Als er één ding is, alle fans en volgers van Anthony Bourdain is dat de chef-kok ze op de een of andere manier op een bepaald moment in hun leven heeft gemarkeerd. Waren zijn tv-programma's en boeken die Amerikanen leerden avontuurlijker te zijn tijdens de lunch, de preutsheid achterlatend en leren reizen, experimenteren en garnalenkoppen zuigen zonder achterom te kijken. Geen vooroordelen, geen oordeel. Honderden restaurants zagen een opleving in hun reserveringsboeken dankzij een verschijning op No Reservations, The Layover of Cook's Tour , terwijl een legioen chef-koks op straat werd herkend nadat ze elkaar de hand hadden gegeven voor de camera.
Zijn afdruk was diep in de geschiedenis van de gastronomie, maar ook in die van zijn beste vrienden en medewerkers. Dat is waarom We gingen naar Lucy García, producent van de televisieprogramma's van de chef-kok en schrijver in Spanje , om uit te leggen hoe het was De aankomst van Bourdain in ons land tijdens die ontmoeting met Ferran Adrià en de reden waarom hij bij zeven verschillende gelegenheden terugkeerde om op Spaans grondgebied op te nemen.
José Andrés en Anthony Bourdain in Asturië tijdens de opnames van Parts Unknown.
ANTHONY BOURDAIN EN FERRAN ADRIÀ, DE GEKKE KOK
het geld van deze eerste opnames in Spanje, in 2002, werd uit eigen zak betaald en het was de ontstaan van de carrière van Anthony Bourdain , vanaf het moment dat Ferran Adrià begon zijn carrière naar succes gekatapulteerd te zien internationaal (het werd een jaar voor de beroemde cover van de chef in de New York Times gemaakt) en op nulpunt nul oorsprong.
Laten we dat in deze tijd niet vergeten Adrià was niet zo beroemd als hij nu is . "In die tijd was Ferran bekend bij de gespecialiseerde pers, af en toe een chef-kok en vier fans uit de gastronomische wereld. Als je het op straat zou vragen, wist niemand wie hij was", is García oprecht.
Cover van de documentaire Decoding Ferran Adrià (Zero Point Zero)
"Decoding Ferran Adrià, de documentaire die voortkwam uit deze shoot, was Ferran's lancering om zichzelf bekend te maken in de wereld; van het productiebedrijf (Zero Point Zero) opgericht door Anthony Bourdain samen met zijn partners - camera's en filmmakers destijds - om uiteindelijk creëren Anthony Bourdain: Geen reserveringen , Tony's meest succesvolle show; en het moment waarop ik me begon te specialiseren in de productie van gastronomische inhoud, iets dat ik nooit had gedacht - hoewel ik wenste - zou gebeuren", zegt Lucy.
De oorspronkelijke bedoeling van het team was niet om een documentaire te maken , maar dat dit de pilot-aflevering van een nieuw seizoen van Cook's Tour . “Na het bewerken begonnen ze het te verplaatsen, maar ze konden het nergens plaatsen. Daarom hebben ze er uiteindelijk een documentaire van gemaakt”, zegt Lucy.
Anthony Bourdain hij zei altijd wat hij dacht en deed het met ironie, sarcasme en humor . "Ik denk dat dat de reden is waarom mensen aan hem verslaafd zijn geraakt. Maar toen was hij een man die oprecht hij was geïnteresseerd in wat mensen te zeggen hadden voegt Garcia toe. Zijn gedachten over Ferran zouden geen uitzondering zijn . “Deze ontmoeting wekte een zekere nieuwsgierigheid omdat de controverse al eerder was geïnstalleerd. Tony was heel direct en zei wat hij dacht, maar hij had een speciale charme om het te doen, plus hij kon het doen als een beschaafde en deskundige man. Hij wist van muziek, film, literatuur... hij was een erg rusteloze en erg nieuwsgierige kerel", vervolgt Lucy.
"Feit is dat hij in het verleden iets over Ferran had gezegd, zoiets als... 'die gekke wetenschapper die chemie gebruikt in zijn eten'" , zegt hij lachend, "dus Ik wist niet wat Ferran deed in zijn werkplaats . Ik wist niet wat ik zou vinden". De shoot duurde slechts één dag in de werkplaats van Ferran Adrià en zijn team (Pere Castells, Albert Adrià...) en uiteindelijk vloeide het op een ongedwongen en organische manier .
"Ik denk dat Tony's team met het idee kwam dat het gek en leuk zou worden en dat het veel aandacht zou krijgen als het erop aankwam om het te verkopen, maar echt het was allemaal als een leerspel merkt Lucy op.
