een legende
op de markt verschenen in 1968 Wat de Spaanse replica naar de Fiat 124, en in feite werd de productie ervan gemaakt onder licentie van het Italiaanse merk.
De Stoel 124 was te zien in de hal van Barcelona van dat jaar met een eigenaardige installatie waarmee de bezoeker de auto in verschillende secties kon scheiden, waardoor het interieur te zien was.
Kort daarna zou ik het licht zien de topvariant van het model, genaamd 1430 ter ere van zijn verplaatsing, krachtiger dan die van het platte model. Samen werden de 124 en 1430 al snel de symbool van een nieuwe middenklasse dat begon te bloeien in het nog steeds grijze ** Spanje van de jaren 70.**
de carrosserie van dat vijfzitter Het is ontworpen door Italiaanse ingenieur Oscar Montabone , in navolging van de heersende trapeziumvormige mode in het transalpiene land in die jaren en in zijn essentie vertegenwoordigd door de Alfa Romeo Giulia.
Rechtlijnige lijnen en zeer eenvoudige vormen met een groot glasoppervlak werden gebruikt om een lichaam van vier deuren, drie volumes en een eenvoudig front met twee ronde koplampen en kleine achterlichten.
De 1430-versie had opvallende dubbele vierkante koplampen aan de voorkant, terwijl de achterlichten in de loop van de tijd en de opeenvolgende homologatievoorschriften in omvang toenamen.
In 1975 , terwijl in Italië de Fiat 124 verdwenen , in ons land werd een grondige renovatie van de Seat 124 voorgesteld, belast met Giorgetto Giugiaro , om de haakjes te dekken die zijn gegenereerd tussen de Stoel 127 en de Stoel 131.
In het exterieurdesign werden de ronde koplampen van de oorspronkelijke versie vervangen door rechthoekige en sommige nieuwe stuurprogramma's geïntegreerd Ze hebben de achterkant opnieuw uitgevonden. Dat jaar markeerde ook de verdwijning van versie 1430 , wordt vervangen door een nieuw model dat officieel wordt genoemd Stoel 124 D.
De fabricage van de 124 vond plaats in de fabrieken van **Zona Franca in Barcelona** en **Landaben in Pamplona**, en in totaal 896.364 eenheden tot 1980, toen de productie stopte.
Wat de mechanica betreft, had het legendarische voertuig een initiële motor van 1.200 cc. , wat de voordelen ervan beperkte, hoewel deze voor die tijd meer dan acceptabel waren.
Vervolgens en geleidelijk het was zijn verplaatsing aan het vergroten , gaat voorbij 1.600, 1.800 en 2.000cc. er waren versies Salon en Landgoed, welke het populairst waren en waarin eenvoud de boventoon voerde, maar ook versies Coupé en Sport , met veel meer verfijnde designlijnen.
Snel, de Stoel 124 Het werd een voertuig dat een zeer turbulente tijd in Spanje vertegenwoordigde en als zodanig zijn weerspiegeling had in de bioscoop.
Hij had een meer leidende rol dan veel bijrollen in de zogenaamde quinqui-bioscoop van het midden van de jaren '70 en het begin van de jaren '80, met regisseurs als Eloy de la Iglesia of José Antonio de la Loma en titels zoals de verborgen genoegens (1976), Zwerfhonden (1977) of Collega's (1982).
Speciale aanwezigheid heeft de 124 in ik, de vaars (1985), waar verschillende modellen in verschillende volgorden verschijnen: in diesel versie , Wat politieauto , Wat taxi van Barcelona of door de lucht vliegen na een achtervolging.
Het had ook zijn ruimte in de art house bioscoop uit de hand van Gonzalo Suárez in zijn betuigde film morbide (1972), met Ana Belén en Víctor Manuel in de hoofdrol.
In dit geval, een opvallende rode 124 Coupé Het was het voertuig dat de karavaan voortsleepte waarmee het hoofdpersonagepaar de verschillende locaties ging verkennen waar het verhaal zich afspeelde.
Andere van zijn meest opvallende optredens op het grote scherm waren: Het overspel spel (1973), geregisseerd door Joaquin Luis Romero Marchent en met in de hoofdrollen Juan Luis Galiardo en Ágata Lys, evenals De verslaggever (1975), geregisseerd door michelangelo antonioni en met Jack Nicholson en María Schneider als hoofdrolspelers.
Meer recent hebben we de Seat 124 kunnen zien in Torrent, de dwaze arm van de wet (1998), optredend als de waardeloos voertuig waarin het onpresenteerbare hoofdpersoon politie "patrouilleerde" de stad , met een dansende pop van El Fary op het dashboard; en in De Wolf (2004), geregisseerd door Michael Coutois , waarin Alexander Noriega gaf het leven aan een geheime dienst agent geïnfiltreerd in de terroristische groepering ETA in de jaren 70.
Op televisie, de Stoel 124 Hij is verschenen in nationale series zoals: het ministerie van tijd in het tweede seizoen, waarin Pacino, een personage gespeeld door Hugo Silva, de hoofdrol speelt een politie-achtervolging achter het stuur van een kopie om een groep criminelen te vangen.
Seat 124 Sport Coupe en Seat 1430
Afgezien van fictie, kan onze vijftigjarige hoofdpersoon opscheppen over het feit dat hij tot enkele van de Bekende nationale beroemdheden uit die tijd zoals de zanger karina of de bokser Urtain. Ze kochten allebei een Sportcoupé , zoals breed uitgemeten door de media.
Toen het te koop werd aangeboden 1968, de 124 het kost 144.432 peseta (ongeveer 870 euro te veranderen) en het duurste model was, precies, de Sportcoupé , welke kosten? 243.000 peseta (1.460 euro).
Het werd toen gepromoot als: "de auto van het gezond verstand" vanwege zijn middelgrote carrosserie, zijn grote ruimte en prestaties en handling die hem assimileerden met superieure modellen.
De basisversie van 60 paarden haalde 140 kilometer per uur en zowel de hoofdsteunen als de linker achteruitkijkspiegel (de rechter bestond niet) vertegenwoordigd een luxe voor die tijd.
Uiteindelijk heeft het zogenaamde "gezond verstand" de Spaanse middenklasse enorm geboeid en de Seat 124 werd voor altijd een eigentijdse klassieker waar we vandaag, een halve eeuw later, nog met nostalgie aan terugdenken.