U naar de Cameron Diaz voor het Engelse platteland. Mocht ik willen!
Hallo, Estefania hier. Afgelopen kerst stond ik voor de missie van: twee dagen ‘verdwalen’ op het Engelse platteland om virtueel te worden Amanda, de hoofdpersoon van de onvergetelijke film De vakantie , die tot leven werd gebracht door actrice Cameron Diaz.
Vandaar het virtuele, aangezien ik niet op haar lijk in haarkleur, lichaam of lengte, hoewel we in de winter dezelfde stijl van hoed delen, ja.
Ik koos voor dit deel van Engeland om de mannelijke hoofdrol van de film te vinden, die werd gespeeld door de knappe Jude Law. De vraag is wat heb ik gevonden? Je moet gewoon blijven lezen.
Goedemorgen vertrek, op weg naar Bristol . Het goede nieuws is dat je niet langer naar Londen hoeft te vliegen om naar het platteland te gaan op zoek naar Graham, zoals het personage heette, sinds directe vlucht bestaat dankzij Easyjet. Gedurende het anderhalf uur dat de reis duurt, ontwerp ik de gids die ik ga volgen.
We landen op tijd en over 20 minuten ben ik door de douane en het gebouw uit. Wat een verschil met andere grote luchthavens in het land!
Dwalen door Frome
Ik vraag om een taxi en het blijkt Mr. Barry, een lokale taxichauffeur die uiteindelijk een goede vriend is geworden, na verschillende gesprekken en bekentenissen tijdens de reizen. En het is dat, naast het opfleuren van uw reis, rijd goed, geeft conversatie, speelt actuele muziek en weet de beste wegen om de spits te vermijden van het verkeer en altijd op tijd op de bestemming aankomen.
Ik weet dat het raar klinkt, maar op het platteland zijn er secties en momenten van grote concentratie van auto's.
Ik kom aan bij mijn hotel om mijn minikoffertje achter te laten, omdat ik twee dagen reis met weinig bagage. een werd mij aanbevolen in het centrum van het dorp Frome, waar wordt gezegd, wordt opgemerkt, dat Graham zich laat zien.
Is genaamd George _(Market Place, Frome) _, een zeer Britse naam. Ze geven me een perfecte kamer, met een balkon met uitzicht op de straat, wat tot mijn verbeelding spreekt: als ik Mr. Law vs Graham vind, doen we ook een scène uit de film Romeo en Julia, warm gekleed natuurlijk, want de temperatuur van het gebied is een beetje koud Al regent het in ieder geval niet.
Ik trek mijn pantoffels aan en ga op zoek in de Sherlock Holmes-modus. Ik heb verschillende plaatsen opgemerkt waar het mogelijk is hem te ontmoeten.
Catherine Hill, het 'winkelen' wordt hier gekookt
Een van hen is Het Rivierhuis _(7 The Bridge) _, waar ik mezelf aanmoedig om van een kleine snack te genieten, want vroeg opstaan maakt me hongerig.
Zijn gelegen in de Hoofdstraat Ik heb alles gecontroleerd wat er in de stad gebeurt, waardoor ik alert kan zijn voor het geval mijn doelwit verschijnt. Op aanbeveling van mijn collega-barman bestel ik een van hun specialiteiten, het gebakken ei , en het blijkt een groot succes te zijn, aangezien De eieren zijn heerlijk en helemaal niet vet.
Met een volle maag voel ik me sterk genoeg om de zoektocht te intensiveren. Ik beklim de heuvel totdat ik bereik zachte straat, waar ze me dat hebben verteld veel series zijn opgenomen, dus Mr. Law kan terugkomen om een item op te halen dat hij tijdens het filmen is vergeten... waarom niet?
Na de beklimming, die draaglijker wordt als je erover nadenkt de kleurrijke stenen huizen , kom ik tegen Sint-Janskerk , die een opvallende Engelse tuin heeft, van waaruit de straat begint. Ik loop op en neer, maar er is geen spoor van mijn Romeo.
Het begint te vonken (typisch Engels weer) en om mezelf te beschermen, besluit ik terug te gaan naar de meest commerciële straat van de stad, Catharina Heuvel. Want daar, als ik Law niet zie, zal ik mezelf troosten door boodschappen te doen.
Hun 'gebakken eieren' zijn mythisch
Het is een geplaveide en ietwat steile straat vol huizen met een uitgesproken stijl van het gebied. ik ben met Zusters Gilde , een typisch Engelse winkel waar ze van alles een beetje verkopen , zonder duidelijke verbindende schakel, zoals een lappenkonijn, een neonlamp of een picknickmand.
Tegenover is de winkel voor dierenaccessoires Winston James Woof , het echte paradijs van de hond, waar ik een riem met vrijheidsprint koop om de mijne door de straten van Madrid te lopen.
De zwarte etalage Covers Vinyl Platenwinkel Het vraagt mijn aandacht. Ik twijfel er niet aan en ga naar binnen, aangezien dezelfde wet een plaat van The Rolling of The Who koopt.
Nummer 15 van dezelfde straat herbergt de merkwaardige winkel Mary Kilvert , eigendom van een lokale ontwerper, die een kaars, een sok of een bord versiert. Ik vermaak me lang met het genieten van de ontwerpen, want de waarheid is dat er originele zijn, maar ik denk dat ik mijn heer hier niet ga vinden.
