Ernest Hemingway, kwestie van houding
Mensen die ons inspireren. Kun je iets aardiger over iemand zeggen? "Jij inspireert me" . Levens die ons herinneren aan waar het leven om draait, want helaas geeft het heden dat ons elke ochtend verbijstert op het ritme van Marimba ons alleen maar antiseptische emoties, goede bedoelingen en een cafeïnevrije stemming. Het leven, zo wordt ons verteld, is het beste vacuümverpakt, bevroren en koud achter het glas van de ziektekostenverzekering en het huwelijksreisresort.
In de biografie van Ernesto Er zijn geen garanties of halve maatregelen. Gewoon het leven. En het herinnert ons eraan dat we ook vlees, bloed, ingewanden en berouw zijn. Het herinnert ons eraan dat leven pijn doet en dat elke reis een -zou moeten zijn- een leven. Dat we sterven zoals we leven en dat "om over het leven te schrijven, Je moet het eerst beleven! En het is dat als je schrijver gaat worden, je vroeg of laat over alles zult schrijven: de plaatsen die je hebt bezocht, de mensen die je hebben verraden, de dames die je hebt genaaid, de winsten en verliezen, en die momenten waarop je denkt dat de wereld van hem is”.
Hemingway reisde een groot deel van de wereld met een geloofsbelijdenis waarvan de omslag kon worden gelezen: VOL. Dit zijn de overige geboden:
1) Reis en schrijf: " Het land waarover een romanschrijver schrijft, is het land dat hij kent, en het land dat hij kent, zit in zijn hart.
En ik begrijp niet hoe iemand kan schrijven als ze niet leven. ik herinner me de tip Van een goede journalist-vriend (te veel jaren geleden) sprak ik met hem over synoniemen en metaforen. Hij dronk zijn amontillado en gaf me wat advies: reizen en leven . En het is dat, als je niet leeft... waar ga je in godsnaam over schrijven?
2) Crudofilie: "Een van de dingen die ik graag deed in het leven, was vroeg opstaan met de vogels die fluiten en met de ramen open en het geluid van de springende paarden."
Je reist niet om het leven te leiden dat je elke dag leidt. Het heeft geen zin om duizend kilometer te rijden en de dag te eindigen met een diner Hamburger altijd, in de gebruikelijke omgeving en met de gebruikelijke smaken. Men reist om enthousiast te worden over het nieuwe en de routine in de la achter te laten. Reizen is mosselen eten in Brussel , brandnetels erin Sanlucar en een rode sjaal om zijn nek gebonden San Fermin.
3) Fouten: “Ik ga graag naar de dierentuin. Maar niet op zondag. Ik zie mensen niet graag dieren belachelijk maken, terwijl het andersom zou moeten zijn."
Ernesto hij was net zo tegenstrijdig als elke zichzelf respecterende vrouw, en hij wist een beetje over vrouwen. Hij hield enorm veel van dieren (Hij had tientallen katten maar had een speciale voorliefde voor Sneeuwbal, zijn zestenige miauw) net zoals hij hield van de kunst van het lepelen of jagen, de grote passie van zijn leven.
4) Lidmaatschap: "Ik hou van Afrika en ik heb het gevoel dat het als een tweede thuis is, en als je je zo kunt voelen, niet meegerekend waar je bent geboren, dan hoor je daar thuis."
Een van de meest inspirerende dingen van reizen is dat je vroeg of laat het concept 'thuis' relativeert, je leert dat je huis iets intiemer is dan de ID nummer of een postcode. En er zijn maar weinig dingen mooier dan een tweede huis te hebben (de mijne heet tegenwoordig San Sebastián).
5) Toezeggingen: "Heb je me ooit een plaats zien verlaten met iets anders dan tegenzin?"
Het is zo moeilijk om deze les uit te voeren, Ernesto. Hoeveel diners, hoeveel uren, nachten en reizen zijn weggegooid omdat we niet de arrestaties hebben gehad van? vertrekken wanneer het tijd was . Het spel op tijd verlaten (bijna altijd) betekent het spel winnen.
6) Katers: 'Ik ben in mijn leven duizend vijfhonderd zevenenveertig keer dronken geworden, maar nooit 's ochtends.'
Hemingway was een speciale categorie dronken. een goede man die geloofden in alcohol als een cultuur, een ontmoeting en als een bevestiging van veel meer dingen dan plezier (beschaving, respect, geschiedenis). een drinker zonder complexen of vooroordelen die onze essentiële Drinker's Manual tot op de letter zouden hebben gevolgd.
7)Over critici: “Ik wil geen kunstcriticus zijn. Ik wil gewoon naar de schilderijen kijken en er blij mee zijn en ervan leren."
Net als jij sleep ik mezelf ook door tentoonstellingen op zoek naar een elektrische schok , een snuifje, een emotie. En net als jij, laat ik mezelf ook voelen wat ik zou moeten voelen volgens de dienstdoende wijsneus van El Cultural, en ik loop rond met mijn moleskine en een mooie catalogus ontworpen in Helvetica . Doen alsof je slim bent. Tijd verspillen. We zouden allemaal moeten leren naar het canvas te kijken en alleen naar het canvas.
8) Dood: “Als ik droom van een leven in de hemel, na de dood, vindt de actie altijd plaats in het Ritz in Parijs. Het is een mooie zomeravond. Ik maak een paar martini's af aan de bar, aan de Cambon-kant. Na een paar cognacs ga ik naar mijn kamer en stap in een van die enorme Ritz-bedden."
Geen slecht idee, Ernesto. Het is geen slecht idee.
Hemingway, "laat de insecten dicht bij me komen"