The Friendship Hotel သည် ထူးခြားသောသမိုင်းကြောင်းရှိသော ပေကျင်းဟိုတယ်ဖြစ်သည်။
“ဒါက နောက်ပြန်လှည့်သွားသလိုပါပဲ။ ဘယ်သူမှ အပြင်မထွက်ချင်ကြသလို လူတိုင်းလည်း ဝင်ချင်ကြပါတယ်။” စာရေးဆရာ Juan Gabriel Vásquez က ဤသို့ဖော်ပြသည်။ ချစ်ကြည်ရေးဟိုတယ်၊ ထူးခြားသောသမိုင်းကြောင်းရှိသော ပေကျင်းဟိုတယ်။
အဲဒါကို လုပ်တယ်။ ပြန်ကြည့် ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသော စာအုပ်ဖြစ်သည်။ ကိုလံဘီယာရုပ်ရှင်ဒါရိုက်တာ Sergio Cabrera ။ သူ၏ဘဝသည် ထူးထူးဆန်းဆန်းသက်သက် (သူသည် တရုတ်နိုင်ငံရှိ Red Guard ၊ Colombia တွင်ပြောက်ကျား...) တီထွင်ခဲ့ပုံရသော်လည်း ထိုသို့မဟုတ်ပါ။ Hotel de la Amistad လည်းမဟုတ်၊ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်စာအုပ်တစ်အုပ်ရဲ့ စာမျက်နှာများစွာကို ဖြတ်ကျော်သွားတဲ့ ရှားပါးစာအုပ်လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ သမိုင်း၊ စာလုံးကြီးကြီးနဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ဘဝ၊ တစ်ခုနဲ့တစ်ခုက ဘယ်ကစတယ်ဆိုတာ မသိမချင်း ရောယှက်နေတယ်။
ပန်းခြံများဖြင့် ဝန်းရံထားသည့် အဆောက်အအုံ ၁၅ လုံးနှင့် ပေကျင်းချစ်ကြည်ရေးဟိုတယ်ကို ရေးထားသည့် ဆိုင်းဘုတ်တစ်ခုတို့ ပါဝင်သည်။
ဒါက နိုင်ငံရေး၊ Utopias နဲ့ ဝိရောဓိတွေအကြောင်းပါ။ သိရန် မင်းရဲ့တာဝန်၊ Hotel de la Amistad မှာ ရှိပြီး အတော်လေး ရည်မှန်းချက်ကြီးတာကြောင့် ကျွန်တော်တို့ သွားရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ 1950 ခုနှစ်များတွင် တရုတ်နိုင်ငံ။ ထိုဆယ်စုနှစ် အလယ်ပိုင်းတွင် တရုတ်အစိုးရသည် မော်စီတုန်းတော်လှန်ရေးတွင် ပါဝင်ရန် နိုင်ငံသို့လာရောက်သော ရုရှားကန်ထရိုက်တာများအတွက် ဟိုတယ်တစ်ခုကို တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ အဲဒါက ... ဖြစ်တယ် ပန်းဥယျာဉ်များဖြင့် ဝန်းရံထားသော အဆောက်အအုံ ဆယ့်ငါးလုံးဖြင့် တည်ဆောက်ထားသည့် ရှုပ်ထွေးသော အဆောက်အအုံတစ်ခုနှင့် Beijing Friendship Hotel ဟူသော ဆိုင်းဘုတ်ကို တွေ့ရသည်။
