კლიმატის ცვლილების დიდი ანგარიში გვაფრთხილებს: ჩვენ ამას არ ვაკეთებთ სწორად

შვედეთი მეოთხე ქვეყანაა სიაში, სადაც პირველი სამი პოზიციები დაცლილია

სრულიად მიტოვებული : ასე დაიკავა პირველი სამი პოზიციები რეიტინგში კლიმატის ცვლილების შესრულების ინდექსი (მოხსენება, რომელიც ზომავს კლიმატის ცვლილების შესრულება თითოეული ქვეყნის). ეს ნიშნავს, რომ მსოფლიოს არც ერთი ქვეყანა არ თვლის თავს საკმარისად ინფორმირებულად კლიმატის კრიზისის შესახებ. ჩვენ კვლავ ვამარცხებთ, როგორც კაცობრიობა, მსოფლიოს: ” არც ერთი გამოკითხული ქვეყანა არ არის პარიზის შეთანხმების მიზნების მიღწევის გზაზე”.

წლევანდელი ანგარიშის გრანდიოზული დასკვნა მკაფიო გზავნილს ტოვებს: კლიმატის ცვლილება პროგრესირებს და მსოფლიოს არც ერთი ქვეყანა არ ამართლებს მოლოდინს.

ყოველწლიურად და 2005 წლიდან, კლიმატის ცვლილების შესრულების ინდექსი (CCPI) დამოუკიდებლად მონიტორინგს უწევს ქცევას, პოლიტიკას და ზომებს, რომლებსაც ახორციელებს 57 ქვეყანა პლუს ევროკავშირი მთლიანად, ასახავს მათ როლს, მათ არასაკმარისობას და კლიმატის ზოგად პანორამას. „CICC მიზნად ისახავს გაუმჯობესებას საერთაშორისო კლიმატის პოლიტიკის გამჭვირვალობა და საშუალებას იძლევა შევადაროთ პროგრესი და დაცვის ძალისხმევა ყველა ქვეყანას შორის“, - ნათქვამია თავად ორგანიზაციის აღწერაში.

კლიმატის ცვლილების შესრულების ინდექსი (CCPI)

მეთოდოლოგია: რას ზომავს CICC და როგორ

CICC აფასებს და ადარებს კლიმატის დაცვის ღონისძიებების შესრულებას 57 ქვეყანაში და ევროკავშირში ( ყველა მათგანი ერთად შეადგენს მსოფლიოში სათბურის გაზების 90%-ს ). კვლევის სიას ბოლო ქვეყანა დაემატა ჩილი , 2020 წლის ანგარიშში (გამოქვეყნდა 2019 წლის ბოლოს).

ეს ორგანო სწავლობს ოთხ კატეგორიას

• სათბურის გაზების ემისიები (ეს არის ქულის 40%)
• განახლებადი ენერგიები (20%)
• ენერგიის მოხმარება (20%)
• გარემოსდაცვითი პოლიტიკა (20%)

მონაცემები ამოღებულია ენერგეტიკის საერთაშორისო სააგენტო (IEA), PRIMAP, FAO და სათბურის გაზების ინვენტარიზაცია გაეროს ჩარჩო კონვენცია კლიმატის ცვლილების შესახებ , გარდა ამ კუთხით თითოეული ქვეყნის ოფიციალური პოლიტიკისა.

დიდი დასკვნები

ერთადერთი ოპტიმისტური შენიშვნა მოხსენებაში მოცემულია ზოგადი მოსმენით სათბურის გაზების გამოყოფა , რომლებიც განიცდიან შესამჩნევ კლებას შესწავლილი ქვეყნების ნახევარზე მეტში (ზუსტად მათგან 32-ში).

ქვეყნების ორ მესამედში (38) პირველადი ენერგიის 10%-ზე მეტი მოდის განახლებად ; და ამ ქვეყნებიდან 12-ში, განახლებადი ენერგია მთლიანი 20%-ზე მეტს შეადგენს.

