We kennen de langstlevende wezens grondig. Dit zijn onze bomen!
Kun je je voorstellen wat de boom voor je deur ons zou kunnen vertellen? Stel je nu de avonturen voor die in het geheugen zullen blijven de moraal die al meer dan vier eeuwen de toegang tot de hermitage van Santa Lucía bewaakt aan het einde van de weg die leidt naar de Burgos stad Villovela de Esgueva . Het meet ongeveer acht meter en de meer dan 15 takken worden direct uit de grond geboren, zonder stam. Er wordt gezegd dat hier Juana la Loca bracht de nacht door tijdens haar pelgrimstocht met het lichaam van haar overleden echtgenoot, Filips II.
Getuigen van onze geschiedenis, bomen waren en zijn onderweg beschutting en bronnen van natuurlijke hulpbronnen, bewakers van onze geheimen en vertrouwelingen van onze liefde . Maar om hun verhalen te horen, zouden we hun taal moeten spreken.
Daarvoor, om ons te helpen de bomen te begrijpen, om de wijsheid die ze bevatten te lezen, om ze anders te bekijken, met andere, meer complete ogen, de wijnroute Ribera del Duero kondigde een paar maanden geleden de publicatie van een catalogus aan van informatieve technische fiches met de meest unieke bomen die leven in de oorsprongsbenaming die de loop van de Duero-rivier volgt terwijl deze door de provincies Soria, Segovia, Burgos en Valladolid loopt.
De eerste tien kaarten werden afgelopen januari gepubliceerd en de volgende tien worden nu, in april, gepubliceerd. Sabina's, walnoten, wilgen, eiken, moraal, jeneverbes, dennen (piñonero en resinero), populieren, olijfbomen, meidoorns... In totaal Er zijn 78 bomen van vijftien verschillende soorten geïdentificeerd die opvallen door hun afmetingen, lange levensduur, de natuurlijke rijkdom die ze vertegenwoordigen of vanwege hun culturele of zelfs medicinale waarden. Of vanwege de ligging. Sommige midden in het bos, andere aan de kant van de weg, in privé-eigendommen of in stedelijke centra.
Ze groeien in een strook territorium die 115 kilometer van oost naar west en 35 van noord naar zuid , altijd aan de oevers van de Duero, en omringd door 92 steden waarin we 51 accommodaties, 28 restaurants en 24 musea vinden.
De bomen om ons heen luisteren al jaren naar onze geheimen.
ER WAS EENS...
Het is natuurlijk niet de eerste toeristische dienst of organisatie die een inventaris opmaakt van zijn natuurlijk erfgoed, en evenmin de eerste gids op monumentale of honderdjarige bomen.
Het verschil is dat in deze door de Route uitgevoerde compilatie, die noch een gids, noch een brochure, noch een conventionele catalogus is, de bedoeling is associeer bomen met de wereld van wijn en wijntoerisme –iets relatief eenvoudigs, want in de omgeving is niets meer en niets minder dan 60 wijnmakerijen, 21.000 hectare wijngaarden en zes musea en interpretatiecentra die uitsluitend aan wijn zijn gewijd – en dat, aangezien het een duurzaam project is, de bestanden worden geraadpleegd en gedownload van de website van de instantie.
Ontworpen om de reiziger in één oogopslag te contextualiseren, bevatten de kaarten: naast de technische gegevens (leeftijd, grootte, Latijnse naam, hoewel het misschien niet zo lijkt, is het erg handig, staat van bewaring, enz.), curiositeiten van elk exemplaar , de overgrote meerderheid onbekend, de coördinaten voor gemakkelijke lokalisatie en een handleiding met goede praktijken.
Omdat Het is niet zo dat we nu allemaal samenkomen om ze te knuffelen –Volgens de laatste onderzoeken lijkt het geen goed idee te zijn om onze stress naar hen uit te spreiden–, laat staan voor iedereen het geheim te onthullen van waar de rijkste bramen in heel Valladolid groeien. Nee. Integendeel, het doel is om ze te leren kennen om ze te waarderen en te beschermen.
Leeftijd, grootte, Latijnse naam, staat van instandhouding... En jij, hoeveel weet jij over onze bomen?
Omdat, hoewel majestueus als een kathedraal, bomen kunnen zo kwetsbaar zijn als bloemen . Kijk of niet wat er met de grote is gebeurd Pino Macareno de Peñafiel, in Valladolid, die afgelopen december werd neergehaald door orkaanwinden die de storm Gloria bracht. Had het voorkomen kunnen worden? Ja, Het was een stedelijke dennenboom, afkomstig uit de verstedelijking, die alleen was gelaten, onbeschermd zonder zijn dennenbos en verzwakt door een termietenaanval een paar jaar geleden.
Het doel is om ze te beschermen, oké, maar ook een ander type toerisme ontwikkelen, dat wat het gebied waardeert , en informatie verstrekken aan uw bezoekers zodat we beseffen dat: die lage boom waar we stoppen om te rusten is veel meer dan een simpele stop onderweg.
WIST JE DAT...?
