Een directe blik op de Mursi Warriors
1. KIJK IN HUN OGEN OM DE ZIEL VAN DE ANDER TE LEZEN
Vertrouwen opbouwen is de sleutel. Als je contact wilt maken met een vreemde, kijk hem dan zonder te knipperen aan. Wees geïnteresseerd in wat er in te lezen is. De manier van verbinden door de blik is essentieel voor de fotograaf die wil communiceren met een vreemde in een vreemde omgeving en in een vreemd land . Op dezelfde manier dat woorden in een taal, naast strikte betekenissen, culturele waarden vertegenwoordigen, hebben gebaren en uiterlijk verschillende betekenissen in verschillende culturen. Voor ons is de directe blik soms een uitdaging, een provocatie. In India wordt de look "gelezen", het is alles . In televisieseries staren helden elkaar in de ogen. Ook in de straten van Varanasi!
Ethiopië
2.DE GLIMLACH: DE OPLOSSING VOOR PROBLEMEN
We geven allemaal de voorkeur aan vriendelijkheid. De glimlach vormt samen met de blik het definitieve wapen: het opent deuren als ze gesloten zijn, het verkrijgt kamers in volle hotels, het introduceert camera's waar ze verboden zijn. Zet misverstanden recht. Wijziging bepalingen. In veel culturen is een serieuze, boze toon een teken van grofheid die degenen die er last van hebben, blokkeert. In veel Aziatische landen glimlachen ze naar je om je iets te ontzeggen. Ze zijn niet in staat tot ernstige ontkenning. De waarheid is, om de hele waarheid te vertellen, dat door een kleine economische stimulans toe te voegen aan een glimlach, een glimlach meestal 90% van de problemen oplost.
3. DEEL EEN KOPJE, DRINKT EEN THEE
Zoek naar gemeenschappelijke elementen . Er gaat niets boven het delen van ervaringen om vrienden te maken en... culturele verschillen te overstijgen. Net zoals glimlachen bijna universeel is, is het delen van eten en drinken dat ook. In alle culturen is de uitnodiging om te drinken een gebaar van goede wil. Als je het niet wilt delen - wat ik volledig begrijp - laat dan in ieder geval zien dat je de culinaire gebruiken waardeert. Drink een kopje thee in een duik, een cognac in een bar. Hoe minder gebruikelijk het is om een buitenlander of een toerist in de plaats te zien, hoe groter het effect dat u zult produceren bij de lokale bevolking.
De glimlach, de onfeilbare methode
4.**“GÜER AR U VAN” (WAAR KOMT U VANDAAN)**
Als wat menselijke warmte helpt. In India kende ik een Engelse fotograaf die erg bezorgd was over zijn veiligheid. We ontmoetten elkaar op een luidruchtige kermis, in de buurt van de Kutch-woestijn, op de grens van de regio Rajhastan. De man gebruikte altijd een telelens om afstand te houden van de inboorling. Van mijn kant heb ik, zoals altijd, genoten van de korte afstand: een groothoeklens, een lens die dichtbij het gefotografeerde moet zijn.
De Engelsman wilde weten of het maken van close-upfoto's ooit een probleem of een woordenwisseling was geweest. Soms – antwoordde ik lachend – moest ik een “Hoe gaat het, waar kom je vandaan”!
Meestal zit het probleem veel meer in onze verbeelding dan in de werkelijkheid. We gaan uit van een negatieve houding, in de overtuiging dat de ander tegen ons wordt gewaarschuwd. In India, buiten de steden, is het gebruikelijk dat een voorbijganger naar je toe komt en zijn hand uitsteekt. Buitenlanders springen vaak terug, bang. De truc is om de hand te accepteren en recht in de ogen te kijken. De "Hoe is het met je" Het is de manier om een gesprek te beginnen, de relatie te creëren en... om Engels te leren.
5. ZEG HALLO IN HET LOKALE DIALECT. LEER EEN PAAR WOORDEN, kleed je goed aan
Kom dichter bij de cultuur . De eerste indruk is erg belangrijk. Het begint meestal met kleding -we classificeren anderen allemaal op hun fysieke uiterlijk- om verder te gaan met het uiterlijk en tenslotte door de woorden. Niets wekt meer sympathie op dan het zien van een buitenlander die moeite doet om de lokale taal te spreken . En als de taal een dialect is, is het van een Mursi-stam, in Ethiopië, en weinig bekend... De overwinning is verzekerd!
