အနုပညာရှင်တစ်ဦးသည် ပြတိုက်သို့လာရောက်လည်ပတ်သူများကို အနုပညာလက်ရာများအဖြစ် ပြောင်းလဲပေးသည်။

Rubens မှ Daniel in the Lions' Den

လက်ထဲတွင် ကင်မရာ၊ Jurick သည် ပြတိုက်နှင့် အနုပညာပြခန်းများ၏ စင်္ကြန်များတစ်လျှောက်တွင် အလုပ်တစ်ခုက သင့်အား ၎င်းတွင်နေထိုင်လိုသည့်အထိ ဖမ်းယူဖမ်းယူနိုင်သည့် အမြင့်ဆုံးအချိန်များကို ဖမ်းယူရန် အသုံးပြုသည်။ ထိုလျှပ်တစ်ပြက်မှ၊ သူသည် ၎င်းတို့နှစ်ဦးလုံးကို ပန်းချီဆွဲသည်- အမဲလိုက်ခံရသော ဧည့်သည်သည် သူ့ဘာသာသူ အနုပညာလက်ရာများကို ပြန်လည်ထုတ်လုပ်သည်။ My Modern Met မှာ ရှင်းပြထားပါတယ်။ “ကျွန်မ ကင်မရာနဲ့ နေရာတိုင်းကို လိုက်သွားပါတယ်၊ အချိန်တိုအတွင်း ရိုက်ထားတဲ့ ဓာတ်ပုံတွေကို လူတွေက သူတို့လုပ်နေတဲ့ အရာတွေကို ပန်းချီဆွဲနေပါတယ်” လို့ အနုပညာရှင်က သူမရဲ့ ဝဘ်ဆိုဒ်မှာ ဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။

Renoir မှ 'The Luncheon of the Luncheon'

Museum Patrons သည် ဤဖန်တီးမှုများအားလုံးကို စုစည်းထားသည့် စီးရီး၏အမည်ဖြစ်ပြီး ယင်းတွင် The Starry Night by Van Gogh သို့မဟုတ် The Kiss by Klimt ကဲ့သို့သော အထိမ်းအမှတ် ပန်းချီကားများကို ပြန်လည်ထုတ်လုပ်ထားသော်လည်း၊ တကယ်အရေးကြီးတာက အဲဒီအထဲမှာ ပေါ်လာတဲ့လူတွေနဲ့ သူတို့အနုပညာကို ချဉ်းကပ်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဘာသာစကား။

Chuck Close Self-Portrait

အနုပညာအလုပ်တွေမလုပ်တော့ဘဲ ပညာရေးသင်တန်းတွေတက်ခိုင်းတဲ့ အနုပညာအလုပ်တွေကို စွန့်လွှတ်ခဲ့တဲ့ အနုပညာရှင်၊ အက္ခရာတစ်ခုစီအတွက် ပန်းချီဆရာတစ်ဦးစီကို ရွေးချယ်ခြင်းဖြင့် ၎င်း၏စီးရီး၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို အကျဉ်းချုပ်ဖော်ပြသည့် ArtistZ စာအုပ်ကို ၎င်း၏ရှေ့မှောက်တွင် ထုတ်ဝေလျက်ရှိသည်။

Caravaggio က 'Emaus ၏တပည့်များ'

Benson မှ "နွေရာသီ"