Konrad Laudenbacher ၏ ရေဆေးများသည် Julio Llamazares ၏ ခရီးသွားစကားပြေနှင့် တွဲထားသည်။
"မတ်လ 13၊ 2020 တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် တစ္ဆေပိုမိုများပြားသော Madrid မှ ထွက်ပြေးလာခဲ့သည်။" ထို့ကြောင့် မကြာသေးမီက ထုတ်ဝေခဲ့သော စာအုပ်ကို စတင်ခဲ့သည်။ Julio Llamazares (Vegamián, León, 1955) က သူသည် အလိုလိုနေရင်း သို့မဟုတ် စနစ်တကျ ခရီးသွားသူလားဟု မေးသောအခါတွင် အနည်းငယ် တုံ့ဆိုင်းသွားသည်– “တစ်ဝက်၊ တစ်ဝက်။ တခြားသူတွေ ဘယ်လိုသွားနေလဲမသိဘူး။ မင်း သုံးခါလောက် ခရီးထွက်တာ ငါသိတယ်။ စိတ်ကူးယဉ်ပြီး စီစဉ်တဲ့အခါ၊ ပြီးတဲ့အခါ၊ မှတ်သားပြီး ရေးတဲ့အခါ။ ခရီးစဉ်တိုင်းသည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု အချိန်မီလိုက်သော ခရီးစဉ်သုံးမျိုးဖြစ်သည်။" သူ၏စာအုပ်အသစ် Primavera Extremadura ၏ဖြစ်ရပ်။ သဘာဝ (Alfaguara) မှ မှတ်စုများ ၊ သင်ပြောနေသော ခရီးစဉ်သည် ယခုနှစ်တွင် လူတိုင်းနှင့် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် တွေ့ကြုံရသည့် ထူးခြားသော အခြေအနေများမှ ပေါ်ပေါက်လာပါသည်။
စာရေးဆရာ ချုပ်နှောင်ထားသည့် မိသားစုအိမ်သို့ ဝင်သည်။
“တစ်ခါတလေမှာ မထင်မှတ်ထားတဲ့အရာတွေက အရေးကြီးဆုံးပါပဲ။ နှိုးစက်အခြေအနေကို မကြေငြာမီ မက်ဒရစ်မြို့မှ ထွက်ခွာခဲ့ပြီး Extremadura ကျေးလက်ရှိ ကျွန်ုပ်၏ယောက္ခမပိုင်အိမ်သို့၊ ရှစ်ရက်၊ ဆယ်ရက်လောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။ ကျွန်တော်တို့အဲဒီမှာ သုံးလလောက်နေခဲ့ပြီး ဗိုင်းရပ်စ်က ဟိုနားတစ်ဝိုက်မှာ လည်နေတယ်” ဟု ဖုန်းဖြင့်ပြောသည်။
2020 ခုနှစ် မတ်လတွင် စပိန်နိုင်ငံအားလုံးကို ချုပ်နှောင်ခြင်းမပြုမီ ရက်ပိုင်းအလိုတွင်၊ Llamazares သည် Trujillo အနီးရှိ Sierra de los Lagares တွင် ၎င်း၏မိသားစုနှင့်အတူ အခြေချနေထိုင်ခဲ့သည်။ ခရီးသွားစာအုပ်များတွင် အထူးပြုထားသော ကဗျာဆရာနှင့် စာရေးဆရာ၊ Duero Notebook (1999), Atlas of Imaginary Spain (2015), Don Quixote's Journey (2016), The Yellow Rain (1988) နှင့် The Sky of Madrid (2005) တို့တွင်၊ အခြားများစွာသော၊ သူနေထိုင်ခဲ့သည်မှာ ကြေကွဲဖွယ်ကောင်းသော နွေဦးရာသီတစ်ခုဖြစ်ပြီး သူ၏အလင်းနှင့် ကဗျာဆန်သော စကားပြေကို Konrad Laudenbacher ၏ စွဲဆောင်မှုရှိသော ရေဆေးများဖြင့် ပေါင်းစပ်ထားသည့်၊ သင်၏မိတ်ဆွေနှင့်အိမ်နီးချင်း။