Monniken beginnen aan hun maaltijd. Rangoon. Birma
6. MAGIE EN VERRASSING: DE UNIVERSELE TAAL
Mis nooit een kans om de vreemdeling te verrassen. Een paar jaar geleden, in Rangoon (Yangon, Birma) bedacht ik me om 's ochtends een uitstapje te maken naar een groep tempels die vanuit het hotel te zien was. Vijf uur 's ochtends, het was nog geen dageraad. De camera in de rechterhand. Bij het eerste licht sta ik bij de ingang van een boeddhistisch klooster, en bij de deur wijd open, een non, met een geschoren schedel, kijkt me aan, glimlacht en nodigt me met een beweging van haar hoofd uit om binnen te komen . In de schemering volg ik haar door eindeloze gangen, om uiteindelijk bij een kamer te komen waarin ik, gehurkt op een voetstuk, de belangrijkste monnik van het klooster zie. Het ontbijt, dat nog niet was begonnen, werd geserveerd op een groot dienblad op de vloer van de kamer.
De priester leek niet al te blij met mijn onverwachte aanwezigheid: gezicht van weinig vrienden, blik van boze censor gericht op de non die me vergezelde. Ongemakkelijke stilte terwijl we onze ogen sluiten. Ze spreken mijn taal niet en ik de hunne ook niet. Ik staar naar de monnik, geef de camera aan de non die rechts van mij zat en loop naar hem toe zonder mijn ogen van hem af te wenden. Terwijl ik dat doe, zwaai ik de mouwen van mijn shirt op. Als ik een stap verder ben, grijp ik in mijn zak naar een munt, waarmee ik theatraal pronk.
De monnik voegt verrassing toe aan het boze gezicht . Hij begrijpt niet wat ik bedoel en is ervan overtuigd dat de indringer, sullige en onattente toerist, hem -bijna beledigend- een belachelijke aalmoes aanbiedt in zijn eigen huis. Ik hef mijn hand naar de hemel om het oog naar de munt te trekken en, genietend van de verdoving die het gebaar teweegbrengt, breng ik hem naar mijn mond... Het doorslikken! Ze kijken verbaasd. Ik laat een paar seconden voorbijgaan terwijl ik mijn kaken spectaculair beweeg in een gebaar van moeite om erop te kauwen.
Nog een pauze terwijl ik het gebaar van slikken overdrijf. Ik vind het leuk om van tevoren het einde van de handeling te weten: ik leg mijn hand op mijn neus en knijp erin totdat ik -blijkbaar- de munt krijg die ik had ingeslikt om eruit te komen. Verrassing . Het gezicht van de monnik weerspiegelt niet langer woede. Met beide handen schudt hij heftig zijn hoofd en... barst in lachen uit, opgewonden als een klein kind!
Vanaf dat moment vond de transformatie plaats. Ik ging van een onhandige vreemdeling naar een vriend die een geschenk, een goed humeur en een verrassing meebracht. De rector wijdde zich het volgende uur exclusief aan mij door de monniken in hun kamers wakker te maken en hen uit te nodigen voor mij te poseren.
Leer enkele lokale woorden, communiceer met de realiteit
* Harry Fisch, oprichter van Nomad Photographic Expeditions, is Spaans ondanks de naam, polyglot, oorspronkelijk advocaat van opleiding en zakenman, fotograaf voor meer jaren dan hij zich kan herinneren. Hij heeft fotoreizen gemaakt naar meer dan 30 landen, gespecialiseerd in Azië en onder andere Thailand, Cambodja, Laos, Vietnam, Nepal en India. Geselecteerd in 2013 als finalist in de Sony WorldPhoto Awards, in 2012 winnaar van de National Geographic Photo, in 2010 geselecteerd door Photoespaña in de sectie "Ontdekkingen", in 2013 behaalde hij twee Jury Awards of Merit in de Franse internationale Grand Prix van de Ontdekken. Zijn werk is ook gepubliceerd in De letter van fotografie genomineerd als de beste Blog van het jaar 2011 door het prestigieuze tijdschrift LEVEN.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Hoe u van uw reis een trending topic kunt maken
- Is reisfotografie mogelijk zonder clichés?
- 25 foto's die elke toerist zou moeten maken
- 10 foto's van je vakanties die we NIET op Instagram willen zien
- De beroemdheden die Instagram het meest gebruiken tijdens hun reizen
- De 20 beste reisaccounts op Instagram
- 20 ideeën voor de beste zomerse selfie
- De 10 gekste plekken om een selfie te maken