Sidney Story Factory, een boekwinkel omgebouwd tot een Marsambassade
Nee, we zijn niet gek geworden: totdat het tegendeel is bewezen, bestaan de marsmannetjes niet. En als ze bestaan, zijn ze waarschijnlijk slim genoeg om ons bestaan te negeren, om toe te passen dat 'er geen grotere minachting is dan niet waarderen'. Het veiligste is dat als ze ons hebben bezocht, ze dat hebben gedaan in vermomming om zich vol te proppen Castiliaanse kruimels of koop een heerlijk familievakantiepakket bij Disneyland Parijs of Marina d'Or. Maar het punt is dat de menselijke geest zo productief is dat hij het waagt om door te gaan en de... neven van E.T. een eigen ambassade, vooral om die reden van diplomatie.
Het idee komt van een verhalenschool gevestigd in de Australische metropool, de Sidney Story Factory. Deze non-profit stichting heeft een revolutie teweeggebracht in de stad sinds het een jaar geleden zijn deuren opende. Bedacht door een paar journalisten, is het oorspronkelijke doel om: creativiteit van jongeren bevorderen , met cursussen aangepast aan de schoolroosters van de antipoden. En natuurlijk is de noodzaak om de muzen op verschillende plaatsen te zoeken nog steeds latent aanwezig in de 21e eeuw. Als de romantische schrijvers de eerste spoorwegen namen om inspiratie te zoeken in de natuur , of Sovjet science fiction verhalenvertellers bedevaart naar de Derzhprom , de oude wolkenkrabber van Charkov; nu hebben de jonge leerlingen al een stimulerende capsule om geïnspireerd te worden en (met hun verstand) naar andere werelden te vliegen. Geen auteurskunst hier. Of je nu de Asimov van de 21e eeuw wilt worden of gewoon een boek wilt kopen in een echte literaire omgeving op Mars, dit is jouw plek in Sydney.
Zullen ze cocktails van Mars drinken?
Er zijn veel schatten van Mars die je kunt vinden in de ambassade
De opdracht werd uitgevoerd door LAVA (acroniem voor Laboratorium voor Visionaire Architectuur), een architectenbureau dat vrij populair is bij de media en verven, in wiens werk de niet-aflatende zoektocht naar de 'aandacht trekken op wat voor manier dan ook' . Zijn projecten huilen altijd, glow in the dark, stellen futuristische en onwerkelijke vormen voor. Een stijl die ervoor heeft gezorgd dat ze in verschillende woestijnen hebben gebouwd (zowel letterlijk als figuurlijk), terwijl er niets in de buurt is om te respecteren. Hier hebben ze met grote vrijheid een galerij geprojecteerd die naar eigen zeggen een mengelmoes is van een walvis, een raket en een tijdtunnel. Hoewel het idee een beetje aanmatigend is, zijn er in het resultaat elementen die aan de inspirerende voorbeelden kunnen herinneren.
Bij binnenkomst en naar voren lopen, neemt het gevoel in de maag van een psychedelische walvisachtigen toe, met talloze houten bogen waarvan de rand is geschilderd in Groene fosforiet. Het tijdmachinegebeuren is voelbaar bij het controleren hoe deze ruimte nergens op lijkt, hoewel het ontwerp ook niet de nieuwste is. Als het voor een ander doel zou worden gebruikt, zou het kunnen doorgaan voor een kledingwinkel met een jeugdige essentie, het zou alleen technomuziek op vol volume missen. Ten slotte is de verlichtingsomgeving verantwoordelijk voor het assimileren ervan met een raket, maar niet degene die verschijnen in NASA-lanceringen, maar eerder die van onschuldige tekenfilms en strips, typ Kuifje op de maan.
Laten we naar het praktische gedeelte gaan, wat vinden we erin? Nou, een soort van winkel-lees- en creatiehoek. Ze zouden de motorfiets kunnen verkopen om te gebruiken voor herinnering, als een 'friky' toevluchtsoord voor voedsel voor verdraaide geesten. En in zekere zin is dat ook zo, aangezien in de onlangs ingehuldigde stoelen, fauteuils en tafels jonge leerlingen van Tolkien Y HG Wells die worden geadviseerd en geholpen door vrijwillige leraren om geesten zonder barrières te genereren. Maar het is ook geen normale bibliotheek, want de schitterende omgeving die er omheen staat, misleidt de leerlingen en hun leerlingen.
Uiteindelijk is het een bedrijf , een andere financieringsbron voor een nobel doel, waarbij brouwsels worden verkocht ter compensatie van de aarde zwaartekracht en menselijke kostuums om onopgemerkt te blijven in de verkoop. Controleer dus goed wie er achter de kassa staat, want een marsmannetje probeert ons misschien te onderzoeken. Om erachter te komen hoe het eruit ziet, een beeld dat enigszins doet denken aan de modellen die Tim Burton bedacht voor zijn grote 'Mars-aanvallen' begroet de bezoeker bij de ingang van de ambassade. Als beloning voor het bezoek verzegelen ze een vals paspoort dat het bezoek aan de rode planeet bevestigt. Ik wou dat het was, zoals de openingsslogan zegt: ' een ruimte voor interplanetair zakendoen' en zo van de economische crisis af te komen. Natuurlijk minimaliseert elke creatieve crisis hier uw risicopremie.
Boeken die andere werelden inspireren in de Sydney Story Factory