In juli 2009 trof een grote brand de gemeente Cuevas del Valle, een stad in de zuidkant van de Sierra de Gredos binnen de Five Villas-regio van Avila. Vooral de gevolgen van die catastrofe zijn voelbaar op het pad van La Rubia , die niet aarzelt om zich te presenteren onder de slogan "als een feniks" op het verklarende bord dat wandelaars verwelkomt, aangezien het gebied "worstelt om uit zijn as te herrijzen".
we zijn klaar om in één richting lopen , dat wil zeggen, zonder het pad ongedaan te hoeven maken als het eenmaal is voltooid. Om dit te doen (tenzij we een bezemwagen vinden die dichterbij komt) hebben we twee auto's nodig om mee te klimmen naar de Puerto del Pico (de hoogte die de noord- en zuidwand van Gredos scheidt in het midden van de N-502).
La Rubia is herboren uit zijn as.
We laten er een achter, en met de andere gaan we naar de Collado de La Centenera , een bergpas die kort voor het bereiken van . stijgt naar de stad El Arenal (Het duurt ongeveer 15 minuten op een bochtige weg vol bochten).
Daar zal het eerder genoemde bord het startpunt aangeven. We zullen de hele tijd langs het pad gaan dat is gemarkeerd als PR-AV-15, redelijk goed bewegwijzerd (Zoek bij twijfel altijd naar de houten palen of stenen mijlpalen die het juiste pad aangeven). Het is een middelzware route, ongeveer drie uur lang , met een route van 7,38 kilometer en een daling van 415 meter omhoog en 487 meter omlaag.
Er zijn twee redenen om voor dit adres te kiezen. Ten eerste omdat we de klim in het begin zullen opstijgen, later aankomen op een breed vlak gebied voordat we afdalen. Ten tweede, om ons een eerbetoon te geven in het restaurant dat ons aan het einde opwacht.
We lopen het pad in één richting.
Er is nauwelijks schaduw, dus het is noodzakelijk om te werpen hoed en zonnebrandcrème (en vroeg opstaan, als we het in de zomer doen). We zullen onderweg ook verschillende punten zien waar we onze kantines kunnen bijvullen, maar het is onbehandeld water (bij twijfel is het beter om ons eigen water te nemen).
De route begint met een zigzagbeklimming langs een bospad omringd door harsdennen, waar we snel zullen zien de stad El Arenal (hieronder, links van ons) en de toppen van Gredos (boven, voorkant). Een wild hoogberglandschap dat ons zal boeien zodra we geen enkel teken van de hand van de mens meer zien.
Over 40 minuten zijn we er naar de schuilplaats van de klokken (gratis toegang voor elke bergbeklimmer die binnen wil overnachten in de hitte van hun open haard), met de Pico de La Mira in het westen en een kleine groene weide aan onze voeten. Links is een pad dat omhoog gaat naar Puerto del Arenal. daar zijn ze ook Las Peñitas de Arenas, klimgebied (behalve van 1 februari tot 31 juli, seizoen waarin het verboden is).
Het pad van La Rubia zal ons boeien.
We trekken echter naar rechts, waar we binnenkort zullen zien de Centenera Pine , een unieke boom die de brand heeft overleefd, zoals blijkt uit zijn verkoolde stam. We hebben weinig meer om te stoppen met stijgen en ons op het vlakke deel van de weg te plaatsen.
We zijn in het midden van de helling, in een van de heuvels die het hardst zijn getroffen door het vuur , met kale hellingen uitgehold door daaropvolgende regens. We zullen talrijke droge bomen zien en grote granieten rotsen zonder vegetatie waarvan het grijs contrasteert met het groen van de vallei.
Maar we zullen ook zien Grove dennen die erin slaagden te overleven naast de frisse valleien, waar we met een sprong het water zullen moeten redden en waar we de kantine kunnen opladen (als onze maag niet gevoelig is voor onbehandeld water, zoals dat van de Fuente de la Rubía).
Ondanks het verleden wachten ons spectaculaire uitzichten.
Rechts van ons, indrukwekkend panoramisch van het ravijn van Cinco Villas , waar soms de steden San Esteban del Valle, Santa Cruz del Valle en Mombeltrán voor onze ogen verschijnen. Vooraan de indrukwekkende toppen van de torozo.
Bij het bereiken van de weide van La Rubía, zullen we zien zijn naamgenoot herdershut gerestaureerd om als schuilplaats te worden gebruikt en bij de ingang versierd met een vertederende kerststal. We hebben weinig meer over om te beginnen aan de rotsachtige afdaling richting Puerto del Pico, het laatste stuk. Daar zullen we zien de stad Cuevas del Valle naar rechts, en de zigzaggende Romeinse weg die omhoog gaat naar de haven.
Na het beëindigen van de afdaling zijn we in de grote weide van Puerto del Pico , met de overblijfselen van een oude Romeinse herberg aan de linkerkant. In het midden wijst een stapel stenen gestapeld met antidemocratische spuitverf de plek aan waar tot voor kort de opstand de controversiële Monument voor de gevallenen van de regio , gebouwd ter ere van degenen die stierven aan de kant van de staatsgreep tijdens de burgeroorlog.
De Sierra de Gredos wacht op ons.
Velen waren de stemmen die, ter ere van de Wet op het Historisch Geheugen, al geruime tijd hadden aangedrongen op de sloop ervan. Op 28 december viel het natuurlijk , vanwege zijn vergevorderde vervallen staat (volgens de officiële versie). Maar het feit dat het juist de dag van de Onnozele Kinderen was, heeft allerlei complottheorieën uitgelokt.
We vieren ons kleine avontuur in De halte van de muilezel , het gezellige restaurant dat naast de parkeerplaats elke dag behalve woensdag geopend is (als het weekend is, is het een goed idee om van tevoren te reserveren).
Daar kunnen we genieten van gerechten die zo voortreffelijk zijn als gegrilde boletus, migas, revolconas-aardappelen of Ávila's beroemde steak , met het panoramische uitzicht op de bergen door de grote ramen. De perfecte plek om kracht te verzamelen voordat je terugkeert naar de eerste auto en naar Collado de La Centenera gaat om de tweede te herstellen.