Ევროკავშირი

თუ ევროპაზე გავამახვილებთ ყურადღებას, ყველა გაანალიზებული ქვეყნიდან, მთლიანობაში ევროკავშირი არის ერთ-ერთი დიდი ბენეფიციარი რეიტინგში. (გადის 22-დან 16-მდე): შვიდი ევროპული ქვეყანა – და მთლიანად ევროკავშირი – პოზიციონირებულნი არიან რეიტინგში საუკეთესოთა შორის, რომლებიც იღებენ მაღალ შეფასებას გარემოს დაცვის პოლიტიკის თვალსაზრისით. მაგრამ ევროკავშირის ხუთი ქვეყანა მოლოდინს გაცილებით დაბალია . გამორჩეული უნგრეთი, პოლონეთი და ჩეხეთი , სამი ქვეყანა, რომლებიც ძალიან შორს არიან პარიზის შეთანხმებით დასახული კლიმატის მიზნებისგან. Სინამდვილეში, უნგრეთი და სლოვენია ისინი რჩებიან ორ ყველაზე უარეს პოზიციაზე ევროკავშირში, აუმჯობესებენ პოლონეთის პოზიციას.

შვედეთი ლიდერობს რეიტინგში, მეოთხე პოზიციაზე (შეგახსენებთ, რომ პირველი სამი პოზიცია ცარიელი რჩება). პორტუგალია წარმოადგენს სიაში წლის დიდ აღმავლობას (თან ერთად Ახალი ზელანდია ), ტრაბახი რკინის გარემოსდაცვითი პოლიტიკით. მიუხედავად ყველაფრისა, შვედეთი არ არის კლიმატური მოდელი, რომელსაც მივყვებით“, - ნათქვამია კვლევაში. „როგორც დანარჩენი ქვეყნები, ჯერ არ არის პარიზის შეთანხმების მიზნების მიღწევის გზაზე ; მეორეს მხრივ, შვედეთი ახორციელებს სათბურის გაზების ემისიის სტანდარტებს, განახლებად და მწვანე ენერგეტიკულ პოლიტიკაში...“, ამიტომ მოსალოდნელია, რომ კიდევ უფრო გაუმჯობესდება მომდევნო ანგარიშში.

იან ბურკი , მოხსენების ერთ-ერთი ავტორი, ყურადღებას ამახვილებს ევროკავშირზე, როგორც ლიდერზე ამ მომავლის იმედში, როგორც მოსალოდნელი გლობალური ცვლილების აგენტზე: ” პანდემიამ აჩვენა, რომ ევროკავშირი გზაჯვარედინზეა . ის შეიძლება გახდეს მოდელი, რომელსაც მივყვებით კოროვირუსული კრიზისის შემდეგ გარემოს დაცვისა და აღდგენის პოლიტიკის კუთხით, ამბიციური მიზნის დასახვა 2030 წლისთვის, ევროპის მწვანე გარიგების დადგენილ ლიმიტთან (1,5 ºC-ზე მეტი გლობალური დათბობის თავიდან აცილების მიზნით). . ან, პირიქით, თქვენ შეგიძლიათ შეცვალოთ ეს ტენდენცია, თუ გადაწყვეტთ მწვანე რეცხვის გზას, ჭეშმარიტი მწვანე აღდგენის ნაცვლად.".

G20 ქვეყნები

არ არსებობს ერთსულოვნება G20-ის ქვეყნების ქცევაში. მთლიანობაში ევროკავშირი, ინდოეთი (მე-10 ადგილი რეიტინგში) და გაერთიანებული სამეფო (მე-5) არიან ისინი, ვინც უკეთეს რეიტინგშია. . მაგრამ დანარჩენი ქვეყნები შორს არიან მოსალოდნელი მინიმუმისგან: შეერთებული შტატები (61-ე), საუდის არაბეთი (60-ე), კანადა (58-ე), ავსტრალია (54-ე), სამხრეთ კორეა (53-ე), რუსეთი (52) "ძალიან დაბალი" დასახელების ქოლგა. არც ერთი ეს ქვეყანა არ შეიძლება ჩაითვალოს პარიზის შეთანხმების დებულებებთან შესაბამისობაში. სათბურის გაზების ემისიები ოდნავ გაიზარდა, მაგრამ შემცირდა გაანალიზებული ქვეყნების უმეტესობაში.

