"Als je naar Madrid komt, mijn chulapa..."
Feest. Het heeft verschillende scenario's. De belangrijkste is de Pradera, waar de kraampjes voor eten en drinken, het reuzenrad en de botsauto's zijn geïnstalleerd, waar je met de kleine meisjes kunt neuriën op het ritme van techno of cantaditas. Dan is er nog de Verbena de las Vistillas en las Ventas, waar de spontane mensen de passen geven in de nabijgelegen bars in een breed schema, en veel activiteiten hier en daar . Het staat allemaal op deze website.
Openbaar. De verschillende ruimtes van San Isidro verdienen een beetje aandacht van UNESCO voor wat ze hebben als een antropologisch reservaat. Het is een van de weinige evenementen die erin slaagt om de overblijfselen van de stedelijke stammen samen te brengen die het Madrid van de jaren 80 met de Andaman-eilanden in verband brachten. Net als zij waren er genetisch zuivere tribale schansen met een gesloten ecosysteem met hun eigen talen en vijandigheid voor alles wat uit het buitenland kwam. In elk concert is de Pradera de San Isidro gevuld met punkers, heavys, quinquis, een soort skins en alles wat ze erop gooien. Het aankleden van een stedelijke stam vereist een inspanning van documentatie en er zijn mensen die fouten maken met styling. Je kunt een poging tot punk zien die er uiteindelijk uitziet als Boy George, wat hem een beetje minder angstaanjagend en een stuk minder anti-establishment maakt dan hij van plan was. Of die andere man die zijn best doet om eruit te zien als een figurant uit "Stray Dogs" met zijn Adidas t-shirt in verblindend goud met een gouden ketting (laten we zeggen) van een grote teen , maar die onbewust een videoclip-rapper is geworden.
Chulapos. Er zijn hele families verkleed als chulapos en oudere stellen dansen chotis verraderlijk op elk stuk gras . Het is vertederend en soms slepen ze auto's die meer op wagons lijken. Ze zitten boordevol zelfgemaakte etenswaren in tupperware die van jou kunnen zijn in ruil voor wat applaus.
Het menu. De gallineja's zijn de gastronomische uitwerking van de ster. Al het andere is meestal sandwiches? zelfvernietigend brood met iets vettigs van binnen , pinchos morunos en patatas bravas die ook in mini's worden geserveerd maar in dit geval hoef je ze niet te mengen met alcohol ook al is het een groente en worden er groenten aan de gin-tonics toegevoegd. Niet deze.
Dranken. De stands van de Pradera zijn de ideale plek om te debuteren, omdat de laatste slecht aanvoelt, een première die net zo onvergetelijk is als een eerste vriendin. De mini's zijn grote plastic bekers die tetra brik calimocho kunnen bevatten, een half en half mix van bier en schuim en alcoholische cocktails. In San Isidro zijn er minder topmerken dan vierde of vijfde merken. Het zijn egalitaire dranken die de prestatie leveren dat u niet kunt onderscheiden of wat u is geserveerd El Pedal-rum, La Cruda-tequila of een ander schoonmaakproduct is.
Politieke hokjes. In Spanje, naast het stemmen om de vier jaar, is het andere participatieve ding dat goed wordt gezien: oefen democratie uit door te beslissen of je een broodje koopt bij de stand van de PP, de PSOE of de IU . Je kunt zien dat dit populaire festivals zijn waar de stand van IU een wachtrij heeft en de anderen niet, een beetje anders dan in het leven.
ruikt. Het reukvermogen is hierbij essentieel. San Isidro ruikt naar vet van de borden , naar urine, naar gewricht en naar de Nivea van de eerste brandwonden van het jaar. Behalve in groepen guiri's, die meer Coppertone zijn. Uiteindelijk maakt het ook niet uit, want alles wordt vereffend door de geur van rook van de broodjes, waardoor mensen thuis kunnen raden dat je San Isidro zojuist hebt gevierd vanuit de deuropening. Of dat, of een brand.
Stieren. De boeren en de stieren zijn een bekend koppel dat zich tijdens deze feestdagen vertaalt in de belangrijkste stierenvechtposter ter wereld, zeggen ze, en degene die erin slaagt de viering van de heilige verder te laten gaan dan redelijk is, tot het begin van Juni. De belangrijkste verdienste van de San Isidro-beurs is het behouden van tradities onderdanen die zonder dat verloren zouden gaan, vooral de zon en schaduw en de tandenstoker in de mond.
Groepen. San Isidro, Cine de Barrio en de ambulant zijn de plekken waar je de grote popsterren van de jaren 60 weer kunt ontmoeten.
San Isidro. Hij is heilig omdat hij duizend jaar geleden laat op het veld aankwam terwijl hij bij alle kerken stopte om te bidden, dus kwamen de engelen naar beneden om hem te helpen zijn land te bewerken en trouwens, ze trokken zijn zoon uit een put. Als San Isidro hier was, zou het wonderbaarlijke proces dat vatbaar is voor zaligverklaring eerder zijn geweest om te stoppen voor een calimocho in elk hokje, voor Los Chichos om te wachten tot hij het concert begon en voor hem om aan het einde een gratis taxi te vinden.
* Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op 13 mei 2013.
*Misschien ben je ook geïnteresseerd...
- Hoe je je moet gedragen in La Latina - Hoe je je moet gedragen in de Barrio de Salamanca - Hoe je je moet gedragen in Malasaña - Hoe je je moet gedragen tijdens het carnaval van Cadiz - Hoe je je moet gedragen in een vliegtuig - Hoe je je moet gedragen in een spa - Hoe je je moet gedragen op de Camino de Santiago - Hoe je je moet gedragen in een luxe hotel - Hoe je je gedraagt tijdens een cruise - Hoe je je gedraagt in een museum - Hoe je je gedraagt tijdens een groepsreis - Hoe je je gedraagt in een all-inclusive
- Alle artikelen van Rafael de Rojas - Hoe zich te gedragen op een muziekfestival