Veel roofvogels hebben een thuis gevonden in een stadje in Toledo. We kwamen binnen CERI, vogelreservaat en, door zijn acroniem, het oudste herstelcentrum voor bedreigde fauna in Spanje. Een plek die ook in het weekend gratis rondleidingen aanbiedt.
Het Iberian Raptor Study Centre bevindt zich aan de rand van Sevillaja de la Jara, in de regio Jara.
Dit heiligdom om je over te geven aan de hemel ongeveer twee uur van Madrid geopend in 1978 op een oude patrijsboerderij gerenoveerd door de metselaar Pedro Aceituno, die kort daarna de burgemeester zou worden van de naburige stad Puerto de San Vicente.
Sindsdien is deze ruimte plaats van opleiding van een groot aantal professionals, terwijl ze tegelijkertijd de oprichting van nieuwe centra bevorderen in heel Spanje, waar er momenteel ongeveer 60 zijn (in Duitsland zijn dat er amper 5, wat veel zegt over onze biodiversiteit).
Gier bij CERI.
WAT DOET DE CERI?
Zoals de naam al doet vermoeden, is het een toevluchtsoord voor het herstel van roofvogels. Elk gewond exemplaar uit de provincie Toledo gaat daarheen.
Eenmaal opgehaald door de Boswacht of de Natuurbeschermingsdienst van de Burgerwacht ( als we er een zien, moeten we 112 bellen ), met als doel het veilig terug te geven aan de natuur (40% bereikt dit).
Dit grote complex is opgedeeld in drie delen. De eerste is die van ziekenhuisopname , waar de vogels worden meegenomen voor observatie en behandeling door het veterinaire team (en waar ook onderzoek wordt gedaan).
Operatiekamers, röntgenkamer, IC... We worden getoond door Paco Juárez Martín, landbouwmilieumanager uit Toledo, die ons uitlegt nadat hij ons een geweldig trapmodel heeft laten zien dat andere soorten wilde vogels , of zelfs een beschermde soort.
“De roofvogels kunnen net zo lang leven als een mens”, verzekert hij ons nadat hij had aangegeven dat het oudste exemplaar in het midden een koninklijke uil 68 jaar oud.
Uil.
Na ontslag uit het ziekenhuis worden de vogels overgebracht naar de bodybuilding deel , ingericht aan de oevers van de Huso-rivier, met als doel al hun mobiliteit te herstellen.
Als ze daarin slagen, worden ze vrijgelaten. Zo niet, dan gaan ze in het derde gedeelte van het centrum wonen: het gedeelte milieueducatie.
BEZOEK CERI
Dit laatste deel is toegankelijk voor het publiek, dat hun rondleidingen gratis kan bijwonen. Trouwens, om bij CERI te komen, neem je gewoon de N-502 (deze kruist de snelweg Extremadura ter hoogte van Talavera de la Reina) tot kilometer 174, waar we de ingang zien vlak voor het tankstation en de Román hostel-restaurant.
Bij de ingang wacht op ons César Clemente, een technisch medewerker van de Aquila Foundation, die verantwoordelijk is voor het uitvoeren van het bezoekprogramma voor deze campagne.
Ontleed specimens bij CERI
Na een korte introductie leidt hij ons naar wat ongetwijfeld het meest interessante deel van het bezoek is: de onherstelbare roofvogels leven, gehuisvest in gigantische kooien die hun leefgebied nabootsen.
We bezochten eerst de Iberische keizerarend , inheemse soorten van de zuidelijke helft van het schiereiland en die ze in een van de rest gescheiden kooi houden.
Het exemplaar dat is een elektrocutie opgelopen , de belangrijkste oorzaak van toelating tot het centrum, gevolgd door vergiftiging en jacht. En het is dat, zoals César uitlegt, "de meeste vogels gewond raken door interactie met de mens."
Terugkerend naar het centrale deel van het complex, zullen we een bezoek brengen aan de tien kooien die er zijn continu gerangschikt (verdeeld in twee secties van vijf).
Ooievaar tijdens de vlucht.
We beginnen met de ooievaars (zowel wit als zwart), die de ruimte delen met enkele eenden en konijnen, en waar een kleine kerk is gemaakt om ze zich thuis te laten voelen.
Recht boven de kooi er zijn twee nesten gemaakt door wilde ooievaars , die onmiddellijk worden onthuld door hun karakteristieke crotoreo ("gazpacho" genoemd in de naburige provincie Cáceres).
