Atlas tollsins í Tókýó

Atlas tollsins í Tókýó

Það er gaman að koma til iðnvæddu, nútíma, tæknivæddu lands , í fararbroddi 21. aldarinnar, og megi allt hneyksla þig, jafnvel ómerkilegustu bendingar. Hvað ferðamanninn varðar, helsti galli þessa framúrstefnu eru leiðindi : grótesk einsleitni smekks, venja, lita. Hugsaðu bara um flugvellina í Hong Kong, Berlín og New York á síðustu öld, fram á 70 eða 80. Hugsaðu um þá flugvelli núna. Spor. Sömu kaffihús, veitingastaðir, verslanir, fyrirtæki.

Þegar þú lendir á flugvellinum í Tókýó ferðu á klósettið og klósettið er vélmenni – rafeindatæki með stjórnborði til að stjórna upphitun skálarinnar, kveikja á þurrkaranum, skjóta svitalyktareyði...–. Þú getur ekki farið út að reykja á götunni, undir berum himni, það er bannað; það verður að gera innandyra, í afmörkuðu rými. Þeir munu segja þér já, að það sé ekkert vandamál, auðvitað er hægt að drekka á götunni, sérstaklega sake, við mælum með þeim frá Ibaraki héraðinu.

Í leigubílnum situr ökumaðurinn með hvíta hanska í sætinu til hægri, enskur stíll, og farartækið sameinar bestu tækni – afturhurðin opnast og lokar af sjálfu sér, ekki reyna að gera það sjálfur – með kvikmynd sett af Almodóvar þar sem krosssaumsútsaumurinn stendur upp úr til að varðveita áklæðið á sætunum. Það er ekki hægt að tala í farsíma í lestinni. . Á neðanjarðarlestarpöllunum myndast Tokyoites raðir jafn reglusamir og hljóðir á brautarkaflum þar sem búist er við að hurðir járnbrautarvagna opnist. Og já, það er rétt, það eru vagnar eingöngu fyrir konur merktir bleikri málningu á gólfinu. Markmiðið er að verja þá fyrir hnjánum þegar bílarnir fyllast upp að brún og þeir vinna aðeins á álagstímum, restina af deginum taka þeir inn farþega af báðum kynjum. einu sinni á götunni þú finnur ekki ruslakörfu en þú sérð ekki pappíra á gólfinu heldur . Þú reynir að hafa samskipti á ensku en ekkert, eins og þú værir að gera það á spænsku.

Svo þegar þú kemur á hótelið, á breiðgötu þar sem eru nokkur reiðhjól sem lögreglan hefur sektað vegna þess að hjólreiðamaðurinn hefur lagt rangt, áttarðu þig á því að þú ert í raun annars staðar, í annarri borg, í öðru landi sem er ekki eins og nokkurt annað land í hinum iðnvædda heimi , nútíma, tæknivædd, í fararbroddi 21. aldarinnar.

Í miðbæ Tókýó búa tæplega 12 milljónir íbúa . Heildarfjöldi höfuðborgarsvæðisins er um tæpar 40 milljónir og verður þar með fjölmennasta þéttbýlið á jörðinni (til að fá hugmynd þá er eins og við settum alla Spánverja í rými á stærð við Aragon). Reyndar, Tókýó er ekki borg , er sett af 23 þéttbýlishverfum, nærliggjandi borgum og jafnvel eyjum í meira en 1.000 kílómetra fjarlægð, friðsælu eyjarnar Ogasawara , lýst sem heimsminjaskrá UNESCO).

