San Juan-moeras
Er zijn dingen die nooit meer hetzelfde zullen zijn, en andere die niet zijn veranderd. Voor nu, om bij het San Juan Reservoir te komen, hoef je alleen maar de M-501 opnieuw te nemen (het beroemde "reservoir van de moerassen") en rijden een uur van de hoofdstad van Madrid.
We hebben eindelijk bewegingsvrijheid binnen onze provincie . Het grootste deel van de 650 hectare waaruit dit stuwmeer bestaat, valt binnen de gemeentegrenzen van San Martín de Valdeiglesias en (in mindere mate, ondanks hun nabijheid) Pelayos van de Dam , beide behorend tot de Gemeenschap van Madrid (met name de regio Sierra Oeste). Er is echter ook een deel dat zich uitstrekt door de steden van El Tiemblo en Cebreros, al in Ávila . Onze route loopt door de eerste twee.
Aan de oevers van de M-501 , zullen de wegrestaurants in de buurt van de San Juan-brug ons laten weten dat we de dam bereiken die de Picadas- en San Juan-reservoirs scheidt, beide badend in het water van de rivier de Alberche.
Het San Juan-moeras dat ons zo vaak gelukkig heeft gemaakt?
Nadat we kort daarna de rotonde zijn overgestoken en het tankstation aan uw rechterhand, gaan we richting de toegang tot het stuwmeer, specifiek richting de drukbezochte recreatiegebied bekend als El Muro . Langs de route zullen we zien tot vijf parkeergarages, evenals een veelvoud aan restaurants en strandbars . De meeste tafels staan op het terras, maar we hebben nu ook toegang tot die in de binnenruimtes. Ze zijn nu echter allemaal open het is aan te raden om te reserveren, zeker als we in het weekend gaan , aangezien dit gebied een van de meest bezochte is. Het moeras heeft in totaal 14 kilometer strand , en uiteraard zullen we meer privacy vinden naarmate we verder van de hoofdingangen komen.
Opmerkelijk is het spectaculaire de martuka , restaurant en ontspan gerangschikt op een klif waarvan terras biedt een benijdenswaardig uitzicht op de natuurlijke omgeving waarin we hebben . Hier is ook de strand van de muur , maar zoals bevestigd door de Lokale politie van San Martin de Valdeiglesias , voorlopig zijn zowel zwemmen als verblijven op de oevers totaal verboden (dat wil zeggen, we kunnen de handdoek niet planten om te zonnebaden).
De enige manier om het water nu te proeven is de sportbadkamer? , waarvoor we moeten wees inwoners van San Martín de Valdeiglesias, wees federatief of meld je aan voor een van de activiteiten die door veel van de jachtclubs worden aangeboden die er in de buurt is, zoals Leisure en Adventure: boat party, wakeboard, water sky, flyboard, kanoën, paddlesurfen... En dit is het enige stuwmeer in de Gemeenschap van Madrid waar zwemmen is toegestaan (onder normale omstandigheden ), watersporten en gemotoriseerde wateractiviteiten.
De Martuka (San Juan Reservoir, Madrid)
Ook, en zoals voorheen, Het is absoluut verboden vuur te maken, barbecues of enig ander kooktoestel te gebruiken.
Aan het einde van deze weg, boven de Serengeti ( terras met paella's op maat , gemengde gerechten, salades en sandwiches, naast de verkoop van ijs en dranken), is de rode eekhoorn , de mythische camping die beroemd werd door de hoofdrol in de tweede Julio Médem-film in 1993 . Het heeft zijn deuren heropend sinds Fase 1, hoewel momenteel geen tenten zijn toegestaan. Namelijk, we kunnen al uw bungalows of stacaravans huren , of ga met onze caravan. Het restaurant en het zwembad erin zouden onder normale omstandigheden op 15 juni zijn geopend, maar dit jaar duurt het wat langer gezien de omstandigheden.
Hetzelfde bedrijf heeft nog een camping aan de rand van Pelayos van de Dam , verder weg van het moeras maar ook moderner, naast het verlaten klooster dat ooit diende als natuurlijke omgeving voor verschillende fanterreurfilms . We passeerden daar op weg naar San Martín de Valdeiglesias om onze route voort te zetten. Het doel is om te stoppen bij Corracera-kasteel (zichtbaar vanuit de hele stad) om het VVV-kantoor te bekijken. We ontdekten dat het tijdelijk gesloten is (ook het kasteel, dat onder normale omstandigheden te bezoeken is), maar ze beantwoorden onze vragen via de telefoon 670640313 (of de e-mail) [email protected]).
Corracera-kasteel
We keren terug naar de auto met als doel de excursie af te ronden in het natuurgebied dat we het leukst vinden in het moeras: de almoclón heuvel , in de volksmond bekend als Maagd van het nieuwe voor de hermitage die het op zijn top heeft. Het duurt ongeveer een kwartier gaan door de M-957 en volg de aanwijzingen, waardoor we rechtsaf slaan en net op de hoek van het eerste huis linksaf een onverharde weg op.
Als we rechtdoor waren gegaan, zouden we de hebben bereikt Maagd van het nieuwe strand , ongetwijfeld de beroemdste van het moeras. Onder andere voor het hebben van een blauwe vlag sinds 2018 (dit jaar is het afwachten of het kan vernieuwen). In de buurt, Wakea-ervaring Het biedt een restaurant met een privéstrand, chill out en allerlei wateractiviteiten: kajaks, waterfietsen, boottochten...
We draaien echter richting de heuvel en parkeren op de parkeerplaats naast de hermitage, gebouwd in 1956 ter vervanging van de vorige, die onbaatzuchtig werd achtergelaten door het water toen het reservoir werd gebouwd (1955) , en waarvan de overblijfselen naar de oppervlakte komen in tijden van droogte (als we de toren zien, slecht, hoewel spectaculair). Tot daar nemen de pelgrims elke ochtend van Paasmaandag hun patroonheilige mee op bedevaart, wat aanleiding geeft tot een feest op basis van jota en hornazo dat eindigt bij zonsondergang, wanneer ze de figuur terugbrengen naar de kerk van San Martín.
prachtig moeras
De rest van het jaar zijn degenen die deze enclave het meest bezoeken de klimmers, en dat is op de rots zijn er tot 270 klimroutes (verdeeld in zestien sectoren) . Het is de basis van activiteiten van de Great Sport Climbing School, grotendeels uitgerust door de Las Cabreras Mountain Club . Klimmen, wandelen en vissen zijn toegestaan.
Hier kunnen we een paar van de meest geruststellende wandelingen te voet maken. De meest luie kan genoegen nemen met klimmen naar de top, gewoon 600 meter van de hermitage , die ons een ongelooflijk uitzicht op het moeras zal geven. Maar zijn ding is om de laika pad , een route gemarkeerd met witte en groene markeringen. Het is een rondrit van slechts twintig minuten dat brengt ons dichter bij een aantal gezichtspunten waar we een groter perspectief zullen hebben, een groot deel van de wateruitbreiding van het stuwmeer te zien krijgen, evenals het uitzicht op de Cerro de la Cabrera High . Ideale plek om ons broodje te eten en terug te keren met de batterijen opgeladen.