Gijón Greedy: omdat niemand bitter is over een snoepje
“ In Gijón is dat we erg geroepen zijn ”, vertelt Marina, eigenaar van De Tuin der Glorie , glimlachend naast een vitrine vol chocoladebonbons, een van zijn grootste specialiteiten. Voor mij, die me meer een snoepje verliest dan wat dan ook ter wereld, haalt dat woord me uit mijn chocolade-zelfabsorptie: "Excuseer me, "bel... wat?". “ Llambiones: zo noemen we in Asturië degenen onder ons die een zoetekauw zijn ”.
Mooi, want er staat nog een llambiona op de lijst.
Bereid om de oorsprong daarvan te begrijpen en te ontdekken Gijon gebak traditie zo diepgeworteld sta ik op het punt het grote offer te brengen van het proeven van al dat snoep dat op mijn pad komt tijdens mijn bezoek aan de stad. Alles moet aan u worden doorgegeven, beste lezer, de essentie van deze kunst die zoveel geluk verdeelt over de llambiones van de hele wereld … Je zult me later bedanken.
Gijón en zijn Golosa-route
Om een beetje te contextualiseren, moet je meer dan een eeuw terug in de tijd reizen. Het is waar dat in die tijd deze gezegende gewoonte om de smaakpapillen te zoeten iets was dat in het hart van de huizen zelf leefde: in hen, met geduld en zorg , en door recepten doorgegeven van generatie op generatie , het gaf vorm en smaak aan enkele van de snoepjes die, zelfs vandaag de dag, te vinden zijn in de vitrines van de meest gerenommeerde banketbakkers in de stad.
De hebzuchtige geesten zagen enige tijd later hun begeerte gestild in wagens die door de straten van Gijón kuierden. Het succes betekende dat, beetje bij beetje, de eerste bakkerijen, ware tempels rond het zoete stichten: in de stad waren er aan het begin van de 20e eeuw niets minder dan 100 van hen. Was dat niet het dichtst bij het paradijs?
Dit, samen met het komen en gaan van buitenlanders die in de stad arriveerden, vooral tijdens de industriële fase, vormde een gastronomische geest van de zoetste met invloeden van over de hele wereld. Een essentie die tot op de dag van vandaag wordt gecultiveerd.
Mille-feuille van Pomme Sucre
ROUTE DOOR DE ZOETSTE GIJÓN
Zodat niet alleen Gijons mee kan doen aan deze passie voor zoetwaren, maar ook dat iedereen die de stad bezoekt er ook deel van uitmaakt, is er een route uitgezet die bekend staat als Hebzuchtige Gijón , een initiatief van de VVV-kantoor van de stad om uw voorstellen te proeven.
En waar bestaat zo'n project uit? 16 etablissementen in Gijón gewijd aan snoep in al hun versies (van de 65 in totaal) bieden een proeverij aan van een van hun sterproducten. Om deel te nemen aan de route, hoef je alleen maar een van de beschikbare bonussen te krijgen: die met 5 proeverijen, die € 7 kost, of die met 10 proeverijen, voor € 13 . Volgend een kaart met de locatie van deze snoepwinkels en ijssalons , kunt u beslissen welke van hen u de bijbehorende test wilt doen. Is er een mooier plan dan dit? We gaan het nakijken.
DE NIEUWE GENERATIES
Het is op mijn reis door Gijón met een zoetekauw dat ik aankom bij El Jardín de Gloria, dit charmant café met twee verdiepingen waarin, als men dat wenst, men kan nadenken over hoe Marina bereidt de lekkerste recepten : de deuren van de werkplaats staan meestal open.
De jonge vrouw, met een opgewekt karakter, vertelt hoe ze jaren geleden begon te werken in een van de meest traditionele bedrijven van de stad: de Glory Candy Store , gelegen aan de overkant van de straat. Toen de eigenaren in 2014 besloten met pensioen te gaan, was ze duidelijk: hij zou bij het bedrijf blijven en de traditie voortzetten die zo getekend was in Gijón.
Tegenwoordig heeft het, naast het openen van deze cafetaria, het oorspronkelijke pand behouden, waarin meer dan 80 soorten chocolaatjes Ze maken een voorstel op basis van de gebruikelijke smaken, aangevuld met meer risicovolle inzetten. Hier wordt de appeltruffel geproefd, zijn bite voor Gijón Goloso: een crème van truffelroom met appel en Belgische melkchocolade coating . En ja, zoals verwacht, het smaakt hemels!
Gloria's heerlijke chocolaatjes
HET STRAND, DIE VAN ALLE LEVEN
Toen we het hadden over die primitieve bedrijven die aan het begin van de 20e eeuw hun deuren openden, hadden we het bijvoorbeeld over **La Playa , opgericht in 1921**. Gaat over de oudste actieve zoetwaren in de stad , en tussen de grote verscheidenheid aan zoetigheden die je bij je lokale kunt kopen straat cumshot - vroeger lagen ze naast het strand van San Lorenzo, vandaar hun naam - de kleine prinsessen vallen op: sommige voortreffelijk amandel hapjes Y gevulde dooier waarvan het recept bijna 100 jaar geleden werd bedacht.
Het is moeilijk om een rijker voorstel op de route te vinden dan dit, maar er is er zeker een die er bij past. Het wordt bijvoorbeeld gevonden in de alfajores die Soledad elke dag maakt in Karamel Punt . Hoewel het in 2013 zijn deuren opende, zijn zij en haar man, beide Argentijnen, al 20 jaar in Spanje om geniet van de zoetekauw met een van de specialiteiten van hun land . En dat moeten ze leuk vinden, want ze hebben het bedrijf al tot drie keer toe uitgebreid: in de verschillende kamers bieden ze een ontbijt om je vingers bij af te likken en snacks.
