Facade Provencal i gcomharsanacht thraidisiúnta.
Bistro Francach i gcomharsanacht thraidisiúnta. Seo mar a dhéantar achoimre ar Le Bistroman i strócanna an-leathan. Clasaiceach den ealaín Gallic i suíomh clasaiceach i Maidrid. In aice le Opera, i gcroílár Madrid de los Austrias. D’fhéadfadh sé a bheith toisc nach raibh moladh Fraincise ardchaighdeáin againn i Maidrid, b’fhéidir go dtarraingíonn sé aird óna aghaidh an-glas, b’fhéidir gur mhaith linn ithe go ciúin agus go maith, ach Le Bistroman Atelier, tionscadal na óstánaí Miguel Ángel García Marinelli agus cócaire Stéphane del Río Tá poll déanta aige i gceann cúpla seachtain.
Marinelli, a bhfuil aithne air sa chathair cheana féin toisc go raibh sé ar dhuine díobh siúd a bhí freagrach as ealaín na hÁise a chur ar eolas i ndáiríre dúinn, ag Café Saigón, Dragon, na Sínigh ag Villa Magna, Comhlíonann Le Bistroman “aisling nó sprioc ríthábhachtach”, Deireann sé. "Bhí mé i gcónaí ag iarraidh bistro na Fraince a oscailt i Maidrid."
L'onglet de veal nó greim na banríona.
Tar éis roinnt blianta ag bainistiú Le Bistroman i Marbella, áit a ritheann sé Hot Bao freisin, socraíonn sé an t-ainm agus cuid den choincheap a thabhairt go Maidrid. “Choimeádamar an t-ainm céanna ionas go mbainfidh an bheirt leas as, ach i Maidrid atá againn an leagan Atelier, níos lú, níos cúramaí, agus cistin gastronomic”, bille.
Bhí an casadh sofaisticiúil sin, a bheag nó a mhór, marcáilte ag an áit féin. “Thug sé coinníoll dúinn rud éigin níos míne a dhéanamh, tá toilleadh ann do 40 dinnéar, an ceann i Marbella, 80, anseo atá sé ar an tsráid… Spreag sé sinn le rud éigin níos sofaisticiúla a dhéanamh.” a mhíníonn Marinelli, a rugadh sa Spáinn, toisc go raibh a thuismitheoirí anseo ar saoire, ach cuireadh oideachas agus oiliúint orthu sa Fhrainc agus ina chónaí sa Spáinn le 25 bliain.
An bouillabaisse, ag tarrtháil oidis timeless.
Mothaítear an sofaisticiúlacht agus tú ag trasnú tairseach an áitribh. “Te, Provencal agus cáilíocht” na trí threoirlíne a tugadh don dearthóir intí Javier Erlanz, a d'aistrigh é go brící nochta, veilbhit ghlasa, solas fáilteach.
Bhí Marinelli féin i gceannas ar an mbord: línéadach boird, sceanra airgid, gréithe Limoges, earraí gloine Riedel… “Theastaigh uaim bord cáilíochta, compordach, is é an rud a bhíonn i dteagmháil leis an gcliant, agus leis an méid a bhfuil sé i dteagmháil leis, is é sin a tharchuireann an caighdeán de réir an tairiscint ard gastranómach”, a thugann údar leis.
Agus sa togra cócaireachta, cé go raibh sé soiléir i gcónaí go mbeadh sé “ealaín Francach sách radacach”, freisin go raibh a fheiceáil ar an áitiúil. "Theastaigh uainn i gcónaí a bheith Francach, ach toisc gur áit bheag é, thug sé cuireadh dúinn leibhéal eile sofaisticiúlachta an bhiachláir, de chastacht, chun ealaín níos catagóir a dhéanamh, biachlár séasúrach níos giorra".
elegance cluthar de Provence.
Is é Stéphane del Río, Franco-Spáinnis freisin, an té a scríobh an litir seo lán de oidis iontach ó na cistineacha Gallic. Tugann siad radacach air, mar ní mheascann siad beagnach rud ar bith, is fíor-Fhraincis iad ar fad. imríonn siad i “sraith coimeádach, ach casta a fhorghníomhú”, mhíníonn Marinelli, a, ina theannta sin, beatha go príomha ó tháirgeoirí na Fraince ("Tagann 90% as ann," a deir sé). “Is Francach na fíonta go léir, is Fraincis an vermouth, an t-arán agus an t-im a thugaimid ón bhFrainc”, áirigh.
Cá bhfuil croissant maith...
Ina theannta sin, bhí sé soiléir freisin go raibh sé ag iarraidh treocht a leanúint. “Is as ceantar Nice mo theaghlach ón bhFrainc, theastaigh uaim tionchar an-Provençal” , nuance “Tá miasa clasaiceacha Burgúine againn, cosúil le scargots (le im agus luibheanna) nó rud éigin níos Normannach le him; ach a ligean ar a rá go bhfuil treocht, agus go háirithe sa samhradh toisc go bhfuil níos mó a oireann dó féin, do ealaín níos Meánmhara ón bhFrainc”.
I measc na miasa Provençal: tá an pissaladiere, “is píotsa é, déanta le coca pasta sairdín grilled, le ainseabhaí agus ológa dubha agus oinniún candied”; anois agat bláthanna courgette líonta le brandade trosc; a sailéad nisarda nó niçoise le tuinnín marinated i basil, a pie glasraí le sairdíní marinated; onglet nó gruaim na banríona; an bouillabaisse , “very Marseille”. “Deirimis Fraincis atá sa litir, ach leanann sí i dtreo dheisceart na Fraince”, achoimre.
Stéphane del Río ag déanamh an draíocht.
Agus mar sin leanfaidh sé ar aghaidh, cé go bhfuil go leor oidis acu sa seomra a thiocfaidh amach ina dhiaidh sin trí rialacha órga atá marcáilte. “Sin go bhfuil an táirge den chaighdeán is airde, séasúrach agus gur oideas Francach é”.
Seo mar a chomhlíonfaidh Marinellí a aisling, a bhfuil críoch níos fearr fós aige: “Seo an chéad chuid, agus an dara cuid ná bialann Spáinneach a oscailt i bPáras…”.
Sailéad Niçoise, clasaiceach eile ó dheisceart na Fraince.
CÉN FÁTH GO
Le haghaidh na pissaladiere, don bouillabaisse, l’onglet agus do na milseoga, na sútha talún ó Majarama, an Tarte Tatin...
GNÉITHE BREISE
An liosta fíona: 60 tagairt, Fraincis ar fad, idir boilgeoga, dearganna, bána, rósanna, milseáin agus fiú vermouth. Tá an pata tíre mar appetizer ullmhaíonn siad é sa chistin.
Baba au rum!
An ealaín.
Seoladh: Calle Amnesty, 10 Féach ar an léarscáil
Teileafón: 91 447 27 13
Sceideal: Gach lá ó 1:30 i.n. go 4:00 i.n. agus ó 8:30 i.n. go 11:30 i.n.
Leath phraghas: €60