Humor is een onfeilbaar hulpmiddel om schattigheid in reisfotografie te vermijden
Je hebt vast veel imitaties gezien van het portret dat de grote Steve McCurry trad op als de jonge Afghaan . Misschien heb je zelfs geprobeerd iemand met die foto in gedachten te portretteren. En het is geweldig als je iets hebt geleerd in je poging. Maar we hebben u voorgesteld om naar nieuwe horizonten te kijken.
we laten het je hier zien drie banen van fotografen die Griekenland hebben uitgebeeld, de Casa de Campo in Madrid en een van de vele cruiseschepen die de zeeën en oceanen bevaren. Deze auteurs hebben een standpunt ingenomen dat weinig of niets te maken heeft met wat we in typische reisfotografieboeken aantreffen. Maar het gaat niet om het kopiëren of vervangen van je oude clichés door nieuwe. We raden je aan om na te denken over de manier van kijken naar Emiliano Granado, Txema Rodríguez en Antonio Xoubanova.
Voorbij 'Vakantie op zee' '
De beelden die velen van ons te binnen schieten als ze aan een cruise denken, zijn die van ** 'Vakantie op zee' **. Veel foto's gemaakt tijdens die zeereizen recreëer de esthetiek van die televisieserie . Om onszelf te ontgiften, is het de moeite waard om het project **'Thank God That's Over'** van de Argentijnse fotograaf in detail te bekijken Emiliano Granada.
Een werk dat, zoals de auteur zelf uitlegt, drinkt van de foto's die David Foster Wallace geportretteerd met woorden in zijn essay '**Een zogenaamd leuk ding dat ik nooit meer zal doen'**. Hoewel ook van geweldige Martin Parr. Granado legt de passagiers en bemanning van een cruiseschip met absolute nabijheid vast. Zonder het stof onder het tapijt te verbergen. Daarom aarzelt hij niet om veelvuldig gebruik te maken van het krachtige licht van zijn flitser, altijd van voren geschoten. Als je hebt gemarkeerd, kun je een kranteneditie van het rapport krijgen.
Griekenland is stenen, katten en verwrongen bomen.
De zigzag blik Txema Rodriguez hij is meestal op zoek naar en legt de details vast. Wel, hij lijkt veel meer plezier te beleven aan het analyseren van het deel in plaats van het geheel. Dat is een van de geheimen die de foto's waarmee hij illustreert een rondreis door Griekenland is het tegenovergestelde van een ansichtkaart.
Esthetisch blijven we achter met de homogeniteit van het zwart en wit. Maar wat er echt toe doet je afbeeldingen is dat ze echt van jou zijn . Het is niet bedoeld om iemand onnodig eer te bewijzen. Wanneer hij zijn aandacht, en de onze, richt op een vlek op een muur, een verwrongen boom of een hotelspiegel, hebben we het gevoel dat we zijn reis hebben gedeeld. En dat is misschien wel het meest waar een fotograaf naar kan streven bij het vastleggen van een reis.
De reis kan ook naar de hoek van je huis zijn
Wikipedia zegt dat de Madrid Landhuis verdubbelt de oppervlakte van het park Bois de Boulogne, in Parijs , is vijf keer groter dan de Centrale park van New York of 6,5 keer groter dan het Londense Hyde Park. Maar het is veel minder bekend dan een van die drie sites. Ook voor de inwoners van Madrid.
Misschien is dat de reden waarom de Madrileense ** Antonio Xoubanova het al een tijdje ** aan het verkennen is. Hij heeft zich ten doel gesteld om met zijn foto's die enigszins vergeten hoek van de stad die hij bewoont, grondig te documenteren. In zijn project komen we meestal het ongewone dagelijkse leven tegen van degenen die die ruimte bezoeken. En het is dat de grote thema's in de fotografie misschien net om de hoek zijn en niet in de antipoden. Je moet gewoon je ogen echt openen om het te beseffen.
Een close-up van een steen dient om een heel land samen te vatten