka. Agus is é sin, cé gur tháinig beagán anuas ar a shaothar scríofa sa Rúisis, go léiríonn scéalta agus úrscéalta Nabokov an t-eolas is críochnúla ar litríocht na tíre seo.
Agus cuid thábhachtach de is ea na chéad fhoilseacháin de chuid an scríbhneora, lonnaithe sa chathair a bhain, mar sin, le litríocht Anna Akhmatova . Cosúil lena teach, d’athrófaí teach Vladimir Nabokov ina mhúsaem freisin, ach i bhfad níos déanaí: tar éis é a ghnóthú i 1998, ochtó bliain tar éis don údar Lolita an chathair a fhágáil lena theaghlach tar éis na Réabhlóide.
Mhuire Kazan, St Petersburg
Agus na caisleáin caolaithe, bogtar na fáiltithe sna palaces agus sna hallaí maorga os cionn an Abhainn Neva go cistineacha deataithe, gaile agus chuig díonta comharsanachtaí móra lucht oibre. Seo mar a chuireann Sergei Dovlatov síos orthu dúinn i gceann dá shárshaothair, The Suitcase.
Agus Aontas Sóivéadach shaky sa chúlra saor in aisce,. insíonn sé conas a shocraítear a shaol féin idir jabanna díspreagthacha, meisce le roinnt laethanta (nó zapóis) agus grá tiomanta dá bhean chéile, rud a fhágann go bhfuil sráideanna St Petersburg níos cumha más féidir. Más rud é go bhfuil Dovlatov ar cheann de na guthanna is forleithne i scéal na Rúise comhaimseartha, is é a chaidreamh leis an deoraíocht é.
Sonraítear na céimeanna sular fhág sé go Nua-Eabhrac (áit a raibh dlúthbhaint aige le buaiteoir Duais Nobel na Rúise, an file Iósif Brodski) i An Cúlchiste Náisiúnta Pushkin, cuntas ar a thréimhse mar threoraí turais i Sléibhte Pushkin , iarthar na tíre. Is leor taitneamh a bhaint as greann agus lionn dubh Dovlatov chun an leabhar a chaitheamh, ach freisin tuiscint a fháil ar an gcaidreamh mistéireach atá ag Rúiseach inniu le Pushkin –agus dá bhrí sin bheadh gá le fad an téacs seo a dhúbailt–.
An Chugais Mhór, an Rúis
AN FIADHÚNACH THEAS
Maraíodh i duel lena gunna cleas, Chuir bás Pushkin iontas ar an tír, agus go háirithe ar an nimhneacht Mikhail Lermontov. Tógadh i Moscó é, agus iarrann sé díoltas san Óid Bás an Fhile , rud a mheasann Tsar Nioclás I níos tábhachtaí ná a spreagadh. Mar sin seolann sé an fear óg míleata Lermontov go dtí an Chugais, chun é a thógáil amach ar na reibiliúnaithe Seisniach.
Thiocfadh dó a leasainm (File an Chugais) agus inspioráid a fháil, toisc go bhfuil sé a tírdhreacha go bhfuil sé cur síos ní amháin, ach freisin péinteanna (mar fiosracht, i Rúisis "a phéinteáil pictiúr" agus "a scríobh" úsáid as an briathar céanna) agus bailíonn i laoch ár linne . Tar éis iompar a phríomhcharachtair agus i gcosanna Pushkin, Bheadh Lermontov bás freisin i duel ag aois 26, sna tírdhreacha céanna ina bhfuil a úrscéal ar siúl.
Ní hé an t-aon scríbhneoir iontach a thugann isteach i ndeisceart na Rúise gan choinne sinn. Sa Chrimé, is é Pushkin an chéad duine a scríobh síos (an dán Travida) ceann eile de na naisc spioradálta is láidre atá ag na Rúisigh leis an tír seo. D’fhágfadh Lev Tolstóy a chuid tuairimí ar Chogadh na Criméaigh, inar throid sé, i Sceitsí Sevastopol.
Ach is é Maksimilian Voloshin a bhainfeadh úsáid as na tírdhreacha agus as a ngnáthfhíonta coiriúla agus a gcognac chun fónamh mar phreabchlár le haghaidh inspioráid na geniuses is éagsúla den am sin. . Ba mhisteacht díthreabhach é Voloshin nár phós aon taobh riamh le linn na n-amanna dronnacha ina raibh sé ina chónaí agus a d’fhéadfadh ionadaíocht mhaith a dhéanamh ar cheann de na chéad hippies a bhíonn ag campáil ar thránna na Criméaigh anois.
