Ég flauta gúmmí
í upphafi La Gomera, Kvikmynd rúmenskrar leikstjóra Cornelieu Porumboiu (þegar í kvikmyndahúsum), söguhetjan, Christi (Vlad Ivanov), spillt lögga, mafíuuppljóstrari kemur með ferjunni til eyjunni La Gomera. Bjartur himinn, þessi hrikalega strandlengja, hafið. Svo virðist sem paradís bíði. Hann er að flýja grá, sorgleg og hættuleg Búkarest. Hann kemur til að hitta mikla konu, Gilda (Catrinel Marlon), og að læra gómeran flautan að geta haldið áfram sambandi sínu við vondu strákana. En það tekur hann ekki langan tíma að átta sig á því að jafnvel týndur þar eru þeir enn að fylgjast með honum.
„Ég laðaðist að hugmyndinni um að sýna það í stjórnað fyrirtæki þar sem allir verða að gegna hlutverki,** mjög gamalt samskiptaform getur gert fólki kleift að komast undan þessari stjórn,“** útskýrir Porumboiu um val á staðsetningu og tungumáli sem afsökun fyrir mynd sinni.
Komið til La Gomera.
Rúmenski leikstjórinn (12:08 austur af Búkarest) uppgötvaði Gomeran-flautuna fyrir áratug, í fríi í Saint Jean de Luz með eiginkonu sinni, basknesku listakonunni Arantxa Etcheverria. Og hann varð heltekinn af þessu tungumáli sem kanarískir frumbyggjar búa til á 16. öld. „Ég var að klára myndina mína lögregla, lýsingarorð um tungumál og hvernig það er notað í pólitískum tilgangi. Flautað tungumálið fannst mér möguleiki á að halda áfram með þetta þema en á annan hátt,“ heldur hann áfram.
Cristi kemur til La Gomera til að læra þetta leynilega og sögulega tungumál. Tungumál sem þróaðist að geta átt samskipti yfir langar vegalengdir á þessari Kanaríeyju með sinni flóknu orðfræði og framkallar með flautum (mismunandi eftir staðsetningu fingra í munni) hljómleika annarra tungumála.
Frá einu gil til annars, upprunalegu íbúarnir töluðu saman með því að flauta, sumir sérkennilegir, innblásnir flautur, sem fyrst voru þau þýðing frá Guanche og svo enduðu þau á spænsku (Í dag er það jafnvel talað á ensku). Í sögu þessa leynimáls, en notaði það í glæpsamlegum tilgangi, byggði Porumboiu sig til að skapa sinn sérstaka frásagnarstíl og sviðsetningu.
Gljúfrin í La Gomera.
MENNINGARARFUR
Síðan 2009 er Gomeran flautan Óefnislegur menningararfur mannkyns af UNESCO, viðurkenningu sem fengist hefur með starfi ríkisstjórnar Kanaríeyja fyrir að endurheimta sögulega og þjóðfræðilega þýðingu fyrir þetta sérkennilega tungumál.
Þó upphaflega það var líka talað í El Hierro eða Tenerife, Það var í La Gomera þar sem það var notað fram á 20. öld, sérstaklega meðal fjárhirða og bænda. Hins vegar um miðja síðustu öld kreppurnar í röðinni, brotthvarf sveitalífsins og framlenging símans fólkið sem kunni tungumál sem barst frá föður til sonar var að slökkva. Þar til á tíunda áratugnum var það stofnunin sem ákvað að endurheimta það og í dag er það kennt í skólum að varðveita þennan menningararf sem tengist einstakri eyju.
Catrinel Marnol og Vlad Ivanov.