Til að koma á framfæri hreyfanleika svo margra hefur það þéttasta járnbrautarnet í heimi, þar á meðal neðanjarðarlest, samgöngulestir og shinkansen , hraðlestir eða skotlestir, eins og við Vesturlandabúar þekkjum það, ekki Japanir. JR Yamanote hringlaga línan ein er notuð af meira en þremur og hálfri milljón manna á hverjum degi, eins og öll Madríd færi í gegnum pallana sína. Reyndar fann Tókýó, sem stóðst eins og títan árás jarðskjálftans í mars 2011, þann versta í áratugi, eitt helsta vandamál skjálftans í hruni járnbrautakerfisins. Lestin stöðvuðust sem öryggisráðstöfun og milljónir manna þurftu að ganga tugi kílómetra til að komast að heimilum sínum eða leita annarra kosta á vegum. Óreiðan.

Það er þess virði að njóta stimpils: hedonísk íhugun á hinni miklu mannlegu kóreógrafíu sem myndast á stöðvunum í Shinagawa (tvær milljónir farþega á dag) eða Shinjuk u (3,5 milljónir) á hverjum virkum degi á álagstíma. Það lítur út eins og listaverk , meira að segja ef maður er rólegur í fríi og er meðvitaður um að neyðartilvik og streita eru honum framandi, að hlaupið er ekki hans.

Það er neðanjarðarmynd stórborgarinnar. Svo er það loftið . Zenith flugvélin. Síðan mjög nýlega hefur Tókýó sést af himni. Opnun Tokyo Sky Tree í Sumida hverfinu sló nokkur met. Með 634 metra hæð, það er hæsta mannvirki á eyju , og því Japan, og hæsti fjarskiptaturn í heimi . Það þyrfti að setja þrjá sleikjóa ofan á svo að Madrid-turninn með sína 232 metra færi yfir þá hæð.

Shibuya, fjölförnasta gangbraut í heimi

Tokyo Sky Tree hefur tvö útsýni, hið fyrra í 350 metra hæð og sú seinni sem er aðgengileg með lyftu sem fer upp á 600 m/mín, svokallaða Tembo Galleria, 450 metrar . Tembo er glergangur sem spírast upp og knúsar turninn þar til Sorakara Point , í 451,2 metra hæð, hæsti punktur sem maður getur gengið í miðborg Tókýó , eða öllu heldur um miðbæ Tókýó.

Tilfinningin er sú að maður sé að troða um götur Sumida og Asakusa; að bygging Tokyo Metropolitan Government, sem þar til nýlega var konungur hæða í japönsku höfuðborginni, er ómerkileg stafur þarna niðri, í Shinjuku; að maður geti séð sjóndeildarhringinn alveg eins og eftirmyndin í kvikmyndinni Blade Runner gerir, upp að Tannhäuser hliðinu og víðar, eða að minnsta kosti, á heiðskýrum dögum, íhugað hengdur á himni berum brjóstum Fujifjalls , náttúrulegt þak Japans.

Tembo Galleria, þak Tókýó

Eftir að hafa stigið niður af himni er það þess virði að nálgast það Asakusa, einu skrefi frá Sumida . Annars vegar er það hverfi himins á jörðu: hér eru asakusa jinja helgidómur og hið ótrúlega musteri sensoji , stofnað árið 628, hver veit nema það elsta í borginni Tókýó. Fyrir annan, Það er einn af mörkuðum, af götubásum og götum handverksmanna, ss Kappabashi Dogugai , tæplega kílómetra breiðgötu með 170 verslunum af eldhúsáhöldum, borðbúnaði og efnisskrá af matpinnum til að vopna góðan hluta íbúa höfuðborgarsvæðisins í Tókýó.

Ég nefndi áðan stærð og íbúafjölda Stór-Tókýó, borgarfílasjúkdómur, heildar stórveldið: þráin eftir náttúrunni er slík að hljóðupptökur af söng næturgalans heyrast í neðanjarðarlestarstöðvunum. Og að það sé enginn skortur á görðum og görðum í Tókýó. Til dæmis, það af Shinjuku Gyoen , mjög nálægt ys og þys Shinjuku. Eða austurgarður keisarahallarinnar, valkosturinn við Ginza verslanir. Eða risastóri garðurinn Ueno Koen, opnaði árið 1873 sem fyrsti almenningsgarður Japans og heimili dýragarðsins Þjóðminjasafn Tókýó, Kaneiji hofið og Toshogu og Yushima Tenmangu helgidómana.