တရုတ်နှင့် ရုရှားကြား ချစ်ကြည်ရင်းနှီးမှု အေးစက်သွားကာ ဧည့်သည် ၂,၅၀၀ တို့သည် နယ်စပ်ဖြတ်ကျော်ကာ ၎င်းတို့၏နိုင်ငံသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသောအခါတွင် ဟိုတယ်သည် ၎င်း၏အသုံးပြုမှုနှင့် ဖောက်သည်များကို ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ဆောင်ရွက်ပေးမည်ဖြစ်ပါသည်။ အရင်းရှင်ကမ္ဘာမှ ထွက်ပြေးလာသော ဘေဂျင်းသို့ ရောက်ရှိလာသော နိုင်ငံခြားသားအများစုကို ထားရှိပါ။ တိုင်းပြည်၏ အစွန်းရောက်သော အသွင်ကူးပြောင်းမှု၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်လိုကြောင်း၊
၏ ရှင်းလင်းချက် ဘာလို့ ဒီဟိုတယ်မှာ နေကြတာလဲ။ မီးခိုးရောင်ကျောက်နံရံများနှင့် အစိမ်းရောင်ကြွေမျက်နှာကျက်များသည် လွယ်ကူသည်- နိုင်ငံခြားသားများကို ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်နေထိုင်ခွင့်၊ ထို့ကြောင့် အစိုးရက အခကြေးငွေပေး၍ ကျွမ်းကျင်သူများဟုခေါ်သော ထိုနေရာတွင် အစိုးရက စုစည်းထားသည်။
Sergio Cabrera ၏မိသားစုသည် လက်တင်အမေရိကမှလာသူများထဲမှတစ်ခုဖြစ်သည်။ စံပြဝါဒနဲ့ ယစ်မူးပြီး တိုင်းပြည်မှာ အချိန်အတော်ကြာ အခြေချနေထိုင်ခဲ့တယ်။
၎င်း၏ခေတ်တွင်၊ အရင်းရှင်ကမ္ဘာမှ ထွက်ခွာလာသော ဘေဂျင်းသို့လာရောက်သော နိုင်ငံခြားသားအများစုကို ကြိုဆိုခဲ့သည်။
သူတို့သည် ဟိုတယ်တွင် လများ သို့မဟုတ် နှစ်များစွာ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ စပိန်ဆရာများ၊ စစ်ဖတ်သူများ သို့မဟုတ် ဘာသာပြန်များအဖြစ် လုပ်ဆောင်ခဲ့သော ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းမှ လူများ။ တစ်မိသားစုလုံးရှိနေသည့် Babel Tower အမျိုးအစားဖြစ်သည်။ လူတို့သည် တော်လှန်ရေးကို ဆင်နွှဲနေကြသည်ကို နှစ်သက်စွာ လေ့လာဆည်းပူးခဲ့ကြသည်။ ဟိုတယ်တွင် ပီရူးကဗျာဆရာ၊ ဥရုဂွေးပညာတတ်တစ်ဦးနှင့် အမေရိကန် ပါမောက္ခတစ်ဦးတို့ ရေကူးကန်ကစားနေသည်ကို တွေ့နိုင်သည်။
Friendship Hotel ဖြစ်လာတယ်။ 60s မှ 80s အထိ အဲဒီ ဂူထဲမှာ မင်းပြောနေတာ အဲလန်အလင်း၊ Sergio Cabrera ၏ညီမနှင့် Vásquez ၏စာအုပ်၏အဓိကဇာတ်ကောင်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ မကြာသေးမီက စပိန်တွင် Alfaguara ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ ပေကျင်းမြို့သူမြို့သားများသည် ထိုနေရာတွင် အလုပ်မလုပ်ပါက ထိုနေရာသို့ ဝင်ရောက်ခွင့်မရှိပေ။ အဲဒီဟိုတယ်မှာ ဘာရှိလဲလို့ သိချင်ကြတယ်။ ပရဒိသုနှင့်ထောင်ချောက်ကြားဖြတ်ကူး။
