Bokado-restaurant
Madrid viert zijn grote feest. Drie dagen lang wordt de hoofdstad een wereldtoneel voor gastronomie. Madrid Fusion brengt het beste van planetair gastronomisch talent samen, vergezeld van een legioen blije fijnproevers die zich vestigen in huizen en hotels in de hoofdstad . Velen maken van de gelegenheid gebruik om nog een paar dagen te blijven en denken zo na de kunstwerken die zich verstoppen binnen de muren van zijn musea. Waar velen zich niet van bewust zijn, is dat de museumscene in Madrid al geruime tijd heeft besloten om haar bezoekers te voeden met meer dan alleen kunst.
In oktober 2012 arriveerden 453.874 zielen in Madrid. Velen van hen waren niet bepaald op zoek naar het strand van Madrid. De stad weet te profiteren van twee forten. Op de muren en op de tafel; in kelders vol schatten en in kachels die overlopen van de grondstoffen van de wedstrijd. Deze expositieruimtes zijn verder gegaan dan de formaliteit van de kantine. Ze hebben een formule gevonden die geavanceerde gastronomie, ambachtelijk gebak, unieke behandeling, traditionele uitzichten en architecturale perfectie vertoont. Omdat kunst wordt overwogen, waargenomen, aangeraakt en beluisterd En dat proef je natuurlijk ook.
GEHEIMEN OPENEN
Bokado Restaurant van het Kostuummuseum Het oude Museum voor Hedendaagse Kunst in Madrid verbergt een gastronomische schat op het hoogtepunt van zijn artistieke achtergrond. Gaat over bokado , een restaurant waarvan de naam geen recht doet aan het banket dat u hier wacht. Het behoort tot de Baskische groep met dezelfde naam die sinds 1996 niet is gestopt met het plezieren van fijnproevers in zijn gastronomische tempels van San Sebastián, Zaragoza en Madrid (degene die ons aangaat).
Vooraan Mikel Santamaria heeft een sappig festival ontworpen zoals duif met zonnebloempitten, sardientjes met watermeloen en tomatensoep, rode tonijn in het zwart of een toetje van verse kaas en pittig fruit. Tijdens zomeravonden wedijvert de kwaliteit van het menu met de achtergrondgeluid voor buitenpiano die, dankzij het ontwerp van de tuinen van het Museo del Traje, privacy geven aan twee kaarsen.
Bokado's 'verlevendigende' piano
Café in de tuin van het Nationaal Museum voor Romantiek Sinds 2009, het jaar waarin het prachtige paleis in Malasaña werd heropend, is de Tuincafé Het is de meest gedeelde zorg geworden onder degenen die opscheppen over het kennen van nauwelijks gekoloniseerde hoeken van de Boheemse wijk. Het openbaar museum onderging een grondige hervorming waardoor de collectie kunst en antiquiteiten uit de romantische periode weer naar behoren kan schitteren.
Gelegen in een oud erfgoedpaleis van de Markies van Matallana (uit 1776), de cafetaria biedt een uitgebreid menu van koffie, thee en gebak dat zou Alice (uit Wonderland) gek maken. Er is ook opties voor een licht banket . Het beste van de ruimte een rustige tuin, het hele jaar door groen , who cares voor degenen die weten hoe ze stilte moeten respecteren.
Een geheim in het hart van Malasaña
Nationaal museum voor romantiek
DE KOFFIE VAN ARTISTIEKE CREATIE
Slachthuis Theater Bar Café De 21e eeuw was net begonnen, de scherpste bloedhonden van de regionale culturele gemeenschap begonnen de grote schepen ooit gewijd aan het transformeren van koeien in varkenshaas. Als er een plek is, ver van het kunstcircuit, die (in slechts elf jaar) een centrum van artistieke creatie van referentie is geworden, dan is dat ** de Matadero **. Onder zijn honderdduizend m2 vindt u een hoek om de maag te vullen en het goede leven te voeden.
Ontworpen door Emilio Esteras, de bar-café theater Het is geïntegreerd in Nave 12, in dezelfde ruimte als de Naves del Español, het alternatieve hoofdkwartier van het emblematische theater. De cafetaria, met hoge plafonds en houten vloeren, wordt samengevat in een zijbar waar: de omelet, de kroketten en het Madrid-bier bij uitstek, een kraam in het midden van de kamer (alsof het een stuk Lego is) en een charmant podium gewijd aan lezingen, presentaties en de meest intieme concerten. Naast de recente Cineteca, op dezelfde plaats waar de Matadero-ketel stond, la Cantina, een doorschijnende en avant-garde cafetaria, wijst manieren aan als ontmoetingsplaats voor modernen.
