god van niets
“Het begon allemaal in Candanchú…” Waarschijnlijk lijken deze aanhalingstekens u niet aan het begin van een artikel dat belooft te eindigen, als onderdeel van de vitale reis van zijn hoofdpersoon, in Chicago . Maak je geen zorgen, dit is geen spoiler; het is gewoon contextualisering.
Maar het is dat "alles bij toeval in Candachú begon", toen 10 jaar geleden gooide Eduardo Vea Keating willekeurig een sneeuwbal tegen een muur zonder natuurlijk te weten dat daaruit kunst zou ontstaan.
“Ik was gaan skiën en het had zo veel gesneeuwd dat ze sloten het station omdat ze het niet aankonden met wat er was gevallen”, vertelt Traveler.es **NosE (@noselanariz) ** , pseudoniem gebruikt door deze creatief directeur die in 2011 naar Chicago kwam om in de reclame te werken.
Chiberia
“Omdat ik dol ben op sneeuw, ging ik wandelen om van het landschap te genieten. Ik was met haar aan het spelen Ik gooide een bal die aan de muur plakte en ik dacht dat er iets uit zou kunnen komen”.
En het kwam uit. Wauw als het uit zou komen. Voorlopig tussen 40 en 50 kortstondige muurschilderingen gemaakt met sneeuw tot het herscheppen, wit op de muur, de skyline van Chicago in Chiberia, wiens foto's op sociale netwerken circuleerden.
“Ik wist dat ik de skyline wilde doen, maar ik had geen schets of zo. Na acht jaar in Chicago te hebben gewoond, heb je al de meest emblematische gebouwen in je hoofd. Dan, Ik heb ze geschilderd en hoewel de verhoudingen niet klopten, weten mensen wat je schildert” , Uitleggen.
En het is dat improvisatie is een huismerk in het werk van deze man uit San Sebastian die soms gebruik maakt van routinematige en schijnbaar onschuldige situaties, zoals wachten op de bus of naar beneden gaan om bier te kopen, om muurschilderingen te maken.
Hoewel het niet hebben van een plan niet betekent dat er geen reflectie is op het werk. “Het begon allemaal met berichten. De eerste zei 'Nothing is forever', maar in het Engels klinkt dat minder oubollig en wordt gespeeld met de vergankelijkheid van het materiaal waarmee het is gemaakt. Na vele jaren proberen intelligent te lijken in elke regel die ik schreef, verveelde ik me." , herinneren.
“Vorig jaar ben ik begonnen met doen meer abstracte dingen , om een betere tijd te hebben en te genieten van wat ik op dat moment aan het doen was. ik doe veel dingen met eenvoudige vormen, Daar ben ik mee gaan spelen en voor mij zijn ze de mooiste”, analyseert ze.
De berichten kwamen eerst
Berichten, figuren of landschappen. Ze delen allemaal de kortstondige kwaliteit die inherent is aan deze muurschilderingen. "De schoonheid van het feit dat het kortstondig is, maakt het interessanter. Degene die het op dit moment ziet, vertelt je dat het erg cool is en je kunt het altijd vastleggen in een foto of een video”.
Documenteer het creatieproces het is iets wat hij meestal doet met de ouderen. Want, zo benadrukken we, dat het geïmproviseerd is, betekent niet dat sommige aspecten niet gemeten worden. De muurschildering "hangt af van de kwaliteit van de sneeuw, hoe koud het is en het oppervlak" zegt Eduard.
“Als de sneeuw erg zwaar en nat is, is het moeilijk vol te houden. In plaats van, als het in poeder is, is het gemakkelijker om te blijven . De lage temperatuur helpt om het langer te bewaren en 's nachts is het makkelijker omdat het kouder is. Wat betreft de muur, ik probeer meestal te vinden ruwe oppervlakken en die niet in de zon staan omdat de sneeuw eerder valt”.
Omdat dit over sneeuw en kou gaat, en terwijl de meeste stervelingen dromen van lente- en zomerhitte, Eduardo doet het door van continent naar continent te reizen op zoek naar een eeuwige winter.
Ze delen allemaal de kwaliteit van kortstondig zijn
In feite is een van de doelstellingen ervan een sponsor te vinden om uit te voeren Het eindeloze winterproject (The Infinite Winter Project), een programma waarin Eduardo de wereld zou rondreizen op zoek naar besneeuwde landschappen om, door middel van interviews en het maken van zijn tijdelijke muurschilderingen, bewustmaking van de gevolgen van klimaatverandering.
"Het is een droom die ik heb gehad sinds ik klein was. Ik hou echt van de sneeuw en ik begon met skiën toen ik vijf jaar oud was. Met mijn zus zeiden we dat het geweldig zou zijn om de wereld over te reizen om te skiën en ik heb het idee opgepakt met een collega” , Uitleggen.
En mocht je het je afvragen: al zijn handschoenen hebben een gat in de rechter index. "Mijn belangrijkste werk is **wanten uit Nieuw-Zeeland** die ik jaren geleden uit Nieuw-Zeeland heb meegebracht en ze werken geweldig."