Madrid in de herfst
Madrid zonder bars is een winter zonder kou , want als iets Madrid is, is het toevluchtsoord en ontmoeting, a emotionele loopgraaf voor zovelen van ons die verdwaald waren; hier is de vreemdeling de buurman en de kaars van een stad die alleen weet te leven door te branden, gaat nooit uit. Madrid verbrandt je, maar nu begrijp ik dat het een zuiverend vuur is want uit die oneindige kaars wordt zijn onvermoeibare strijd tegen de levensvrees geboren. Hij heeft je nooit om iets gevraagd - trots Madrid - maar als er ooit een moment is geweest om contact met je op te nemen, dan is dit het wel. Hier en nu. je moet eerder eten.
De stad in paniek , wat de inwerkingtreding betekent van de zeer strenge beperkingen ( beperkte mobiliteit, 50% capaciteit en sluitingstijd vastgesteld op 22:00 uur voor winkels en 23:00 uur voor hotels ) veroordeelt duizenden bars, restaurants, cocktailbars en eethuizen tot verbanning, wanhoop en de ergste sensaties: in de steek laten.
Ze voelen dat ze alleen zijn en misschien kunnen we niets doen om de strengheid van de beperkingen te verlichten, maar we kunnen ons er natuurlijk wel op wenden en ze niet laten vallen: omdat ze verdrinken: “De horeca van Madrid krijgt in deze tweede golf een harde klap. Niet alleen vanwege de maatregelen, want daarnaast, wat belangrijk is, hoteliers weten (plotseling) dat dit vele maanden kan duren en dat je met deze onzekerheid moet kunnen leven en werken. Maar deze klap heeft ook alle inwoners van Madrid getroffen, die na een min of meer rustige zomer terugkeren naar beperkingen ervaren in beweging en vrije tijd . En deze gemoedstoestand heeft veroorzaakt uitstapjes voor lunch en diner zijn aanzienlijk afgenomen . Ongeacht de maatregelen die restaurants raken, klanten gaan niet naar etablissementen”, wie spreekt is Luis Suárez de Lezo, voorzitter van de Madrid Academie voor Gastronomie en ook een van de meest gerespecteerde en geliefde stemmen van hoteliers.
75.000 diners geannuleerd tijdens de eerste drie dagen en een verlies waar ze rekening mee houden acht miljoen euro voor de sector, deel de data Gastvrijheid Madrid en ook de zorg: of we veranderen onze gewoontes en vervroegen het diner, of het zal de laatste druppel zijn van duizenden families die zich hier met hart en ziel aan wijden. Juanjo López van La Tasquita de Enfrente er wordt niet om de pot geslagen: “het is tijd om na te denken en kijk hoe we de hotelier kunnen helpen : alles gaat voor ons bergopwaarts en deze kleine moeite om om acht uur te gaan eten betekent volgens ons geen enkele inspanning voor het diner en voor ons kan het een zeer belangrijke injectie zijn; uiteindelijk het is een bewustzijnsprobleem en een handje te helpen aan een sector die geen hulp meer verwacht en die zinloos wordt gestigmatiseerd”.
Madrid is verdrietig en ik kan mijn liefdesverhaal met de stad niet voorstellen zonder elk van de hoteliers die me hebben vergezeld en beschermd, in de bars ben ik gelukkig geweest en ben ik ongelukkig geweest , maar ze zijn er altijd geweest om me een handje te helpen. Altijd. Dus wat minder dan het gebaar teruggeven, Madrid.
Schrijf Laura Kidney van de prachtige boekhandel klaprozen in oktober: “Madrid is plotseling opgehouden Madrid te zijn . De zware lucht vertraagt de tijd en de straten zijn gevuld met niets, leegte en misverstanden. Madrid wordt gestraft en nu heeft het ons nodig om terug te geven wat het ons heeft gegeven, of in ieder geval een deel ervan. Omdat Madrid zal terugkeren en net zo genereus zal zijn als altijd". Het is waar, Madrid heeft ons nooit in de steek gelaten en het is tijd om hem te laten zien dat de Madrileense loyaal is tot het einde: we zullen je niet teleurstellen . De zon zal opkomen, Madrid.