Maidrid do na Madrilinians
Dhá chathair, dhá phearsantacht: an ceann a fheisteas don turasóir agus an ceann eile, an ceann barántúil — an chathair á camouflad ó shúile prying. B’fhéidir gurb í Maidrid an chathair is casta le scoilt ina dhá leath, a dheighilt idir “an barántúil” agus “an turasóir”; mar is as Maidrid dúinn go léir agus is turasóirí sinn go léir. Toisc gur beag duine é Maidrid agus beagán d’aon duine agus toisc nach bhfuil gaol aige nó aici leis an gcathair dho-mhínithe seo... Is furasta é a dhéanamh le Seville; tá sé éasca freisin é a dhéanamh le Donosti, Barcelona nó Valladolid, ach Maidrid? Dodhéanta . Mar sin, seo linn:
DON bhricfeasta: Tortilla AGUS Caife
Trí bunúsacha: an omelette prátaí Sylkar nó El Borbollón, an muifín Condumios — agus aon cheapaire le liamhás, ar a dtugtar Sebastián López Robledo mar “Gearrthóir Ham is Fearr”, agus an caife ó Super8 Cine y Café; scannáin mhaith agus caife iontach, cé a thugann níos mó? I gcás go dtitfidh tú i do chodladh roimh an dara bricfeasta (is mór do Mhaidrid bricfeasta a ithe faoi dhó, nach ea, Anabel?) D’fhéadfá sleamhnú isteach sa treoirleabhar Ambasáid seo. Agus is í an Ambasáid sin, a bhfuil a fhios cén fáth (agus ainneoin gur íocón stairiúil é in airde Gijón nó Coileach) fós dofheicthe don turasóir, agus tá súil agam go bhfanfaidh sé mar sin.
An omelette foirfe?
Stórais LEABHAIR
Sa lá atá inniu ní bheidh muid ag caint faoi shiopaí leabhar athláimhe nó an cnoc Moyano nó an Barrio de las Letras; nerd. Tá sé in am dubh a chur ar bhán timpeall na siopaí leabhar a úsáideann muid i ndáiríre: ceann de na cúiseanna ar thit mé i ngrá le Maidrid (tá milliún ann) ná Panta Rhei (“Athraíonn gach rud”); ó dhá mhíle tiomnaithe do dearadh, grianghrafadóireacht, léaráidí, ailtireacht agus an cumas slán sin chun iontas a dhéanamh ar gach cuairt: bíonn rud éigin ann i gcónaí a chuireann iontas ort. Dírithe níos mó ar shaol na healaíne agus dearadh intí , clasaiceach eile: siopa leabhar Gaudí in Argensola; Níos mó clasaicí áit a bhfuil sé dodhéanta nach bhfuil tú isteach? Ticéid, an siopa leabhar idirnáisiúnta i Genova.
ASTURIACH AGUS SANTCELONI
Sea, tá léamh ceart agat. Asturians agus Santceloni, an ying agus an yang. An ceann is rustic agus is gránna: ach tá Maidrid araon —chomh chaotic agus fánach mar atá sé galánta agus jondo: Tá Maidrid cosúil le clog. Asturians toisc go léiríonn sé na Chamberí is traidisiúnta agus faoi thalamh , agus don stobhach pónaire sin agus an flan uibhe sin agus an t-arán sin agus an biachlár sin do thrí bhuic déag agus an chorizo sin is fiú go mór potosí. Santceloni toisc go bhfuil sé ar an mbialann is galánta sa Spáinn agus ar cheann de na seomraí is fearr ar domhan. Clog Eilvéiseach le fuaim an maître Abel Valverde, an cócaire Óscar Velasco agus an sommelier David Robledo; teampall, ód don dea-bhlas agus don domhan atá ag titim as a chéile: sin den scoth. An ceann de na rudaí a rinneadh go maith.
Agus mar bhronntanas, liathróid bhreise: an ceapaire squid ó bharra Postas.
An elegance
THE VILLAMAGNA BAR
Seo ceannlíne: Is í Maidrid an chathair leis an ólachán is fearr sa Spáinn. Conas atá cruinne na mhanglaim i Maidrid, máthair Dé; conas atá Macera , Salmón Gurú nó barra Matador . Ach is é fírinne an scéil ná go bhfuil an je ne sais quoi sin dodhéanta ag an **Magnum Bar (agus a ardán) ** a chódú don dearthóir intí faiseanta: tugtar anam air. A barra aon nonsense. Beár ina gcónaíonn aíonna loingis agus cónaitheoirí cheantar Salamanca, ag iarraidh deoch chiúin (taobh thiar den bheár, Belen Larroy ) sa chlub seo atá chomh Nua Eabhrac agus fós chomh Maidrid. A leid: a Sean-aimseartha iontach.