Mheallfadh a charisma Alexei Tostói nó Gorki, Andrei Bieli nó Mandelstam chuig a bhaile sa Koktébel paradisiacal. Chomh maith leis na spréacha agus na heisiúintí fisiceacha go léir a fheictear, ba é an samhlaíocht a bhí ar cheann de na tairbhithe móra Marina Tsvetaeva, a raibh Voloshin ina gúrú.
Bheadh Bulgakov ábhar freisin a chuid ama sa Crimea san obair Eitilte , áit a bhfuil an leithinis mar chineál d'áirc buanna Noah a bhailíonn ann sula dtéann siad isteach sa Rúis Bolshevik. D'fhan tagairtí veiled freisin i scéalta na Nabokov nó Gaito Gazdanov, a chuaigh ar deoraíocht tríd anseo go dtí an Eoraip. Agus, a mhalairt, bhí an fhianaise is soiléire an ceann a d’fhág Brodsky in Homage to Yalta, freisin sular bhog sé go SAM
coire
EXILE INMHEÁNACH
Má tá muid ag caint faoi deoraithe, is beag tíortha atá in acmhainn a gcuid díoltas a theorannú go dtí críoch a gcathair féin. Ní miotas é a bheith seolta chuig an tSibéir. Bhí Dostoevsky ar cheann de na cinn is íocónach. Cé go mbeadh aon chleachtadh liteartha a bheith dodhéanta dó i Omsk (áit ar chuir Nioclás I air mar gheall ar muintearas le heagraíochtaí folaitheacha), D'fhóin sé ansin an chéad chuid dá phianbhreith, a chríochnódh sa Chasacstáin agus an scríbhneoir lán-thiontaithe go dtí an Chríostaíocht. An rian i tairiseach bunúsach.
Ní hé a deoraíocht i Sakhalin (deoraíocht eile do phríosúnaigh) an chuid is mó a chuimhnítear ar shaothar Chekhov, ach is é an ceann is mó a bhaineann le háit. Ní dhéantar na spreagthaí chun Moscó a fhágáil ag aois 40 agus dul chuig an Rúisis i bhfad i gcéin agus i gcéin a shoiléiriú ina chomhfhreagras: filleadh ar a bhean chéile (eolaíocht) an t-am goidte ag a leannán (litríocht). I Oileán Sakhalin Rinne an drámadóir agus an dochtúir seo staidéar ar chás coilínithe ag coirpigh agus chuir sé deireadh lena thráchtas dochtúireachta, go dtí sin ní raibh sé críochnaithe.
Bheadh taithí na príosúnachta agus an tsaothair éigeantais níos soiléire agus b’fhearr le saothar Alexándr Solzhenitsyn, a díbríodh go hOileáin Solovietski . In iarthuaisceart na tíre, tá siad ina lárionad stairiúil d'adhradh Cheartchreidmheach na Rúise, ach ba iad na chéad gulags a bunaíodh mar sin freisin. Tá an fhianaise ar cheann de na saothair is fairsinge agus is tábhachtaí leis an réimeas Sóivéadach, a Ghnóthaigh sé Duais Nobel na Litríochta dó i 1970.
Gan aon rún an cóisir a mhilleadh d’éinne, Téann Vasili Grossman sa chéad áit do mhórdhrámaíocht, mar gheall ar a phian agus a toise, le húrscéal cogaidh mór na staire: Life and Destiny. Míníonn an leabhar féin cén fáth nach féidir cuairt a thabhairt ar aon rud i Stalingrad (Volgograd anois) a ndéanann sé cur síos air: bhí an scrios iomlán. Ach is féidir toise a chatha a thuiscint sna cuimhneacháin atá fós ina onóir.
Ardeaglais na Deastógála i lár Omsk, an tSibéir
AGUS AN TRAEN, AN RÚIS TRAIN
Agus chun filleadh ar an áit ar thosaigh muid, fiú gan comhthéacs an teannais pholaitiúil agus shóisialta uasta a thréigean, déanaimid bealach eile tríd an Urals le Yuri Zhivago, a thabharfaidh ar an traein go Moscó sinn. baint an charachtair leis an Réabhlóid agus an díomá a bhí air ina dhiaidh sin, chomh maith le a chiall lyrical agus fís anailíseach na réaltachta ní bheadh iontu ach leithscéal chun tallainne iontach an Boris Pasternak.
In éineacht leis feicimid claochlú Mhoscó, gealltanais neamhchomhlíonta an tsóisialachais agus thar aon rud eile, mothaímid fairsinge thírdhreach na Rúise, a fuacht, a fairsinge coillte, caoineadh mac tíre... Amhrán don saol sa bhaile agus paidir chun filleadh ar an normáltacht. Fuaimeanna cosúil le rud éigin a thabhairt duit?
An scannán ‘Doctor Zhivago’, bunaithe ar an úrscéal comhainmneach le Borís Pasternak