რესურსების გამოყოფა და მწვანე ალტერნატივებში ინვესტირება, გრძელვადიანი ემისიების შემცირება და ეკონომიკის გაძლიერება უნდა იყოს გზა. მაგრამ ჯერ კიდევ გასარკვევია, რომელ გზას აირჩევს მსოფლიოს ქვეყნები.

ესპანეთი აუარესებს თავის მდგომარეობას

2019 წელთან შედარებით რამდენიმე ქვეყანამ გააუარესა პოზიცია, ასეთია ესპანეთი, რომელიც 34-დან 41-ე პოზიციიდან ჩამოდის ; იგივე ხდება სლოვენიასთან (44-დან 51-მდე), ბელგიასთან (35-დან 40-მდე), საბერძნეთთან (28-დან 34-მდე). ეს ის ქვეყნებია, რომლებმაც რეიტინგში ერთი წლიდან მეორემდე უფრო გამოხატული კლება აჩვენეს.

ყველაზე ცუდი პოზიციები რეიტინგში

Როგორც აშშ 2020 წელი იქნება გარემოსდაცვითი პოლიტიკის ჯოჯოხეთში ჩასვლის ზედიზედ მეორე წელი, რაც მას სიაში ყველაზე ცუდ ქვეყანაში, მსოფლიოში უკანასკნელად მოათავსებს. ტყუილად კი არა, სტუდიაში უკან დგას საუდის არაბეთი , პირველად. ირანი ამ რეიტინგის ბოლოდან მესამე იქნება

ეს იქნება შეერთებული შტატების ყველაზე ცუდი მაჩვენებელი ამ მოხსენებაში: ოთხი პარამეტრიდან სამში (სათბურის გაზების გამონაბოლქვი, ენერგიის გამოყენება, გარემოსდაცვითი პოლიტიკა), ქვეყანა ყველაზე ცუდ შეფასებაშია ("ძალიან დაბალი, ძალიან დაბალი" ") და გადადის ერთი პოზიციით ზემოთ ("დაბალზე", "დაბალზე") განახლებადი ენერგიის თვალსაზრისით. " არჩეული პრეზიდენტის ბაიდენის გეგმები ისინი წარმოადგენენ დიდ შესაძლებლობას სიტუაციის მნიშვნელოვნად გასაუმჯობესებლად; ოღონდ მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ის ეფექტურად იმუშავებს იმაზე, რასაც მის წინასაარჩევნო კამპანიაში დაპირდნენ“, - ნათქვამია კვლევაში.

დიდი დასკვნები

კვლევა არ არის ოპტიმისტური, მაგრამ ტოვებს ადგილს იმედისთვის, ეყრდნობა ზოგიერთ პოლიტიკასა და შეთანხმებას ქვეყნებმა პირობა დადეს, რომ შეასრულებენ . ქვეყნების უმეტესობამ განახორციელა ზომები, რომლებიც მიზნად ისახავს დაბალი ეკოლოგიური ანაბეჭდის მქონე ეკონომიკებს, თუმცა, იგივეს ვერ ვიტყვით მოკლევადიან ზომებზე იმ სექტორებზე, რომლებიც აწარმოებენ ყველაზე მეტ ემისიას მსოფლიოში: ” პირობების გარეშე, რომლებიც აიძულებენ დაბალ ემისიას, ეფექტი არ იქნება დადებითი”.

Მასწავლებელი ნიკლას ჰონე ახალი კლიმატის ინსტიტუტიდან , ასკვნის: „ახლა, ყველაზე გადამწყვეტ მომენტში, მსოფლიო ეკონომიკური აღდგენა არა მხოლოდ გამართავს ეკონომიკის აღორძინებას , არამედ მოემზადეთ ნახშირბადის ნულოვანი ეკონომია ’. ამ ანგარიშისთვის გამოკვლეული პოლიტიკისა და ქმედებების უმეტესობა, დღემდე, არ არის გარკვეული, გაზრდის თუ შეამცირებს სათბურის გაზების ემისიას. მაგრამ ჯერ კიდევ არის ადგილი გადახედეთ აღდგენის პოლიტიკას და ბევრ კარგ ღონისძიებას, რომელიც განიხილება”.

ქარხანა ვუდს კროსში, აშშ