In werkelijkheid, Bourdain volgde de leer van Ferran al heel lang , dus zijn kritische denken jegens hem ontbrak niet aan respect. "Ze hadden elkaar al ontmoet op een evenement en het was toen Ferran aan Tony uitlegde dat hoe meer olie het product bevat, hoe meer eikels het varken had gegeten, wat je zou kunnen weten door het vet op de lippen te wrijven totdat het weg is. Tony was hier natuurlijk helemaal weg van", zegt Lucy. "Als je datzelfde hoofdstuk van het bezoek aan de werkplaats ziet, doen we eerst een hamproeverij bij Jamonísimo - een etablissement dat nu is verdwenen in Barcelona - en dat is waar Tony herhaalt vaak het gebaar van het nemen van de ham om hem in zijn mond te wrijven voordat hij het probeert.
DE DAG DAT DE VERENIGDE STATEN VERMUT EN CALÇOTS kenden
"Niemand heeft in de geschiedenis van de wereld zo goed gegeten als deze week in Spanje", zei Anthony Bourdain aan het begin van de aflevering No Reservations: Spain. Volgens Lucie, Tony was in staat om vooral Amerikanen te leren meer ontdekkingsreizigers te zijn met hun smaakpapillen , om avontuurlijker te zijn en verschillende dingen te proberen. "Amerikanen waren geneigd om naar Spanje te komen en geen gerechten zoals pens te proberen. Nu is dat waar ze het meest naar op zoek zijn, en hetzelfde gebeurde met de beroemde calçotada die we met hem vierden."
"Je weet niet hoeveel mensen me om handtekeningen hebben gevraagd voor dit hoofdstuk. En dat ik alleen maar uitga als metgezel, het is ongelooflijk dat mensen me herkennen", zegt Lucy, nog steeds verbaasd. "Eens stond ik bij de gate van een vlucht naar Miami en een stel kon niet stoppen met naar me te kijken. Ze kwamen naar me toe om met me te praten en vroegen me of ik het calçotada-programma met Bourdain had gedaan", lacht hij.
"Ik ben trots op de opname omdat het team begreep dat alles een feest was , dat de traditie van het eten van calçots niet naar een restaurant gaan, maar een soort ritueel is dat gedeeld wordt met familie of vrienden". locatie waar we alles deden was een suggestie van Albert Adrià (hieronder, op de foto, zittend voor Lucy García) en al degenen die aan tafel verschijnen zijn mijn vrienden. We maakten een vrij getrouwe reconstructie van een goede calçotada waar mensen een geweldige tijd hadden en ik denk dat dat op camera te zien is."
Anthony Bourdain: Geen reserveringen Spanje
In deze aflevering zijn we ook naar de Espinaler taverne geweest in Vilassar de Mar a ontdek Bourdain al het ritueel rond vermout en hoe blikjes in Spanje het equivalent zijn van een product van absolute kwaliteit, precies het tegenovergestelde van wat ze in de Verenigde Staten gewend zijn. We gingen op bezoek bij Andoni in Mugaritz en Tony was opgetogen, net als Elena, in Arzak", vervolgt hij.
"De verhalen waren krachtig, vol met belangrijke personages. Het was een tijd waarin de hausse in de haute cuisine in Spanje begon. El Bulli kwam niet uit, maar Albert, Arzak, Etxebarri kwamen naar buiten... Toen Na verloop van tijd denk ik dat zoveel restaurants en zoveel sterren Tony een beetje moe begonnen te krijgen? , maar op dat moment was dat wat hem het meest fascineerde... zijn ontdekkingsfasen waren zeer divers", geeft Lucy toe. "De eerste jaren was ik als kok gefascineerd door koken en reizen. In de loop van de tijd verbreedde zijn interesse zich meer naar de sociale aspecten , Toevoegen.
MADRID EN DE RENAISSANCE VAN CASA SALVADOR
In deze specifieke aflevering heeft Lucy speciale genegenheid.. Op historisch niveau was dit een behoorlijk krachtig moment. aangezien de opnames net gepland waren het weekend waarin de WK-finale van 2010 zou worden gehouden . Dit alles zonder er vanaf het begin rekening mee te houden dat Spanje zou komen spelen. "Het team arriveerde zondag in Madrid en de halve finale was op donderdag gespeeld, dus we konden de collectieve hysterie waar Spanje van genoot, niet negeren", zegt Lucy. “Het was erg grappig omdat dit alles de inhoud van het programma enorm beïnvloedde en Tony had een interessant talent om met dit soort culturele kwesties om te gaan.”.