စာရေးဆရာ Julio Llamazares ၏ပုံ။
“စပိန်လူမျိုးရဲ့ ထပ်ခါထပ်ခါ ညည်းတွားသံတွေထဲက တစ်ခု ဤဆိုးရွားသော 2020 ခုနှစ်အစပိုင်းကတည်းက ကမ္ဘာကြီးကို ဖျက်ဆီးခဲ့သည့် ကပ်ရောဂါကြောင့် အတင်းအကြပ် quarantine ကာလအတွင်း (ရက်ထပ်နှစ်၊ မကောင်းသောနှစ်ဟု ဆိုရိုးစကားရှိသည်) သည် နွေဦးသည် ၎င်းတို့ထံမှ ခိုးယူခံရခြင်းဖြစ်သည်” ဟု သူ၏ အလုပ်သစ်မိတ်ဆက်ပွဲတွင် စာရေးသူက ရှင်းပြသည်။ အဲဒီအစား သူ့ကိုပေးတယ်။ ဂနာမငြိမ်မှုတွေနဲ့ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ ဒရာမာတွေကြားက အစကနေ အဆုံးအထိ သူခံစားခဲ့ရတဲ့ အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ နွေဦးပေါက်၊ တစ်ချို့က အရမ်းရင်းနှီးပြီး ချစ်ရတဲ့ လူတွေနဲ့ သရုပ်ဆောင်ထားပါတယ်။ ထိုဆန့်ကျင်ဘက်၊ အသက်၏ ဖြူစင်သော ကိုယ်စားပြုမှုမှာ သူ မသေချင်သော အရာဖြစ်သည်။ ဤစာမျက်နှာများပေါ်တွင်
“စာအုပ်က မတော်တဆ ပေါ်လာတာ။ အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ နေရာတစ်ခုမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ရုတ်တရက် မြင်လိုက်ရပေမယ့် ကမ္ဘာကြီးကို လွမ်းဆွတ်နေပြီး အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ နွေဦးရာသီမှာ အသက်ရှင်နေပုံပါပဲ။ Extremadura ရှိ နွေဦးသည် ထူးခြားသည်။ ငါသိတယ် ဒါပေမယ့် ပိတ်ရက်တစ်ရက်ပဲ အသက်ရှင်ခဲ့တယ်၊ လေးရက်ရှိသော်လည်း အစမှအဆုံး ရာသီတစ်ခုလုံးမဟုတ်ပါ။ ဒါက ဒီစာအုပ်ကို မွေးဖွားဖို့ လှုံ့ဆော်ပေးတယ်။”
ထို့အပြင် စာရေးသူသည် မည်သည့်နွေဦးရာသီတွင်မဆို နေထိုင်ခဲ့သည်၊ ဒေသခံတွေကိုယ်တိုင်ကလည်း မိုးရွာတဲ့အချိန်ဆိုတော့ အလှပဆုံးနဲ့ အံ့မခန်းပါပဲ။ သတိရဆုံး။ လူသားတို့၏ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုမှ ထိန်းသိမ်းထားသော သဘာဝ၊ လွတ်လပ်မှု၊ တောက်ပသောအရောင်များနှင့် တိရစ္ဆာန်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ ဘဝသည် အရာရာတိုင်းကို ဖြတ်ကျော်နိုင်သည် ။
Julio Llamazares ၏ 'Primavera extremeña' ၏ မျက်နှာဖုံး။