Norðan við garðinn, í gegnum nítjándu aldar kirkjugarðinn Yanaka, er Yanaka Ginza –við hliðina á Nippori stoppistöð JR Yamanote línunnar–, fallegt og friðsælt húsasund hefðbundinna verslana í Tókýó sem hefur ekkert með lætin og fata- og skóbúðirnar í vinsælu Ameyoko að gera, hinum megin við Ueno-garðinn.

Fyrir alvöru læti, hjá Shibuya . Sú staðreynd að við komum að hverfi sem er þekkt um allan heim fyrir sebrabraut segir sínu máli. Já, það er það annasamasta í heimi, gleðileg sameining sex gatna á malbikinu, en það er samt einfalt zebraganga. Þó þyrfti að bæta við neonljósunum, risastórum sjónvarpsskjám og japönsku stelpunni sem hittir styttan af Hachiko til að fara í gönguferð.

Shibuya-svæðið er „samkomustaðurinn“ til fyrirmyndar

Shibuya er hverfi verslunarmiðstöðva, verslana, bara, hávaða og ástarhótela, sem leigja herbergi á klukkutíma fresti og sýna skraut til að örva starfsfólkið. Það eru líka veitingastaðir, margir. OG izakayas, japönsku krárnar til að fara í tapas og drekka sake . Ein þeirra felur sig í kjallara hótels og eldhúsið hennar er yndislegt: Bistro 35 þrep. Lítil starfsstöð, með kokkunum í miðju herberginu og borðunum dreift um lén sín, með hávaðasömu en notalegu andrúmslofti, sem skýlir þér þegar Shibuya breytist í hverfis-karókí.

Í Roppongi það er japanskur veitingastaður sem er orðinn goðsögn þökk sé miklum hamborgaraaðdáanda, kvikmyndaleikstjórinn Quentin Tarantino . Sagan segir að Tarantino hafi skotið Kill Bill seríurnar í Gonpachi þar sem Uma Thurman slátrar hundrað yakuza með saberum og ekki bara fer hún ekki úr skónum þegar hún kemur inn heldur skilur hún tatami blóðugan eftir. Sannleikurinn er sá að þessar senur voru teknar í myndveri í Kína. Einnig að Japanir séu ekki áhugasamir um svona stóra veitingastaði. Meðal bænda í Gonpachi eru margir útlendingar og jafnvel á veggjunum hangir mynd af öðrum frábærum kjötáhugamanni, George W. Bush. En það er líka rétt að þú borðar mjög vel ; það Tarantino þekkti veitingastaðinn og var innblásinn af honum til að skjóta Kill Bill ; og að í einkaherbergjunum á efri hæðinni, ef þú ferð ekki úr skónum, þá borðarðu ekki kvöldmat.

Við the vegur, á veitingastöðum þegar noren (tjaldhiminn) er lækkaður, eru máltíðir bornar fram. Þegar noren er safnað eða ekki er starfsstöðinni lokað. Y bæði sushi og sashimi er hægt að borða með höndunum, það er engin skylda að nota matpinna. Síðasta matarráðið: stingdu aldrei matpinnum þínum í skál með hrísgrjónum , það er aðeins gert á þennan hátt í útfarargjöfum kirkjugarðanna, það er líkhústákn.

Gonpachi, veitingastaðurinn sem Tarantino fékk innblástur á

JAPANSKUR ORÐAFÖÐI

- Sumimasen : 'fyrirgefðu, afsakaðu'. Rödd gaf til kynna að byrja að biðja um hjálp eða panta bjór á veitingastað, til dæmis.

- Hæ, wakarimasu : 'ef ég skil'. Fyrsta setningin sem japanski leiðsögumaðurinn minn kenndi mér. Ég veit ekki af hverju, því ef það er eitthvað sem ég skil ekki þá er það japanska.