Café Theater
De kantine
De vissenkom van de Circle of Fine Arts Bij betaling van één euro kan je sluipen in La Pecera van het nobele en historische culturele centrum van Alcalá. In een klassieke stijl, de cafetaria van de KBA het verzamelt eenzame lezers, kunstenaars, welgestelde picknickdames, intellectuelen, conversatieliefhebbers en gezinnen die kinderen belonen voor het stilletjes aanschouwen van een van de tentoonstellingen die de Cirkel programmeert.
Enorme ramen, hoge plafonds met fresco's, antieke meubels en een vrouwelijke sculptuur (uit 1910) liggend in het midden van de kamer ze vervoeren ons naar een Parijse scene aan het begin van de 20e eeuw. In de zomer staan rieten tafels en stoelen verspreid voor de voorgevel, die worden bewaakt door royale bloempotten en gigantische ventilatoren die water spuiten op de hete zomermiddagen.
De vrouw in de rots van de CBA
DE DRIEHOEK VAN DE KUNST REDDEN
Het uitkijkpunt van het Thyssen-Bornemisza Museum Een ander museum dat verantwoordelijk is voor het artistieke prestige van Madrid, heeft enkele zomers geleden zijn sterhal ingehuldigd: een restaurant op het dak (250 m2) van het oude Villahermosa-paleis. Voordat de revolutie de keukens van Madrid bereikte, bood het Thyssen-restaurant al een onberispelijke keuken. Open van juni tot september, de zolder van het museum (vandaar de naam) brengt een publiek samen dat een werk van Van Eyck en de exacte punt van de heek weet te identificeren. Ja inderdaad, Moeilijk om te dineren zonder reservering. De specialiteiten zijn geconcentreerd in de Middellandse Zee en Daniel Napal, aan het hoofd van zijn adellijke keuken, toont een zorgvuldig en oprecht gastronomisch voorstel waar basis van het Spaanse aperitief, soepachtige rijst, visrecepten en zoete verleidingen.
Dineren met meerdere verdiepingen over kunst
Café en terrassen van het Reina Sofía National Art Center Museum In september 2005 breidde de Reina haar vierkante meters uit. Een complex ontworpen door de architect Jean Nouvel werd bij het oude San Carlos-ziekenhuis gevoegd. Met hem zou komen Arola-restaurant dat goede recensies heeft verzameld? tot de overdracht naar een ander adres in Madrid.
In plaats daarvan zou het avant-garde ontwerp van Vidal en medewerkers waarvan de ramen waren ontworpen om de zonnestralen ongehinderd door te laten. De concerten en culturele presentaties laten niet lang op zich wachten. Bij mooi weer straalt het museum een deel van zijn meubilair uit in zijn patio's en tuinen: het terras van de Sabatini-tuin, een boomgaard bedacht door de gelijknamige architect in de 18e eeuw, de Atocha Terras Bar , de meest nachtelijke van de drie, en de openluchtbar Nouvel, die een panoramisch uitzicht biedt om van te genieten met de daken van Madrid-katten.
Het terras van het Prado-museum Hoewel de regen uitnodigt tot beschutting tussen kozijnen, is de waarheid dat de zon een prachtige stimulans kan zijn voor een artistiek plan. En zo niet, vraag het dan aan degenen die afgelopen zomer het Terras van ons meest internationale museum hebben geprobeerd. De omgeving van het Prado schreeuwde om die twintig tafels, beschut door parasols, aan de noordgevel (tussen de Puertas de Goya en de Puerta de los Jerónimos) die tot de hitte van 2012 aanhangers trok.
Een beschutte zon waarvoor geen kaartje nodig is om het museum te betreden om te genieten van een moment van rust. Terwijl je twijfelt tussen de vaste collectie of de tijdelijke tentoonstelling, kun je er een proberen menu met fatsoenlijke opties? om te genieten van een lichte maaltijd of een snack voor degenen die groeien.
Het café van de koningin (niet dat van de koningin)