Pure voedselporno
In dit vandaag van Instagram en gastronomische onderwerpen (iedereen verbergt een gastronomische criticus binnenin, onthoud) dit zeer zeldzame vandaag van fijnproevers en volgers die op gewicht zijn gekocht, de waarde van iets dat zo onschuldig en zo eenvoudig is om 'een foto te maken van wat je eet' heeft kleurstoffen gekregen in het nationale debat.
Aan de ene kant hebben we de restaurateurs, in theorie blij met de vrije verspreiding van hun werken op sociale netwerken (ondanks de recente woede van New Yorkse hoteliers, die we te zijner tijd zullen behandelen); aan de andere kant **we hebben duizenden gepassioneerde fijnproevers, gewapend met hun iPhones en hipsterfilters**. En tot slot de harde realiteit, die onze bewonderde Mikel López Iturriaga - zo goed - in beeld brengt: “De beelden megacuquis ze maken deel uit van een parallelle wereld die niet lijkt op de werkelijkheid. Omdat de realiteit jouw realiteit is veel lelijker , en wat een ideale cake met het gezicht van Mickey Mouse was, is veranderd in een teleurstellende imitatie, zo niet een vormloze cake met een diarree-achtig uiterlijk.
Het lijkt me goed, de waarheid is dat ik me strikt aan die heilige wet van _ Hakuna Matata _) ondanks het feit dat ik ook Ik vind deze gastronomische overbelichting een beetje vermoeiend die elke hoek van het internet binnendringt. We zijn een beetje Japans als het gaat om gastro. Maar het gaat aan ons voorbij , zoals we de Rick Astley of Sad Keanu hebben gemist (katten die we niet hebben gemist, dat is waar) . Conclusie: je moet bij het goede van dit alles blijven -er is, nou als er is- doe een essentiële inhoudsgenezingsoefening en verheug me zeer dat er juwelen zijn zoals de foto's die onze hoofdpersoon ons vandaag geeft: Aila Hernando .
Ik volg Aiala al heel lang omdat ik gefascineerd ben door haar visie op gastronomie (en dus op het leven). Elke foto op haar Instagram is een vleugje kleur en goede smaak tussen de grijze dagen en de stank die zo vaak sociale netwerken overspoelt. je foto's maken me blij . Dus ik heb hem een beetje moed gegeven (voorzichtigheid is een schone zaak van burgemeesters, zei Cromwell) en hem gevraagd ons (enkele van) zijn geheimen te vertellen over het maken van perfecte voedselfoto's. En als toetje een galerij met 25 van zijn beste werken .
Geniet van de foto's en de suggesties van ** Aiala ** :
voedsel-porno is een meer dan expliciete uitdrukking om te beschrijven dat fenomeen dat voedsel verandert in objecten van verlangen . We verwijzen naar dat obsceen smakelijke eten dat een simpele "zullen we afspreken voor een drankje?" verandert. in een esthetiek van plezier.
Vrijwel elk voedsel (met aanraking, smaak en visie) is het waard om gefotografeerd te worden . Het is niet zozeer het wat, maar het hoe, waar of of je verder kunt kijken dan het spek dat bij je linzen hoort. Hier zijn enkele tips:
1) Als we het hebben over Instagram, de foodporno-app bij uitstek, alsjeblieft, vaarwel aan filters . Het zijn niets meer dan sluiers die voorkomen dat het beeld wordt gewaardeerd met de kwaliteit en kleur die het in onze ogen zou moeten krijgen.
twee) kleur en helderheid het is waarschijnlijk het eerste dat ervoor zorgt dat we langer dan een seconde stoppen om naar die foto te kijken, of liever te observeren. Als het ook iets is dat je zelf hebt klaargemaakt, dat je kunt plaatsen, het licht, het bestek, en dat alles kiest, wat wil je nog meer?
3) Kies een plek met natuurlijk licht (naast een raam zou ideaal zijn) - lampen, TL's en natuurlijk flits zijn verboden -
4) Een aantrekkelijk oppervlak, hoe primitiever, hoe beter - dat wil zeggen, ongelakt hout, mat witte tafel -
5) geschikt servies (nee, de uitzet die je moeder je gaf toen je van huis ging is het niet waard), maar het is het waard met: een simpel wit bord en zilveren bestek. En het enige dat overblijft is om het voedsel zo te plaatsen dat we het willen eten (zelfs als we geen honger hebben).
6) In een restaurant wordt het ingewikkeld. Het is niet altijd gemakkelijk om foto's te maken van gerechten in restaurants, dus soms het is beter om genoegen te nemen met het fotograferen van de plaats (als het mooi genoeg is natuurlijk). vangsten vol met kleur, symmetrieën, licht- en zenitvlakken zijn enkele van de dingen om in gedachten te houden.
7) Details zoals een (mooie) hand, wat bloemen, het tijdschrift dat ze aan het lezen zijn (als het niet de Cuore is) of een van de ingrediënten die je hebt gebruikt om te koken, kan een goede aanvulling zijn op een foto van tien.
8) Eindelijk, creativiteit en goede smaak.
_ GALERIJ: hier ziet u een selectie van de gastronomische foto's van Aiala Hernando. _
gastro-exhibitionisme