-Oishii : 'ljúffengur' (borið fram 'já í dag') .

- Umai : Það er ekki nauðsynlegt að þýða það, það er orð sem gefur til kynna hugarástand: eftir erfiðan vinnudag er það það fyrsta sem Japani segir um leið og hann drekkur bjór.

Það verður að leggja áherslu á að ef þú átt stefnumót með japanum klukkan 17:00, þá byrjar það klukkan 17:00, ekki klukkan 16:45 eða 17:12, klukkan 17:00. Fyrirhugaður er viðskiptafundur með mánaða fyrirvara. Stundvísi er ekki dyggð, hún er ekki umsemjanleg . Klukkutíma sjálfkrafa getur sannarlega verið galli. Í samanburði við Japana eru þýsku afgreiðslumennirnir napólískir fríhleðslur. Tímapantanir til að skoða veitingastaði, hótel og söfn sem birtast í þessari skýrslu voru áætlaðar með þriggja mánaða fyrirvara.

Annar af forvitnustu hliðunum ** er ráðleggingar: ** þeir sætta sig einfaldlega ekki við þau. Glætan. Það er ekki lögbrot, en þeir þiggja heldur ekki bónus sem kemur frá vinnu þeirra. Ertu að gefa í skyn, vinur minn, að vinnan mín sé vanlaunuð? Á Spáni eru þær saga, í Bandaríkjunum eru þær megnið af launum hótelstarfsmanna. Það er ein af ástæðunum fyrir því að þjónar í Norður-Ameríku eru svo hjálpsamir og hafna um leið einhverju eins hefðbundnu og íberísku og skjáborðinu. Því fleiri borð sem þeir þjóna, því fleiri ábendingar fá þeir.

Hins vegar, á börum, krám og litlum izakaya-gerð veitingastöðum í Tókýó, er siður borðgjald –já, í þessu tilfelli nota þeir lingua franca–, gjald fyrir að taka borðið . Stundum fylgir otooshi með tapa eða forrétti. Þessa vana má til dæmis sjá á sumum af litlu börunum í Golden Gai, í fantahverfinu Kabukicho, í Shinjuku . Þetta eru heillandi og líflegir barir þar sem sætið er svo sannarlega metið: þeir eru svo litlir að til að taka mynd af þér þarf ljósmyndarinn að yfirgefa barinn. Fullkomið dæmi um það sem kallað er náin meðferð milli skjólstæðings og eiganda.

Gleymdu að gefa þjórfé í Tókýó

LIST Í TOKYO

Dásamið hina helgu þögn sem ríkir á söfnunum í Tókýó . Það er dramatísk virðing, svolítið snobbuð, við list. Eitt af grundvallarmusterunum er ** The National Art Center , í Roppongi **, bæði fyrir tímabundnar sýningar og fyrir álfuna sem sýnir þær, bygging arkitektsins Kisho Kurokawa, sem vann að byggingu sem nær yfir 48.000 m², þar á meðal gallerí, sérsýningarsal, málstofur, sal, veitingastað og listabókasafn. Settið er fallegra að innan en að utan. Þrátt fyrir svo mikla dreifingu, myndir eru bannaðar (og að hér felur hver borgari ljósmyndara inni) .

Ef vörður í The National Art Center grípur þig með myndavél viðbúinn að ráðast á verk Roy Lichtenstein, eins og raunin var, mun hann biðja þig um að gera það ekki. Já, með þeirri japönsku kurteisi full af slaufum sem teppir dvöl þína í borginni frá fyrstu mínútu, því þó að Tókýó geti státað af því að vera hin mikla stórborg hins þróaða heims þar sem þér finnst þú vera undarlegastur og einangraður, allt endar með því að leysa boga.