De laatste plaats waar ik stop is Moe en twee , een theesalon waar zoveel planten staan dat doet je twijfelen of je in Engeland of in de Savannah bent.
Hoewel ik geen zin heb in thee, kocht ik wel een kopje **(het zijn er honderden, de meeste met originele berichten)** met de uitdrukking "melk met twee suikers". Melk met twee suiker?. Ik verbaas mezelf. Ik denk dat ik lijd aan een absurde voorbijgaande staat waarin ik zoveel naar Mr. Law zoek: ik drink geen gewone melk en ik hou niet van suiker.
Dus ik ga naar buiten voor wat frisse lucht, het regent niet, en een meisje geeft me een flyer die adverteert een kunstgallerij. Mijn gloeilamp licht op, zal die er zijn? ik benader tot Zwarte Zwaan Kunst _(2 Bridge Street) _, waar ik bewondering heb voor de hoeveelheid pop-up en kunsttentoonstellingen die ze hebben. Maar geen teken van mijn doelwit.
Vandaag geef ik het op, want de nacht is al gevallen en wat ik wil is drinken een pint van de tap in een typisch Engelse pub. Na aarzelen tussen De drie zwanen _(16 - 17 King Street) _ of de aartsengel _(1 King Street) _, ik geef de voorkeur aan de laatste, een merkwaardige bar versierd met afbeeldingen van engelen, waar ik begeleid bier met een lekkere tomatensoep. Morgen is een andere dag.
Lokaal design, een stijgende waarde
De lucht wordt grijs en sprankelend. Bij de receptie van het hotel lenen ze me een paraplu en ik ga de straat op voor de tweede dag van mijn missie.
aan kracht winnen ontbijt een heerlijk stuk gebak vers gemaakt in Sam's Kitchen Deli _(8 Stony Street) _, de hotspot van Frome. Een aardige serveerster vertelt me enkele aanwijzingen over mijn man en ze leiden allemaal naar? Babington House _(Somerset BA11 3RW) _.
Snel ren ik naar het hotel, sluit mijn koffer en bel mijn taxichauffeur Barry om me naar mijn bestemming te brengen. Na 15 minuten toeren over wegen midden in de natuur, kwamen we binnen het meest gewaardeerde landgoed van het hele platteland.
Een kleine kapel -ik heb mezelf geamuseerd terwijl ik droomde van mijn huwelijk met Mr. Law- gaat vooraf aan een volledig gerestaureerd huis, ooit een oude boerderij, waar de eigenaar, Nick Jones, heeft gemaakt een sybaritisch biologisch schoonheidsmerk, bij naam Stal , wat stabiel betekent in het Engels.
De plaats kan niet perfecter zijn, want als ik Law ontmoet, zal ik dat hebben gedaan? de nodige intimiteit: je kunt alleen meedoen als je hebt gereserveerde kamer of je bent lid van hun selecte club.
Hier, regels voor intimiteit
Ik start de zoektocht vanaf bioscoop (hetzelfde is kijken naar een klassieker, of de laatste Hollywood-première) en omdat er geen geluk is tot de buitenzwembad waarin een gezin tot rust komt. Ik zie er goed uit: Het zijn de Beckhams. Het is verboden om foto's te maken, dus ik sla de afbeelding op mijn netvlies op en ga door tot de spa.
Ze staan niet toe dat ik hut voor hut ga om te controleren of mijn heer er is (logisch), maar aangezien ik dat wel ben, maak ik van de gelegenheid gebruik om te genieten een gezichtsbehandeling en een buitengewone massage geparfumeerd met lavendel.
Het lokaliseren van Graham blijkt een ingewikkelder taak te zijn dan ik dacht. Omdat de tijd dringt, besluit ik de laatste cartridge in te branden The Talbots Inn _(Somerset BA11 3PN ) _, een cafe lijkt erg op degene die in de film verschijnt locals gaan eten of een glas wijn in zijn levendige bar. Kruis onze vingers.
Barry leidt me daarheen en wacht geduldig de hele avond. Gaat over een stenen lokaal, met kleine houten tafels verdeeld over meerdere kamers en een toog met een vintage uitstraling. ik kies voor varkensvlees met gekarameliseerde appel en een huisgemaakt dessert. Allemaal heerlijk, maar ik zie mijn doel niet.
Mijn verblijf op het Engelse platteland zit er op. Barry rijdt naar het vliegveld en met een bitterzoet gevoel neem ik afscheid van de omgeving.
Hoewel ik Jude niet heb kunnen ontmoeten, ben ik verheugd om terug te keren met een bestemming waar ik, verrassend genoeg, heel goed heb gegeten. Ik denk dat ik terug ga met een extra kilo, en met een hernieuwde mening over de Engelse gastronomie, want als je weet waar je heen moet, hebben ze heerlijke recepten.
Ik heb me ook een paar dagen als Cameron gevoeld. Al in het vliegtuig wissel ik de chip: waarom zou ik Law zoeken, als ik een bruto binnenlands product heb van het formaat van Quim, Alex González of Mario Casas? Dag, platteland.
Het zwembad is Beckham-territorium (nou ja, soms)