အထဲမှာ ဘာပါလဲ။ သူ့အပြင်မှာ မရှိခဲ့သမျှ။ ဇိမ်ခံပစ္စည်းများ၊ ဝန်ဆောင်မှုပေးသည့် စားသောက်ဆိုင်များ၊ တင်းနစ်ကွင်းများ၊ ဘားတစ်ခု၊ မိုးလုံလေလုံ အိုလံပစ်ရေကူးကန်နှင့် ပြင်ပရေကူးကန် (မြို့တွင်းတစ်ခုတည်းသော)၊ တံခါးနားမှာ တက္ကစီများနှင့် bellboys များရှိသည်။
ထိုစဉ်က Sergio Cabrera ၏မိသားစုသည်ထိုနေရာတွင်အခြေချနေထိုင်ခဲ့သည်။ နိုင်ငံခြားသား ၇၀၀ ခန့် နေထိုင်ကြောင်း၊ ဟိုတယ်၏ ဆယ့်ငါးထပ်တို့တွင် ဖြန့်ဝေခဲ့သည်။ စားသောက်ပြီးသည်မှတပါး၊ စားသောက်ဆိုင်သုံးဆိုင်၊ အနောက်တိုင်းတစ်ခု၊ မူဆလင်တစ်ခုနှင့် အရှေ့ပိုင်းတစ်ခု၊ အခန်းများစွာတွင် မီးဖိုချောင်ရှိသော်လည်း၊
Alfaguara
Juan Gabriel Vásquez ရေးသားသော စာအုပ်၏ မျက်နှာဖုံး
ဤတွင် အလွန်အကျွံ တည်ရှိနေသည်- အလွန်ဆင်းရဲသော တိုင်းပြည်တွင်၊ ဆိုရှယ်လစ်တော်လှန်ရေးကို တည်ဆောက်ဖို့ သူ့ဆီ ခရီးထွက်ကြသူတွေဟာ အခွင့်ထူးတွေနဲ့ ဝန်းရံနေထိုင်ခဲ့ကြတယ်၊ Vásquez ရေးသည့်အတိုင်း "လက်တွေ့ဘဝတွင်"။ ထို့ကြောင့် အများစုမှာ ပဋိပက္ခကြောင့် အသက်ရှုကြပ်ပြီးနောက် စွန့်ပစ်သွားကြသည်။ ကမ္ဘာကို ဖြတ်ကျော်ပြီး အရင်းရှင်စနစ်ကို တိုက်ဖျက်ဖို့ သင်္ဘောတွေကို မီးရှို့ခဲ့ကြတဲ့ သူတို့ဟာ စားပွဲထိုးတွေရဲ့ နေ့စဥ် စားသောက်ကြပြီး သူတို့ လိုတဲ့အချိန်တိုင်း ရေကန်ထဲမှာ နှစ်မြှုပ်နိုင်ပါတယ်။ Vásquez ကိုဆက်လက်ကိုးကားရန် "စိတ်ကူးယဉ်ဘဝ"၊ ကန့်သတ်ချက်ရှိသည်။
စာအုပ်ထဲမှာ စာရေးဆရာက ဒီလိုပြောထားတယ်။ Sergio Cabrera ရဲ့ မိဘတွေ က ဟို ဘူဇွာ ရယ် ၊ ဒါကြောင့် သူတို့ ဆယ်ကျော်သက် ကလေးတွေကို တခြားနေရာမှာ နေဖို့ တစ်ယောက်တည်း လွှတ်ထားဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်၊ ငြိမ်းချမ်းရေးဟိုတယ်။ ယုတ်စွအဆုံး ပြောရလျှင် အဖြေသည် အဓိပ္ပါယ်မဲ့သည်- ယောက်ျားလေးများသည် ဆယ့်ခုနစ်ထပ်ဟိုတယ်တွင် တစ်ဦးတည်းသောဧည့်သည်များဖြစ်သည်။ ဝန်ဆောင်မှုတစ်ခုလုံးက သူ့အမိန့်အတိုင်းပဲ။
1980 ခုနှစ်များအထိ၊ Hotel de la Amistad တွင်တည်းခိုသူများသည်လိုအပ်သည်။ တချို့က ကွန်မြူနစ်ပါတီနဲ့ ဆက်စပ်နေတယ်။ ထိုအချိန်မှစကာ အခြေအနေ သက်သာလာပြီး အခြားနိုင်ငံခြားသားများကို ဖွင့်လှစ်ပေးခဲ့သည်။