Om te zien hoe dit stukje Argentinië naar Gijón smaakt, kijk maar eens naar de etalage waarin die 10 soorten -niet meer, niet minder- van dulce de leche alfajores die zo succesvol zijn. Het beroemdste? Die met dulce de leche en kokos . Hoewel de appel niet ver achterblijft.
Strandgevel
LATEN WE DE DERDE VERANDEREN
En tussen zoet en zoet, wat dacht je van iets coolers? Geen probleem: de ijssalons Ook zij hebben natuurlijk hun plekje op deze gastronomische route. bijvoorbeeld in Federico Verdu , waar Pablo me, terwijl hij achter de toonbank aan het werk is, vertelt dat de traditie van zijn familie de productie van nougat en ijs sinds de 19e eeuw in gelijke delen combineert.
Tussen oude foto's die aan de muren hangen, waarbij hij zijn afkomst in gedachten houdt, geeft hij me een voorproefje van zijn voorstel voor Gijón Goloso: een Jijona nougat-ijsbonbon badend in Valor-chocoladedekking. Mijn geluk neemt met de minuut toe...
Niet al te ver weg nog een ijsaanbieding: die van Iván in de ijssalon ijsland , met meer dan 50 jaar geschiedenis: het rijstpapijs is een echte show.
DAT VERVALT NIET...
De elegantie en eenvoud van Aliter Dulcia het bedriegt zodra men er een voet in zet. Deze stijlvolle cafetaria opende in 2012 zijn deuren door de handen van Isabel, de eigenaresse, toen ze al een bewonderde en ingewijde gastronomische influencer met duizenden volgers.
Hij besloot het netwerk te veranderen voor persoonlijke behandeling en al zijn energie te besteden aan zijn eigen bedrijf: de juwelen die in hun vitrines wachten om geproefd te worden door klanten loopt het water in de mond. Hier is het voorstel kleine citroen, een vochtige citroenbiscuit met een natuurlijk citrusglazuur. Ik zal maar één ding zeggen: Zo'n taart proef je nog nooit van je leven.
Maar de show gaat door in andere bedrijven zoals gekleurde cupcakes , met zijn vanille cupcake en botercrème en Asturische bosbessen, of in Pomme Sucre , waar Julio, degene die de . was “Beste banketbakker in Spanje” in 2012 verwent hij met zijn Amagüestos -een sablée-basis met hazelnootinterieur en kastanjestoofpot en zoete ciderjam-.
Interieur van kleurrijke muffins
dit alles zonder te vergeten Sint Antonius , waar Covadonga Ainhoa en Pedro , gesteund door de 40-jarige geschiedenis van hun banketbakkerij, blijven ze de meest traditionele recepten maken. Zijn bijzondere Goloso Gijón heeft een zeer originele naam: de Strawberry and Chocolate Delight, een basis van biscuitgebak, aardbeienmousse, chocolade en bosbessen.
ALS DON PELAYO ZIJN HOOFD HEEFT OPGEHEVEN... ZOU HIJ CAKES ETEN!
Wil je meer? Natuurlijk. Collada , een andere van de veteranen van de route -het biedt sinds 1978 zoete hapjes aan naast het standbeeld van Don Pelayo-, maakt ook gebruik van traditionele recepten om de zoetekauw te vermaken. Hoe kan het ook anders, hier wordt hulde gebracht aan de grote winnaar van de Slag bij Covandongo bewijzen dat ze beroemde Pelayos : een Asturisch dessert van amandelmarsepein met een vulling van appelcrème. Hoe merk je dat we rond deze delen lopen!
Is op de weg sinds 1978
De lussen van Gijon zijn de sleutel tot danas , waar Alejandro zijn creativiteit op het gebied van gebak demonstreert na een opleiding in enkele van de meest emblematische banketbakkerijen. de keizerlijke , van zijn kant, biedt sinds 2000 grote schatten van het meest klassieke gebak: hier worden de smaken van het land gebruikt om de Cabrales en Walnut Bonbon.
Tussen recent gerenoveerde modernistische gebouwen, zeer dicht bij de Begoña lopen , ik ga de kamer binnen van ** Balbona ** die achter zich aan draagt meer dan 35 jaar geschiedenis . hier de gebakjes monopoliseert de aandacht van zijn bijzondere gastronomische universum. Als ik om hun voorstel van Gijón Goloso vraag, serveren ze me een delicatessenzaak die is gedoopt als Asturische Woud : een blauwe kaas biscuit met een kastanje en krokante hazelnoot binnenkant.
De lazones van Danas zijn al "mythisch" in het universum genaamd Gijón
De route door Gijón met een zoetekauw is compleet met nog drie tussenstops: ** Chokoreto **, waar Ana haar vorm geeft chocolade piramide –bocatti di cardinale!-, Vertrouwen , geregisseerd door de familie Álvarez, nog een van de banketbakkerssaga's van de stad die mensen sinds 1969 iets geeft om over te praten en wiens voorstel hun klassieke tegels en Florentijns -Is er iets meer traditioneels en voortreffelijks?-, en mokka , die verrast met zijn Mini cidermousse : een Engelse creme semifreddo op smaak gebracht met natuurlijke appelcider.
16 bedrijven gewijd aan de wereld van zoetigheden die het helpen om de plaats te blijven innemen die het zou moeten innemen in de geschiedenis van Gijón : degene die je een stad geeft die leeft van en voor zijn zoetwaren.
Het kan niet anders: dit land van llambiones is een paradijs voor fijnproevers. Ik kan bevestigen.
Gijón, een land van vlammen