Специјалитет на Antigua Confeitaria Belem
Да не постоеше место, сигурно ќе ги имаше точните координати на тоа внатрешно место каде што живеат сеќавањата на аромите, текстурите и вкусовите кои понекогаш не можеме да ги дефинираме.
Тоа е патувањето кое оди од надворешно задоволство кон внатрешно, кон себе. На некој начин, тоа е патување кое живее во длабочините на едно суштество. Секое место во светот има свое место „од никаде“. Во Лисабон го најдов во населбата Белем.
Секогаш за сè има прв пат и кој ќе стапне во португалската престолнина е речиси обврзан да направи три основни работи: да слуша фадо во некоја стара таверна во рибарскиот кварт Алфама, да исцеди школки a la cataplana во Лас Докас. недела на сонце; а третото, земете го трамвај 28 кој ќе ве однесе до една од најпознатите (а со тоа и туристички) слаткарници во овој град : Пастеис од Белем.
Да, понекогаш вреди да се будите на место пренаселено со туристи. Обичен ден во тоа време кога е тешко да се артикулира збор. Во таа јазична економија, понекогаш се успева само да се каже: „кафе и колач, ве молам“.
Легендата вели дека лицето одговорно за ненаситноста предизвикана од овие колачи потопени во цимет се од монах од соседниот и прекрасен Monasterio dos Jerónimos.
Се испостави дека среде монашка криза уште во 1834 година, португалските манастири почнале да се затвораат, оставајќи ги станарите на Јеронимос без леб за јадење.
Вака еден монах дошол на идеја да почнат да ги продаваат оние печива што со години ги правеле во манастирот. по вкусот на морнарите и незнајните патници кои се приближуваа до таа (тогашна) периферија на Лисабон во потрага по таков вкусен залак.
Подобро чувана тајна од формулата на Кока Кола
Од тогаш до денес, кексите се прават во најголема тајност. Неговата формула е пренесена под „тајна исповед“: никој освен тројца мистериозни занаетчии слаткарите или сведоците на добрата храна знаат што има во таков прекрасен деликатес. Девет часот е.
Речиси нема некој, само некој Германец си го истегнува сонот со вилицата. Каснувања од облаци, со дожд од прав шеќер и цимет. Кога би ни дозволиле, со секој залак би можеле да покажеме каков е „вкусниот“ вкус, можеби овде живее она што го нарекуваат умами. Добро утро!
*Овој напис првично беше објавен на 9 март 2017 година и ажуриран на 15 јуни 2018 година.