စပိန်ဂျာနယ်လစ် အန်တိုနီယို ဘရိုတိုသည် ၂၀၀၁ ခုနှစ်မှ ၂၀၀၃ ခုနှစ်အတွင်း ထိုနေရာတွင် နေထိုင်ခဲ့သည်။ သင်၏နေထိုင်မှု၏အကောင်းဆုံးအဖြစ်ထင်ရှားသည်။ "ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းကလူအရေအတွက် ဆဒမ်ဆန့်ကျင်ရေးသမားများ၊ ပါလက်စတိုင်းများ၊ ခမာနီများ၊ ကက်စထရိုဝါဒီများနှင့် ကက်စထရိုဆန့်ကျင်ရေးသမားများ၊ ၎င်းတို့၏နိုင်ငံများတွင် ပြောက်ကျားဖြစ်ခဲ့ကြသော လက်တင်အမေရိကန်လူမျိုးများ၊ အာဖရိကန်များ၊ ရုရှားလူမျိုးများ... "။
နိုင်ငံခြားသားများကို ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်နေထိုင်ခွင့် မပေးဘဲ အစိုးရက အခကြေးငွေပေး၍ ကျွမ်းကျင်သူများဟု ခေါ်သည့် ရောက်ရှိလာသူများကို စုစည်းထားသည်။
တရုတ်နိုင်ငံတွင် ဆယ်စုနှစ် နှစ်ခုကြာ နေထိုင်ခဲ့သော ဘရိုတိုသည် ဘလော့ဂ်တွင် ရှီနိုချနိုအား ရေးသားခဲ့သည်၊ ၂၀၀၄ ခုနှစ်မှ၊ အစိုးရက နိုင်ငံခြားသားတွေကို မြို့ထဲမှာ တနေရာရာမှာ နေထိုင်ခွင့်ပေးလိုက်တာ၊ အများအပြားက သူ့ကို ထားခဲ့ပြီး ဘေဂျင်းမှာ အခြေချနေထိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။ ရံဖန်ရံခါ ဟိုတယ်သို့ သူကိုယ်တိုင် ပြန်လာခဲ့သည်။ နိုင်ငံခြားသားတွေလည်း မနေတော့ဘဲ အနှစ်သာရတွေ ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။
ရှောင်လွှဲ၍မရသောမေးခွန်းမှာ- ဟိုတယ်အတွက် ဘယ်သူက ပေးခဲ့တာလဲ။ ယခု ဂျီနီဗာမှ EFE အတွက် အလုပ်လုပ်နေသော ဤသတင်းထောက်က ဤသို့ဆိုသည်။ သူဘာမှ မပေးရပေမယ့် လစာစုစုပေါင်းရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို သူတည်းခိုခွင့်နဲ့ လဲလှယ်ပြီး ဟိုတယ်ကို ပေးထားတယ်လို့ သူခံစားမိလိုက်တယ်။ ကုန်ကျစရိတ်ကို တွက်ချက်ပါ။ တစ်လကို ယူရိုတစ်ထောင်လောက်ရှိတယ်။ ဒီနေ့ ပေါက်ဈေး ဟိုတယ်တွင် တစ်ညလျှင် ၈၅ ယူရို ဝန်းကျင် ရှိသည်။