Þjóðlistamiðstöð

HVAR Á AÐ SVAFA

- Park Hyatt Tokyo : hið einstaka Shinjuku hótel sem Sofia Coppola gerði vinsælt í týnt í þýðingu fagnar 20 ára afmæli sínu árið 2014. Á vefsíðu sinni munu þeir smám saman tilkynna viðburðadagatalið (3-7-1-2 Nishi Shinjuku, Shinjuku-Ku).

• Fyrsti skáli Akihabara : nýopnað hylkishótel í Akihabara, raftækjahverfinu. Góð staðsetning, ódýr, Wi-Fi jafnvel í sturtunum og sumum klefum sem, í lúxusúrvali sínu, innihalda náttföt, sjónvarp, borð og læsanleg geymsla undir rúminu. Auga, konur og karlar eru á mismunandi hæðum (101-0025 3-38, Kandasakumacho, Chiyoda-ku).

- ** Shinagawa Prince Hotel :** þriðja leið í Shinagawa, hagnýtur og hagnýtur valkostur við lúxus Park Hyatt og hylkjahótela (10-30 Takanawa 4-chome, Minato-kuTokyo).

Park Hyatt Tokyo

LEIÐBEININGAR um veitingastaði

Nokkrir áhugaverðir veitingastaðir, matvöruverslanir eða staðir sem matgæðingur myndi fara á í Tókýó.

- ** Sant Pau Tokio :** veitingastaðurinn með Miðjarðarhafslofti undir forystu Carme Ruscalleda (Coredo Nihonbashi viðauki 1-6-1 Nihonbashi)

- Fuglaland : ein Michelin stjörnu. Skeið eldhús. (Tsukamoto Building B1F 4-2-15 Ginza Chuo ku Tokyo) .

- Gonpachi : Mjög frjálsleg og ódýr japönsk matargerð í japönsku andrúmslofti. Atriði úr myndinni Kill Bill (1-13-11 Nishiazabu, Minato-ku).

- Mizutani: þrjár Michelin stjörnur, Sushi Master (Juno Building 9F 8-7-7 Ginza Chuo ku)

- Sukiyabashi Jirou: þrjár Michelin stjörnur (6-12-2 Roppongi Hills Keyakizaka-dori 3F, Minato)

- Tsukiji markaðurinn : Frægi fiskmarkaðurinn í Tókýó. Nauðsynlegt er að mæta kl 04:30. Það er sjónarspil því megnið af fiskinum er lifandi og er slátrað í viðurvist kaupenda.

- Takashimaya stórverslun Food Hall í Ginza hverfinu. Matarhluti þessara verslana er sjónarspil fyrir alla aðdáendur matargerðarlistar.

- Kappabashi deild : við hliðina á Asakusa hverfinu. Til sölu alls kyns eldhústengd áhöld.

- Mandarin Bar: mjög glæsilegur og flottur (2-1-1 Muromachi Nihonbashi Chuo ku Tokio 37F) .

- new york bar : á Park Hyatt hótelinu. Mjög stílhrein bar sem var sýndur í myndinni Lost in Translation (3-7-1-2 Nishi Shinjuku).

*** Þú gætir líka haft áhuga á...**

- Tókýó leiðarvísir

- Hótelástæður til að snúa aftur til Tókýó

- Nýkomin matvælaveldi: Tókýó

- Fiskmarkaðurinn í Tókýó: ilmandi örverur í útrýmingarhættu

• Þessi grein er birt í Condé Nast Traveler tímaritinu fyrir febrúar, númer 70. Þetta númer _ er fáanlegt í stafrænu útgáfunni fyrir iPad í iTunes AppStore, og í stafrænu útgáfunni fyrir PC, Mac, Smartphone og iPad í blaðabúðinni Zinio virtual (í snjallsímatækjum: Android, PC/Mac, Win8, WebOS, Rim, iPad) ._

Eldhúsið í Sant Pau Tokyo, rússneska yfirráðasvæðinu

Asakusa, hverfi markaða og götubása