Omdat, wist je dat eikels, die de reputatie hebben onverteerbaar te zijn, tot niet zo lang geleden werden gebruikt voor pijn en zweren van maag? En dat de kinderen met hen op de tol speelden? En dat met populierenbladeren verwijderden de genezers van weleer wratten en papillomen ? Wij ook niet. Tot we de kaarten lazen.
Om de inhoud te creëren, evenals voor de selectie van de bomen, heeft de Ribera del Duero-wijnroute het onschatbare werk gehad van Candelas Iglesias, natuurgids-tolk en milieuadviseur voor Abubilla Ecoturismo . Candelas verzamelt en organiseert al jaren kennis over deze bomen. Deze Castiliaanse velden en hun bewoners zijn als geen ander bekend , en vertelt ons hun verhalen in deze bestanden.
De wijnroute Ribera del Duero opent de deur naar de eeuwige bomen.
“Daarin leggen we uit of het exemplaar mannelijk of vrouwelijk is, hoe ze communiceren met andere bomen , waarvoor de vruchten werden (of worden) gebruikt, hun relatie met insecten en vogels, de medicijnen die ze hebben en de voordelen die ze ons brengen gewoon dichtbij zijn en ademen…”, legt de natuuronderzoeker uit.
**VOOR WIJNEN, BOMEN! **
Door de bestanden te lezen en te chatten met Candelas, zijn we er bijvoorbeeld achter gekomen dat de vruchten van de meidoorn van de Vega, een grote meidoornstruik in de buurt van de hermitage van de Virgen de la Vega in Roa de Duero, Burgos Het waren de snoepjes van de kinderen toen snoep nog niet eens bestond. Ze heten Macucas, en hoewel bijna niemand ze meer eet, ze zijn rijk aan vitamine C.
Het heeft ook onze nieuwsgierigheid gewekt naar de eigenaardige dennenboom die groeit in de landbouwgrond die Aranda de Duero . omringt . Of beter gezegd, ze groeien, want hoewel ze zich via de stam en takken aan elkaar vastklampen, zijn het twee exemplaren van verschillende soorten. En bij de slanke witte populier versmolten met smalbladige es die, met een hoogte van 28,5 meter , valt op in het oeverbos van de rivier de Rejas, in de buurt van de stad Villálvaro, Soria.
En we realiseerden ons dat naast het cisterciënzerklooster van Santa María de Valbuena , een indrukwekkend complex uit de 12e eeuw dat tegenwoordig wordt ingenomen door de meest exclusieve kuuroorden van Castilla Termal, zijn er twee zeer bijzondere bomen.
Een daarvan is in de tuin voor de ingang van het klooster en is een eik van meer dan 300 jaar geassocieerd met eindeloze populaire legendes . De 'eik der pantoffels' noemen ze dat. Het heeft een aanzienlijke hoogte voor zijn soort, 20 meter, en een breed en dicht bladerdak waarvan de onderste takken door hun eigen gewicht hangend naar de grond hangen . Het is de mooiste boom van het stadje San Bernardo, daar bestaat geen twijfel over.
De andere bevindt zich achter het klooster, in de wijngaard, tussen twee rijen wijnstokken. Het is de jeneverbes van de Maagd, hoewel het in werkelijkheid een jeneverbes is, de enige overlevende van een bos dat werd ontworteld om wijnstokken te planten . Ze werd gered door gedoopt te zijn, door de naam van de Maagd te dragen.
Maar, zoals we eerder vermeldden, zijn er verschillende unieke bomen die verband houden met de wereld van wijn. De driehonderdjarige olijfboom van de Valladolid-stad Quintanilla de Onesimo groeit in de patio van een wijnmakerij -een bezoek aan het is natuurlijk een goed excuus om er een te hebben-, en het onmiskenbare Doncel de Mataperras de La Horra, Burgos, ook bekend als Pino Gordo vanwege zijn afmetingen -22 meter hoog en een glas 24–, geeft zijn naam aan een rode wijn van de wijnmakerij Marqués de Velilla.
Ontsnap door wijntoerisme of uit pure nieuwsgierigheid om ons kostbaarste bezit te ontdekken!
Maar het beste, onze aanbeveling, is dat je je wandelschoenen aantrekt en je waagt je langs het pad dat leidt naar de gigantische holle eik van Caleruega, provincie Burgos . De weg ernaartoe loopt heel dicht bij de ruïnes van een oude hermitage, een kelder uit de Romeinse tijd en een mesthoop, een gierenvoeder waar men vanuit een oude duiventil naar uitkijkt.
Een ander pad, het pad dat door de omgeving van Quintanilla de Onesimo, Valladolid loopt, brengt je naar de eik van de Tres Matas , gelegen op de top van een heide van waaruit het panoramische uitzicht op de hele Duero-riviervallei de inspanning van de beklimming compenseert - als je ons niet gelooft, kun je met de auto omhoog gaan.
Of beter nog, bel Abubilla Ecoturismo en boek een rondleiding met Candela. Met haar wandelen door dit land dat ze zo goed kent, is inderdaad een unieke ervaring. En onthoud: wie in de buurt komt van een goede boom, goede schaduw beschermt hem.