၎င်းတို့နှင့်နီးသောအိမ်ရှိ ဂျာမန်မိတ်ဆွေ Conrad မှ ရေဆေးပန်းချီများ ပြီးမြောက်ခဲ့သည်။ “မှောင်ခိုသမားတွေလို ချုံပုတ်ထဲမှာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တွေ့ခဲ့တယ်” ဟု Llamazares က ပြက်ရယ်ပြုသည်။ “ကျနော့်မွေးနေ့မှာ သူတို့က ရေဆေးရောင်လေးပေးတယ်၊ အဲဒီကနေ စာအုပ်မီးတောက်တွေ ထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော် သူလုပ်ခဲ့တာတွေကို ရေးဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ဒီစာအုပ်က ဘဝအတွက် သီချင်းတစ်ပုဒ်ပါ။ သေခြင်းအလယ်၌၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကပ်ရောဂါဆိုးတစ်ခုနှင့် တွေ့ကြုံနေရပြီး ထိုအချိန်တွင် ကြိုတင်မှန်းဆ၍မရသော အကျိုးဆက်များရှိသည်။ သဘာဝတရားသည် ၎င်း၏လမ်းစဉ်ကို လိုက်၍ ပေါက်ကွဲသွားသည်၊ တိရစ္ဆာန်များနှင့် နယ်ပယ်များသည် ယခင်ကထက် ပိုမိုလွတ်လပ်မှုနှင့်အတူ ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်နောက်သို့ လိုက်လာခဲ့သည်။ ဆက်လက်၍ အသက်ရှင်ခြင်း နှင့် သေခြင်းကြား ခြားနားချက်သည် ကျွန်ုပ် ကြိုးစားဖော်ပြသည့် အရာဖြစ်သည်။ ရေဆေးနဲ့ ခပ်ဆင်ဆင်တူတယ်၊ ရေဆေးရေးဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို မီဒီယာတွေကနေ တယ်လီဖုန်းနဲ့ လှမ်းပြောပြတဲ့ မှတ်စုတွေ... ငါ့ဇာတ်လမ်းရဲ့ရှုထောင့်အရတော့ တကယ့်အစစ်အမှန်မဟုတ်တဲ့ နက်ဗျူလာမျိုးပါ။"
Extremaduran အိမ်၏အတွင်းပိုင်း။
ခရီးသွားခြင်းသည် ရှာဖွေတွေ့ရှိရန်ဖြစ်သည်။
“စာရေးဆရာဘ၀မှာ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက်တစ်ခုရှိတယ်။ စားပွဲမှာထိုင်၊ လမ်းလျှောက်တာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ မြို့ထဲမှာ လမ်းလျှောက်တာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ လမ်းလျှောက်တာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ စားပွဲမှာထိုင်တာ၊ စာရေးဆရာရဲ့ အခြေအနေက ချုပ်နှောင်ထားတဲ့ အခြေအနေဖြစ်ပြီးတော့ ဒီအမှုမှာ နှစ်ထပ်ချုပ်နှောင်မှုပဲ” ဟု ၎င်းက ပြန်ပြောပြသည်။ စာဖတ်ခြင်း၊ စာရေးခြင်း နှင့် ရုပ်ရှင်ကြည့်ခြင်းများကို နာရီပေါင်းများစွာ အချိန်ယူလေ့ရှိသူ Llamazares။ “လူမှုရေးအချိန်တွေကို ဆုံးရှုံးလိုက်ရလို့ ဟုတ်တယ်၊ ဒီအလုပ်တွေကို ပိုလှူခဲ့တယ်။ ဒါမှမဟုတ် ဥပမာအားဖြင့်၊ ဘဝရဲ့ပျော်ရွှင်စရာဖြစ်တဲ့ အေးအေးဆေးဆေး အစားအသောက်ပြင်ဆင်ရတာ။”