César legt uit dat, meer dan de opwarming van de aarde als gevolg van klimaatverandering, ooievaars en andere trekvogels in de winter steeds minder vertrekken, is dat ze hebben ontdekt dat onuitputtelijke bronnen van voedsel: stortplaatsen.
Daar worden ze vaak bedwelmd door elastiekjes, die ze verwarren met wormen (het is belangrijk om de maskers op onze maskers te breken voordat ze worden weggegooid), naast andere producten die niet geschikt zijn voor consumptie.
Monsters ontleed bij CERI.
We blijven de gelaarsde adelaar , die zijn klauwen uitoefent door aan het plafond te hangen. De technicus legt uit dat het dieet van roofvogels (per definitie vleesetende vogels) voornamelijk uit konijnen bestaat ( ze worden gebracht door een nabijgelegen boerderij waarmee ze een overeenkomst hebben gesloten) en muizen (ze hebben hun eigen boerderij, met ongeveer 1.300 exemplaren).
In de verblijfplaats van uilen (waar kerkuilen, bosuilen, ransuilen, steenuilen en dwerguilen zijn) is er een kleine poel waar de jongeren de jacht oefenen met levende ratten.
De een van de zwarte vliegers (waar ook een gewone buizerd is) staat vol met overreden exemplaren, aangezien ze hebben geleerd dat de wegen vol dode dieren liggen. Ze zijn meestal ook de eersten die vergiftigd raken, als gevolg van hun snelheid bij het vinden van voedsel.
In de kooi van steenarenden (en Bonelli) er is een gelukkig stel dat meestal elk jaar baby's krijgt.
Naar de torenvalken (gewone, kleine, wouw en slechtvalk) hebben een mensenhuis voor hen nagebouwd, aangezien ze meestal op daken nestelen. De technicus merkt dat deze steppevogels zijn momenteel het meest bedreigd , vanwege macro-gewassen: insecticiden, herbiciden...
Torenvalk.
We zullen de kippen zien broeden op de top van de rotsachtige kliffen die zijn nagebouwd voor de oehoe . Na het passeren van de kooi van de kortteenarenden (in reparatie), zullen we ontdekken dat de rode wouwen , een van de best vliegende vogels, is zojuist met uitsterven bedreigd.
We gingen uiteindelijk naar de gierenkooi, een van de meest spectaculaire. Er leven talrijke exemplaren van vale gier, zwarte gier en Egyptische gier , verdeeld tussen de rotspartijen, de bomen en de poyetes.
Roofvogels bij CERI.
Caesar legt ons uit dat, Naast fysieke oorzaken zijn er ook mentale redenen om een vogel onherstelbaar te verklaren.
Het gaat om inprenting: vogels die door het personeel van het centrum worden grootgebracht, denken dat ze tot de mensensoort behoren, dus zullen ze altijd proberen dichter bij ons te komen.
Dit is het geval van Funci (verkleinwoord van "officieel", aangezien ze haar al als een meer beschouwden), een vrouwelijke gier die bijna vijftig jaar bij CERI kwam vieren en die aan de deur van haar kooi werd vrijgelaten om door bezoekers te worden gestreeld. .
Het bezoek eindigt in het gebouw, waar we zullen genieten een enorm klaslokaal met allerlei activiteiten, projectiegebied en enorme vitrines.
In deze wachten ze verschillende ontlede exemplaren (Momenteel is het illegaal om ze te hebben van bedreigde diersoorten, de bestaande zijn in beslag genomen van individuen) waar je alles kunt leren over de wereld van roofvogels.
We verlaten CERI, een broodnodig vogelreservaat, met een zeer goede smaak in de mond. Iets dat we eindigen in het nabijgelegen stadje La Nava de Ricomalillo , waar we in restaurant La Rueda (aan dezelfde weg N-502) verslag doen van de talrijke voor- en hoofdgerechten van hun dagmenu (ook in het weekend verkrijgbaar in hun overdekte eetzaal).
PRAKTISCHE GEGEVENS:
Vooraf reserveren is vereist (telefonisch 925455156 of via e-mail). Particulieren kunnen elke zaterdag van 11.00 uur tot 13.00 uur terecht. , en groepen (scholieren, verenigingen...) dinsdag en donderdag van 10u tot 13u.