barra magnum
MARC
An teach i Dr Castelo áit a David Marcano agus Patricia Valdez Chuir siad liús inár mbialanna gan Réalt i Maidrid cheana féin; Agus is dócha gurb é Marcano an t-seod ceilte (nach bhfuil an oiread sin a thuilleadh, tá eagla orm) de chomharsanacht Retiro agus is amhlaidh mar gheall ar conas a chócaíonn David: is iad na clasaicí a shank, an scuid dearg leanbh, an bocarte saillte baile agus an foie gras le subh biabhóige homemade. Chomh maith leis sin, ar ndóigh, an dordán farraige ceviche, prátaí milse candied agus arbhar cancha. Labhraím leo, ba mhaith liom iad a insint dom a Maidrid , cén fáth Maidrid? “Is breá linn go bhfuil na comharsanachtaí chomh difriúil sin, gur féidir leat beagnach ceann a roghnú de réir do ghiúmar. Uaireanta bíonn baint mhór againn lenár mboilgeog féin, leis an obair ó lá go lá taobh thiar den bheár agus déanaimid dearmad ar chomh hálainn is atá an chathair seo. Is é an rud is fearr nuair a thagann cara ó thar lear agus caithfidh tú gníomhú mar threoraí turais, ansin aimsíonn tú Maidrid arís . Ag athinsint amhrán Man Ray: Cé chomh maith a bheith i do thurasóir i Maidrid”.
Ceviche Corvina
SACHA
Stóras Deochanna agus Sorn . Cad atá le rá agam ag an bpointe seo faoi Sacha, huh; Tá mé ag rá leat: rud ar bith. Is sruth é “Sachismo” a fhásann agus a fhásann i measc gastranómacha Mhaidrid (agus ina dhiaidh), níos mó ná sruth: reiligiún. An ceann de na creidmhigh an tábla maith. Tá Sacha anseo chun a mheabhrú dúinn nach mbaineann an gastranómacht le trompe l’oeil , ní staidiúir ná damhsa bálseomra; a mheabhrú dúinn gur tháinig muid anseo le hithe agus le maireachtáil — le saol an tábhairne, leis na hiar-bhéilí gan deireadh agus leis na miasa a ghabhann leis na “nithe eile sin”: an comhrá agus an cuma. Is gastranómachais an leithscéal i gcónaí, ach cén leithscéal, mise : lasagna féasóg farraige, cocochas don tábhacht, cannelloni portán damhán alla, sairdín deataithe le gairleog bán nó an omelette doiléir sin atá ina clasaiceach cheana féin . Sachism nó barbarism!
TUSA AMHÁIN
Deacair, óstán a bhfuil "Maidrid" air. Tá an dá totem mór againn (Palace agus Ritz, píosa cloiche ó Maidrid ó thús an chéid), tá na brúnna Malasaña againn agus freisin, ar ndóigh, an Hotel de las Letras (leis an bhfuinneog gan teorainn sin ina ndéanann an saol. ní pas: tá sé ag dul; leictreachas íon ar an Gran Vía) ach tá mo geall difriúil. Is é mo geall gurb é an t-óstán seo agus an barra seo atá mar phríomhcharachtar sráide Barquillo cheana féin , agus tá sé díreach anois: tá siad díreach tar éis El Padrino a oscailt, an barra nua a spreag tithe tábhairne traidisiúnta thús an chéid: cruinnithe sóisialta, Feoil na hIbéire, cultúr, cáiseanna agus árasáin fíona. an sean Maidrid agus an Maidrid nua, aghaidh le duine; agus tá sé go ainneoin a bheith ina núíosach, an Amháin Tá tú cheana féin Maidrid íon - agus b'fhéidir nach bhfuil aon rud chomh Maidrid mar núíosach, ní dóigh leat?
Óstán Only You Boutique, Maidrid
moloko
Chuir mé leisce ort, an lá traidisiúnta seo a dhúnadh, idir an Bealach na Bó Finne, an Tupperware nó, cad é an diabhal, an Palentino; ach cén fáth nach seo Moloko áit a mbuaileann Sabi (sa chábán) agus Rocío lena gcuid cliant , riarann siad deochanna maithe agus ní bhíonn siad ag déanamh praiseach de le seachrán nó le maoirsiú béaloidis leis an gceol: Wilco, The Stone Roses nó The Red Room sa tír dhúchais bheag seo de cheoltóirí (tar éis gach ceolchoirme), ráthóir an Mod spiorad agus anam Malasaña ó roimh an hipsters. Tapaímid an deis seo freisin chun ár gcomhbhrón ó chroí a chur chuig teaghlach Chonradh na Gaeilge Sonia an Mháistir, d’éag le déanaí; alma mater of Tupperware agus bunaitheoir Association of Hoteliers of Malasaña (AHM) tá na focail seo greanta ar cróluas an Tupper againn fágtha againn: _ “Go raibh maith agat as an gceol agus as cur ar Malasaña fás. Féach leat i gcónaí, a Sonya”. _
Moloko
Lean @nothingimporta