သူ့အတွက် အကြီးမားဆုံး ပြောင်းလဲမှုမှာ ရှေ့တန်းတွင် တစ်နှစ်တာလုံး ရှင်သန်နေခြင်းဖြစ်သည်။ “ကျွန်တော် ငယ်စဉ်က ၁၂ နှစ် ၁၃ နှစ်သားအထိ မြို့တစ်မြို့မှာ နေခဲ့တယ်။ ရာသီတွေကို ပိုတိုက်ရိုက်ခံစားရတယ်။ ပန်းခြံ စသည်တို့ကို မသွားဘဲ မြို့ထဲ၌ ရိပ်မိသွားသည် ။ ပြီးတော့ အလင်းညစ်ညမ်းမှုက မင်းကို ကြယ်တွေပွင့်နေတဲ့ ကောင်းကင်ကို မမြင်ရအောင် တားဆီးတယ်၊ ငှက်ကလေးတွေ ကောင်းကောင်းမကြားရဘူး။ လှောင်အိမ်ထဲမှာ တော်တော်များများ မှတ်ချက်ပေးခဲ့ကြတဲ့ အချက်ကတော့ မြို့ထဲမှာ ငှက်တွေနဲ့ ပြည့်နေတယ်။ အပြည့်အစုံ မဟုတ်ဘူး၊ အဲဒါတွေကို ပိုကြားနိုင်တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ လမ်းပေါ်မှာ ကားတွေ လူမရှိလို့။
'Primavera extremeña' အတွက် Konrad Laudenbacher မှ ရေဆေး။
ငှက်များကို တစ်ဖန်ပြန်ကြားရသည်မှာ အမှန်ပင်၊ လူများစွာသည် စပိန်ကို ပြန်လည်ရှာဖွေလိုသော ဆန္ဒကို ပြန်လည်ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။ “အကျပ်အတည်းတွေအားလုံးက ကျွန်တော်တို့ကို အများကြီးပြန်စဉ်းစားစေတယ်။ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရရော မိသားစုရော လူမှုရေးရော။ အကျပ်အတည်းကို ရောင်ပြန်ဟပ်စေတယ်။ တခါတရံ ပုံမှန်ဘ၀မှာ (ဒါဟာ သာမန်ဟုတ်မဟုတ်တော့ မသိပါဘူး) ဆိုတာကို ပြန်တွေးပြီး ဘေးတိုက်ထွက်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က တစ်ဖက်ကနေ တစ်ဖက်ကို ပြေးတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဖြစ်ပျက်နေသည့်အရာများစွာကို ကျွန်ုပ်တို့သတိမပြုမိဘဲ ကျွန်ုပ်တို့ဦးဆောင်နေသည့်ဘဝသည် ကျွန်ုပ်တို့ဦးဆောင်လိုသည့်အရာမဟုတ်ပေ။
“မည်သည့်အကျပ်အတည်းမျိုးမဆို လူတို့သည် ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်၊ အတင်းအကြပ်၊ ဖယ်ထားလိုက်မိသော သို့မဟုတ် မသိစိတ်မှ ဖယ်ထားခဲ့သော အရာများကို ပြန်လည်ရှာဖွေတွေ့ရှိ၊ ရှုခင်းကို နှစ်သက်ခြင်း၊ စာဖတ်ခြင်း၊ မိမိအတွက် အချိန်ပေးခြင်း၊ စကားပြောဆိုခြင်း။ အိမ်ထောင်ပြုခြင်း သို့မဟုတ် ပေါင်းသင်းနေထိုင်ခြင်း အနှစ်နှစ်ဆယ်ကျော်တွင် ဤလများကို ချုပ်နှောင်ထားမှုအကြောင်း ပြောဆိုခဲ့သည်မှာ သေချာပါသည်။ ထိုသို့ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ တော်တော်များများက သူတို့ကိုယ်သူတို့ ရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး သူတို့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဘာတွေရှိလဲဆိုတာကို ရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး ပိုကောင်းတဲ့အချိန်အတွက် အမြဲတမ်းချန်ထားခဲ့တဲ့ ပထဝီဝင်နဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်လည်း ပါဝင်ပါတယ်။ ဘဝက ဖြတ်သန်းနေပြီး ကိုယ့်နိုင်ငံကို မသိတဲ့ သူတွေလည်း ရှိတယ်။ သံသယမရှိဘဲ အကျပ်အတည်းတွေက သူတို့ရဲ့ တွေးခေါ်မှုအပေါ် အမှတ်အသားတစ်ခု ထားခဲ့တယ်။”