Bij deze gelegenheid speelden ze, hoewel ze zoals gewoonlijk de gastronomische scène speelden, ook in de historisch-culturele situatie van Spanje , waarin hij aan het Amerikaanse publiek, het belangrijkste doelwit van de televisieprogramma's van Anthony Bourdain, uitlegde hoe onze vlag alle politieke connotatie had verloren en een nieuwe betekenis had gekregen tijdens de vieringen van de Wereldbeker.
Het was ook een visionaire aflevering in gastronomische zin: toen hij David Muñoz en zijn partner en vrouw interviewde, Ángela Montero, op de tweede en nieuw geopende locatie van DiverXo; a Pepe Rodriguez in de Bohio en op bezoek Het kabinet , een van de restaurants van het –nu achter Fismuler–. Het was ook tijdens deze reis dat Bourdain een ander personage vond met wie hij gewoon een klik had: Gaspar King . Met hem probeerde hij de klassieke restaurantpens San Mames , terwijl met Guillermo Fesser, betrokken gin-tonics, bezocht Casa Salvador.
"Tony had de mogelijkheid om bezoeken te genereren aan de sites die hij bezocht", zegt Lucy. Vroeger, Pepe, de eigenaar van het restaurant, zei dat hij van plan was met pensioen te gaan en dat zijn dochters geen interesse hadden om het bedrijf voort te zetten. “Na 5 of 6 maanden krijg ik een telefoontje van Pepe, opgewonden, die me zegt dat ik alsjeblieft zijn dankbaarheid moet overbrengen omdat ze bleven maanden van tevoren voor hem reserveren vanuit de VS ”. Tot op de dag van vandaag staat Casa Salvador er nog steeds en heeft Pepe's dochters de leiding.
SPANJE, HET FAVORIETE LAND VAN BOURDAIN
Na San Sebastián: A Food Lover's Town” (A Cook's Tour), Decoding Ferran Adrià, No Reservations (Spanje, Madrid, El Bulli) en Parts Uknown (Spanje en San Sebastián), de laatste reis van de chef naar Spanje was voor Roads & Kingdoms met Matt Goulding . Hier bezocht hij Bodega 1900, Dos Pebrots, Succulent, Enigma, La Plata en La Cova Fumada. "Toen gingen we naar de Costa Brava", zegt Lucy. "Eigenlijk wilden ze op ElBulli schieten, maar we zijn erin geslaagd om ze van richting te laten veranderen, aangezien het in aanbouw niet veel aantrekkingskracht zou hebben." Uiteindelijk bedachten ze een geïmproviseerd feest met matrozen, Ferran, Albert en Goulding in een baai, goed beladen met eten en drinken.
"In deze laatste shoot, de laatste keer dat ik hem zag, kon ik de gebruikelijke Tony niet waarnemen. Voor de camera was het niet te merken, hij wist al hoe hij zijn magie moest doen, maar als ik in de loop der jaren iets heb opgemerkt, is het dat hij de frisheid waarmee hij begon, had verloren, wat volkomen normaal was. Hij was een zeer beroemd persoon en het was erg moeilijk voor hem om anoniem te blijven. . Ik denk dat het ook van invloed was dat deze shoot niet met zijn gebruikelijke team werd gedaan. Hij bracht zoveel tijd van huis door dat zijn team als zijn tweede familie was. Hier zag ik hem afstandelijk, heel bedachtzaam...", herinnert García zich. "De dag dat ze me vertelden dat hij was overleden, bijna een jaar later, was ik in Zweden om een ander project op te nemen. Ik herinner me dat het nieuws me zo raakte dat ik absoluut verbijsterd was. Ik word al opgewonden als ik eraan denk", herinnert Lucy zich.
Tony heeft mijn leven op een zeer diepgaande manier beïnvloed. Op professioneel vlak heb ik uiteindelijk veel van de dingen gedaan die ik voor hem heb gedaan. En een van de dingen waar ik het meest spijt van heb gehad, is dat ik hem in het leven geen "dankjewel" heb gezegd. . Als ik de laatste shoot niet had benut om je te vertellen dat veel van wat ik in de wereld heb gedaan met betrekking tot gastronomie, te danken is aan jouw hulp. Daarom wil ik gebruik maken van dit interview om het te doen. Omdat zonder hem zou ik niet zijn wat ik nu ben en dat is iets dat ik nooit zal vergeten".