ဒါကတော့ Friendship Hotel ပါ။ ၎င်းသည် တရုတ်နိုင်ငံတွင် တစ်ခုတည်းသော တစ်ခုတည်းသောမဟုတ်၊ သို့သော် ၎င်းသည် ရောယှက်မှုအရှိဆုံးဖြစ်သည်။ သူ့ကို Looking Back မှာ ရှာမတွေ့ခင်မှာ သူက ဆောင်းပါးတွေနဲ့ မှတ်တမ်းရုပ်ရှင်တွေ ရိုက်ထားပြီးသားပါ။ တယောက်က ဒီလိုခေါ်တယ်၊ ချစ်ကြည်ရေးဟိုတယ်၊ က ဦးဆောင်သည်။ Pablo Doudchitsky၊ မိသားစုနှင့်အတူ 1963 ခုနှစ်မှ 1967 ခုနှစ်အတွင်း နေထိုင်ခဲ့ပြီး သူ၏အတိတ်ကို ပြန်လည်ဆက်သွယ်ရန် အာဂျင်တီးနားရုပ်ရှင်ရိုက်ကူးသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင်၊ သူ့မိသားစုသည် Sergio Cabrera နှင့် တိုက်ဆိုင်နေသည်။ နှစ် 60 နီးပါးကြာပြီးနောက် ယနေ့တွင် သူသည် ဟိုတယ်ကို မှတ်မိသည်။ "ဒီမှာ လှပတဲ့ ဥယျာဉ်တွေရှိတယ်၊ ထူးထူးခြားခြား ဘူဖေးနဲ့ အစားအသောက်က အရမ်းကောင်းပါတယ်။"
သူ့ရုပ်ရှင်တွင် အသံချဲ့စက်ဖြင့် အစပြုသည်။ "ဒီအိမ်က မိဘတွေနဲ့ ညီလေးနှစ်ယောက်နဲ့ ဘေဂျင်းမှာ နေထိုင်တဲ့ အချိန်တစ်လျှောက်လုံး ငါတို့ရဲ့အိမ်ပဲ" Doudchitzky က မှတ်တမ်းရုပ်ရှင်မှာ စကားပြောပါတယ်။ "ကိုယ်ရေးကိုယ်တာနှင့် စုပေါင်း သီလသည် ဆင်းရဲမွဲတေမှု အကြီးမားဆုံးသော နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံမှ ဖြစ်သည်။" ဤဇိမ်ခံဟိုတယ်ကြီးနှင့် ၎င်း၏အလယ်တွင် ကမ္ဘာကိုပြောင်းလဲရန် အရပ်ရပ်မှ ခရီးထွက်ခဲ့ကြသော ဧည့်သည်များရှိသည်။
Friendship Hotel ကတော့ အခုချိန်ထိ လှုပ်ရှားနေဆဲပါ။ အခန်းများစွာထဲမှ မည်သူမဆို တည်းခိုနိုင်သည်။ ၎င်းသည် ၎င်း၏ဘုန်းအာနုဘော်၊ ဧရာမရေကူးကန်နှင့် သမိုင်း၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ်နှင့် ဇာတ်လမ်းများစွာ၏ အလေးချိန်ကို ထိန်းသိမ်းထားပြီး၊ အသက်ခြောက်ဆယ်ကျော်ရှိ Sergio Cabrera နှင့် Pablo Doudchitzky တို့၏မိသားစုများနှင့် Antonio Broto ကိုယ်တိုင် သူ၏လတ်တလောအချိန်များတွင် အန်တိုနီယိုဘရိုတို၏နောက်ဆုံးအချိန်များတွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။ . Youyi Binguan ကဲ့သို့သော Facebook အဖွဲ့များတွင် နေထိုင်သူအချို့က လင့်ခ်ကို ထိန်းသိမ်းထားသည်။
ဒီနေ့ Hotel de la Amistad က တခြားဟိုတယ်တစ်ခုပဲ၊ သာမာန်အားဖြင့် မင်းဒါမှမဟုတ် ငါတို့က အဲဒီအခန်းမှာ အခန်းကြိုတင်ထားလို့ရတယ်။
ဇိမ်ခံပစ္စည်းများ၊ ဝန်ဆောင်မှုပေးသည့် စားသောက်ဆိုင်များ၊ တင်းနစ်ကွင်းများ၊ ဘားတစ်ခု၊ မိုးလုံလေလုံ အိုလံပစ်ရေကူးကန်နှင့် အပြင်ဘက်တစ်ခုတို့ ရှိခဲ့သည်။