Llamazares သည် ဤမိသားစုအိမ်တွင် သုံးလကြာနေထိုင်ခဲ့ပြီး သူ၏အတွေ့အကြုံကို စာအုပ်အဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့သည်။
ကောင်းဘို့အတွက်? “တစ်ခါတလေ ပိုကောင်းလာပြီး တစ်ခါတလေ ပိုဆိုးတယ်။ အကျပ်အတည်းသည် တစ်ခါတစ်ရံတွင်၊ လူ့အခြေနေ၏ အဆိုးရွားဆုံး၊ လူသားသည် သူ့အတွက်သာ ဖြစ်ပေသည်။ The Last in Line မှ သီချင်းတစ်ပုဒ်အနေဖြင့် လွန်ခဲ့သော နှစ်များကတည်းက ဆိုခဲ့ဖူးသော၊ 'ဆင်းရဲခြင်း တံခါးဝသို့ ရောက်သောအခါ အချစ်သည် ပြတင်းပေါက်မှ ထွက်သည်'။ လူမှုရေး၊ စီးပွားရေး ချမ်းသာလာသောအခါတွင် လူတို့သည် လေးစားမှုနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံတတ်ကြသည်။ အကြမ်းဖျင်း ခြယ်မှုန်းတဲ့အခါ အကောင်းဆုံးတွေ အများကြီးထွက်လာတယ်... တခြားသူတွေရဲ့ အဆိုးဆုံးက ထွက်လာတယ်” လို့ ယူဆတဲ့ စာရေးဆရာကို ရောင်ပြန်ဟပ်ပါတယ်။ အချို့က ယခု ခရီးမတူကြသော်လည်း အချို့မှာ ယခင်အတိုင်းပင် ဆက်လက်ရှိနေမည်ဖြစ်သည်။ “ဒါတွေအားလုံးက ကျွန်တော်တို့ကို ပြောင်းလဲစေမယ်လို့ ကျွန်တော်ယုံကြည်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ကျွန်တော်ကတော့ အလွန်အဆိုးမြင်မိပါတယ်၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ နောက်ဆုံးသမိုင်းမှာ ဂီယာတစ်ခုဖြစ်ပြီး ကာကွယ်ဆေးရောက်လာတာနဲ့နဲ့အမျှ မကြာခင်ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော်တို့မျှော်လင့်ထားတဲ့အတွက်၊ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ငါတို့ရဲ့လမ်းဟောင်းကို ပြန်သွားပြီး ငါတို့ဦးဆောင်ခဲ့တဲ့ ဘဝပုံစံအတိုင်း ပြန်လုပ်ကြမယ်”
Llamazares သည် သူ၏အတွေ့အကြုံကို နက်ဗျူလာအဖြစ်ဖော်ပြကာ ရေဆေးကဲ့သို့ရေးရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။
"ဘယ်တော့မှ ခရီးမသွားဖူးဘူး"
ခရီးစဉ် အမျိုးအစားပေါ် မူတည်ပြီး အနည်းအများ စီစဉ်ပေးသော်လည်း အလွန်အကျွံတော့ မဖြစ်ပါ။ “ ကြိုမတင်ချင်ဘူး။ ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုများအရ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းလုံး ခရီးသွားခြင်းထက် ယခုခရီးသည် နည်းပါးသွားခြင်း မရှိခဲ့ပါ။ ခရီးသွားခြင်းဆိုတာ အခွင့်အလမ်းကို ရှာဖွေပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် လက်ထဲထည့်လိုက်ပါ။ လမ်းကြောင်းကို သွားပေမယ့် အများကြီး မစီစဉ်ထားဘူး။ ဥပမာအားဖြင့် Palermo သို့ မည်သည့်နေရာမှသွားလျှင် Palermo သည် 3D တွင်မည်သို့မည်ပုံဖြစ်သည်၊ ၎င်းသည်မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကိုအင်တာနက်ပေါ်တွင်ပထမ ဦး စွာကြည့်ရှုခြင်းသည်ဖြစ်လိမ့်မည်။ ဟော်တယ် ၊ မနက်စာ ဘူဖေး က ဘယ်လိုလဲ ၊ အချိန်ကို ကြည့်ပြီး ၊ 'မင်းဘာလို့ Palermo ကို သွားနေတာလဲ ' လို့ အဆုံးမှာ ပြောလိုက်တယ်။ လူတွေက တတ်နိုင်သလောက် ခရီးသွားကြတာမှန်ပေမယ့် အသွားအပြန်လက်မှတ်မရှိရင် မသွားနိုင်တဲ့သူတွေရှိတယ်။ ပြင်သစ်သင်္ကေတကဗျာဆရာ Rimbaud ရဲ့ စကားစုကို ကျွန်တော်အမြဲတမ်း အားကိုးတကြီးပြောခဲ့တဲ့ ခရီးသွားတစ်ယောက်ဟာ ထွက်ခွာဖို့ ထွက်ခွာဖို့ကလွဲလို့ တခြားရည်ရွယ်ချက်မရှိဘဲ ထွက်ခွာသွားတဲ့သူ၊ မင်းရဲ့နေ့စဉ်ဘဝနဲ့ ခဏလောက် ဝေးဝေးနေလိုက်ပါ။"
Jerte တောင်ကြားတွင် ပွင့်နေသော ချယ်ရီပင်သည် အမျိုးသား ခရီးသွားများ စိတ်ဝင်စားသည့် ပွဲတော်တစ်ခုဖြစ်သည်။
လုပ်နိုင်တဲ့အချိန်ကျရင် စာအုပ်တွေ လျှောက်လို့ရပါတယ်။ “စာပေသည် အသက်ရှည်ရန် အထောက်အကူဖြစ်သည်။ ပိုကောင်းအောင်နေထိုင်ပါ။ သင့်ဘဝတွင် အချိန်အကန့်အသတ်ရှိသောကြောင့် သင်နှင့်မလိုက်လျောညီထွေမဖြစ်နိုင်သော သို့မဟုတ် သင်မနေထိုင်နိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ စာပေသည် သင့်အား အခြားအချိန်များနှင့် နေရာများတွင် အသက်ရှင်နေထိုင်နိုင်စေကာ နေ့ခင်းအိပ်မက်ဖြစ်သည်။ ရုပ်ရှင်ကြည့်နေသလိုပဲ။ ရုပ်ရှင်ရုံသည် အိပ်မက်စက်ဖြစ်သည်။ တကယ်တော့ ရုပ်ရှင်ပြီးသွားတဲ့အခါ လမ်းပေါ်ထွက်လိုက်တဲ့အခါ အိပ်မက်ကနေ နိုးထလာသလိုမျိုး လက်တွေ့ဘဝနဲ့ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် အချိန်ယူရပါတယ်။
“စာဖတ်ခြင်းနဲ့ အတူတူပါပဲ၊ ဒါဟာ ဘဝရဲ့ဒဏ်ရာတွေကို ကုသပေးတဲ့ ပလဆေးရည်လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတဲ့ ကုထုံးလည်း သက်ရောက်ပါတယ်။ လူတော်တော်များများက ပိုဖတ်တာ ဒါမှမဟုတ် ရုပ်ရှင်တွေ ပိုကြည့်တာ ဒါမှမဟုတ် အရင်က အချိန်မရှိဘူးဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်တွေကို သတိထားမိတယ်။ စာပေသည် အချိန်၊ အချိန်ပေးသည်။ ပြီးတော့ စိတ်သက်သာရာရစေတဲ့ အာနိသင်ရှိပါတယ်။ ဘဝရဲ့ဒဏ်ရာတွေကို ကုစားပေးတယ်။ စာရေးဆရာရော စာဖတ်သူရော။