Semo tutti romani: það sem þú ættir að vita um romanesco, mállýsku Rómar
Á tímabili sínu, og þrátt fyrir að Vittorio Gassman varði rómönskuna þegar hann var fulltrúi stjórnmálamanns rómverska lýðveldisins í hinni frægu mynd af Luigi Magni ( Scipione l'African ), aðeins latína var töluð sem opinbert tungumál.
Það var á miðöldum, með falli heimsveldisins, þegar hnignun þessa tungumáls hófst til hagsbóta fyrir vinsæl mállýska, óformleg, dónalegur, skemmtilegur, sjálfsprottinn, skapandi, þjóðsagnakenndur, ferskur, ríkur af orðatiltæki , dýrkun dýrlinga og, þversagnakennt, misnotkun á guðlasti eins og Li mortacci tua! (þekktur sem Romanaccio , eða útrýming á litlu fíngerðinni sem forveri hans sýnir). Einnig áhugi á einföldum orðum fyrir djúp hugtök. Hrein heimspeki.
Scipione l'Africano, kveður í rómönsku
Fyrstu samskipti mín, og/eða hrifning, við rómverska mállýsku átti sér stað fyrir þremur árum, þegar ég byrjaði að vinna í vöruhúsi í ítölsku höfuðborginni sem staðsett er í Termini djúpinu. Ég, sem sjö árum áður hafði unnið Erasmus-námið í Róm, kom fullviss við stefnumótið til að hitta nýja samstarfsmenn mína: allir Rómverjar, allir töluðu tungumál sem mér er algjörlega óþekkt. “Mo, nniamo a manja”, Ég hlustaði alltaf á matmálstímum. Ég endaði með því að skilja það pasta, í hádeginu, er ekki fyrirgefið, þrátt fyrir að það hafi verið sagt á ítölsku og sagt: „ Adesso andiamo a mangiare“.
Því miður þar, á leynilegum stöðum, jaðarsvæðum, í lágum fjármunum eða á fundum eingöngu fólks sem er fætt í borginni (forðastu frá snobbi Fegurðin mikla ) og aðeins þar, þetta tungumál er talað í sóttkví. Sviðsettur lífsmáti -Þegar Róm var ekki enn höfuðborgin - sem hafði Toskana áhrif í fortíðinni, í fónemum sínum og málfræði, til að afneita Flórens sjálfri og sumum sviðum kirkjunnar, að þeir vildu frekar Dante, flókinn, truflaðan, reiðan og glæsilegan.
Um aldir rómverska það var bannað tungumál á sundruðu Ítalíu , sundruð, án nokkurrar sjálfsmyndar sem þjóð. Í því felst núverandi erfiðleikar hans, en það er líka iðrun hans, þar sem hann hvatti til sköpunar lítil örloftslag með tungunni, siði, að skoða spegla leikarasjálfs, af allri þeirri snilld og næmni sem því fylgir af hálfu fólksins. Róm, með mikilvægustu gömlu hverfunum sínum (Monti, Testaccio eða Trastevere) Það er hreint leikhús. Svið sem lifir eingöngu á töfrum leikara sinna teknir af götunni, sem þjást af hnattvæðingu. Þetta heillaði tvö skáld sem, með kaldhæðnum sonnettum sínum, bjargaði að eilífu orði fólks sem gekk í átt að hvergi. Og að í dag er það tegund sem er vernduð af útrýmingarhættu.
Í innyflum Róm muntu heyra rómanskó tala
Trilussa á 20. öld og Giuseppe Gioacchino Belli á 19. öld tókst þeim að anda að sér fersku lofti inn í rómanesco, gefa því aftur ákveðna álit um Ítalíu og kynna það fyrir öllum heiminum. Carlo Alberto Camillo Mariano Salustri hún var nútímalegri og minna flókin fyrir lesandann. Hann birti stóran hluta af vísum sínum með hendecasyllable í Rúgantín , tímarit -stofnað árið 1848- sem heitir frá persónunni sem bjó í Trastevere fyrir meira en hundrað árum: trasteverino, einnig kallaður. Klædd plástra, skítugar og breiðar tuskur sem ramma inn ævarandi brosið á munninum.
Með beittum, beittum tungumáli, pílu í orðinu, Trilussa ( Er compagno scompagno , Stelle di Roma hvort sem er Tölfræðin ) gagnrýndi ár fasismans harðlega og eftirstríðsárin. Einnig nokkur Vatíkansvið. Texta hans, eins og Kafka eða Orwell, er hægt að framreikna yfir í samfélagið í dag. Einnig, eins og í Belli ( Dauðinn með coda, Sköpun apans hvort sem er Er giorno der giudizzio ), það er mikið af depurð, mannlegri eymd, píkarsque, afbrýðisemi, dauðasyndir, innri angist, spott, fabúleringar og brýn þörf á að mannvæða hið guðlega og skopmynda hið óhelga.
Þróun þess varð á mikilvægu augnabliki, einmitt þegar Ítalía lauk sameiningu sinni eftir orrustuna við Porta Pia , þar sem bersaglieri frelsaði landið undan hjörð páfans. Ári síðar, árið 1871, fæddist Trilussa sjálfur, og Róm var höfuðborgin . Enn og aftur, staðsett í miðju heimsins, var það frábær ræktunarvöllur fyrir skáldið, sem tók upp vitnisburð nafna síns og endurræsti rómönsku sem tjáningarmáta og hugmyndafræði heimsins. Í lykli fordæmingar, húmors og uppgjafar... Vegna þess að Róm er ekki skilin, heldur samþykkt.
Mörg ár eru liðin, borgin hefur verið full af ferðamönnum og innflytjendum sem koma alls staðar að af landinu. Tollar eru að tapast og hinir ekta frumbyggja sem eftir eru (Carlo Verdone, Francesco Totti, Gigi Proietti…) biðst afsökunar á fyrri tíma sem var betri. Í þeirri þörf til að endurheimta það, sem Rómönsk akademía , þar sem hópur fólks (enginn undir 50) safnast saman til að kafa ofan í og endurvekja vers úr fortíðinni, finna upp ný, björgunarlög eftir Gabriela Ferri eða einfaldlega muna eftir Semo tutti romani.
Og það er svo frábært og sérstakt að það má aldrei gleyma því. Ofbeldisstig þeirra er fædd þegar þeir tóku að sigra hinn forna heim; veikleiki þeirra þegar þeir, á miðöldum, voru færðir niður í lítinn bæ í miðju stígvélalaga lands sem var hertekið af mismunandi siðmenningar. einangraður, nakinn, og aðeins varið af aurelian veggjum , varð vart við ástandið og harðnaði í hræringunum. Rökrétt og eðlilegt að í dag setja þeir eitt af aðalvopnum sínum eilíft líf einu sinni: orðið, rómönsk mállýska þess. Það er upphaf núverandi tilveru þinnar.
Fylgdu @julioocampo1981
_ Þú gætir líka haft áhuga á..._* - Besti götumaturinn í Róm (fyrir Rómverja)
- Ég, Róm
- Veggjakrotsborgir (fyrir utan Banksy)
- Roma Nuova: nútíma eilífa borgin
- 100 hlutir um Róm sem þú ættir að vita - Bestu staðirnir til að borða í Róm
- Staðir í Trastevere þar sem þú finnur ekki einn einasta ferðamann
- Rómarhandbók
Trastevere, Romanesco hverfinu