USS Johnston (DD-557)
De USS Johnston (DD-557), ook bekend als "de vernietiger die vocht als slagschip", Het was een Fletcher-klasse torpedobootjager van de Amerikaanse marine.
Het zonk op 25 oktober 1944 voor de kust van het eiland Samar, tijdens de Slag om de Golf van Leyte, door velen beschouwd als de grootste zeeslag in de geschiedenis.
In 2019 werden wrakstukken ontdekt op een diepte van ongeveer 6000 meter en aanvankelijk toegeschreven aan de USS Johnston, maar het zou niet zijn tot afgelopen 31 maart 2021 toen de hoofdromp met nummer 557 was gelokaliseerd, die het nu zonder twijfel identificeert als de USS Johnston, het diepst gezonken schip dat ooit is gekend.
De expeditie werd uitgevoerd door het particuliere bedrijf van oceaanexpedities, Caladan Oceanic, op de DSV Limiting Factor-onderzeeër.
De diepste scheepswrakduik, bemand of niet, in de geschiedenis
3,2, 1...DUIK!
De expeditie om 's werelds diepst bekende scheepswrak te verkennen, is met succes verplaatst, onderzocht en gefilmd de overblijfselen van de USS Johnston, gelegen op 21.180 voet (6.456 meter) diep.
Victor Vescovo, voormalig commandant van de Amerikaanse marine en oprichter van Caladan Oceanic, financierde en bestuurde persoonlijk de DSV Limit Factor-duikboot naar het wrak tijdens twee afzonderlijke duiken van acht uur, waar ze high-definition foto's en video's van het schip maakten
deze vormden de diepste wrakduiken, bemand of niet, van de geschiedenis.
HET VERHAAL VAN DE USS JOHNSTON
USS Johnston (DD-557) was een Fletcher-klasse destroyer van de Amerikaanse marine. het was 376 voet (115 meter) lang met een balk van 39 voet.
Het schip zonk tijdens een intense strijd tegen de enorm superieure Japanse troepen voor de kust van het eiland Samar: "in geen enkel gevecht in haar hele geschiedenis heeft de Amerikaanse marine meer moed, lef en moed getoond dan in de twee uur van de ochtend tussen 07.30 en 9.30 uur voor Samar" , schreef admiraal Samuel E. Morison in zijn History of U.S. Zeeoperaties in de Tweede Wereldoorlog.
Commandant Ernest Evans, kapitein van de torpedobootjager Oklahoma, vertelde zijn bemanning dat hij "nooit zou vluchten voor een gevecht" en dat " iedereen die niet in gevaar wil komen, kan maar beter nu uitstappen.' Geen van zijn bemanningsleden deed dat.
CC Ernest Evans ten tijde van de ingebruikname van USS Johnston in 1943
Het wrak, het diepste ooit gevonden, werd oorspronkelijk ontdekt in 2019 door het R/V Petrel-schip. van wijlen Paul Allen, onder leiding van de beroemde oceaanwrakontdekkingsreiziger Robert Kraft.
Tijdens die expeditie nam een op afstand bediend voertuig (ROV) film van delen van het schip, maar het grootste deel van het wrak, inclusief het voorste tweederde intact, rechtopstaand, inclusief de boeg, de brug en het middengedeelte, was dieper dan de nominale dieptelimiet van de ROV.
Nu, met de Caladan Oceanic-expeditie, is haar rompnummer, "557", ontdekt. duidelijk zichtbaar aan beide zijden van haar boeg en twee volledige geschutskoepels, dubbele torpedodragers en meerdere kanonsteunen zijn nog steeds op hun plaats en zichtbaar op de bovenbouw. Tijdens de duiken zijn er op geen enkel moment menselijke resten of kleding gezien en niets werd verwijderd uit het wrak.
DE ONDERDOMPELAAR DIE DE VIJF OCEANEN HEEFT OVERWONNEN
De DSV Limiting Factor-duikboot heeft geen dieptebeperking, het vereist geen ketting aan de oppervlakte en kan twee inzittenden vasthouden voor realtime weergave en wrakanalyse. Het schip is zeer wendbaar en draagt een verscheidenheid aan 4K- en HD-camera's.
Ook, zei dat de duikboot degene was die Vescovo naar de diepste punten in elk van de vijf oceanen stuurde van de wereld tijdens de 'Five Deeps Expedition' in 2019. Onlangs voltooide hij zijn 14e duik naar Challenger Deep, het diepste punt op aarde (10.925 meter).
Uitgebreid onderzoek door marine historicus en Annapolis LCDR alumnus Parks Stephenson, maakte het mogelijk om de positie van het wrak uit te tekenen als onderdeel van de ontwikkeling van een duikplan: "We gebruiken gegevens van zowel de Amerikaanse als Japanse accounts en, zoals vaak het geval is, brengt het onderzoek het verhaal tot leven", zegt Stephenson.
Vescovo heeft voortdurend overleg gevoerd met het Navy History and Heritage Command (NHHC) over het onderzoek naar het wrak en de protocollen. om het niet alleen te behouden, maar te respecteren als de laatste rustplaats voor veel van zijn bemanningsleden.
Alle sonargegevens, afbeeldingen en veldnotities die door de expeditie zijn verzameld, worden niet openbaar gemaakt, maar zal worden verstrekt aan de Amerikaanse marine voor verspreiding naar eigen goeddunken.
“We hebben een strikt 'kijk, niet aanraken'-beleid, maar we verzamelen veel materiaal dat zeer nuttig is voor marinehistorici en archivarissen. Ik denk dat het een belangrijke taak is, dus ik financier het privé en we dragen het materiaal pro-bono over aan de marine,' zei Vescovo.
Schout-bij-nacht Samuel Cox, directeur marinegeschiedenis en conservator van de marine zei: “De NHHC waardeert de inspanningen van commandant Vescovo en zijn expeditieteam enorm. om de overblijfselen van de torpedojager USS Johnston (DD-557) die op 25 oktober 1944 verloren ging bij een van de meest heroïsche acties in de hele geschiedenis van de Amerikaanse marine, met zekerheid te identificeren."
“Het Johnston-wrak is een heilige plaats, ik waardeer het ten zeerste dat commandant Vescovo en zijn team zoveel zorg en respect hebben getoond tijdens de inspectie van het schip, de laatste rustplaats van zijn dappere bemanning. Drie andere heldhaftige schepen die in die wanhopige strijd verloren zijn gegaan, moeten nog worden gevonden', zei Cox.
Victor Vescovo met een deel van de crew
EEN DELICATE HANDELING
De zeer wendbare duikboot was in staat om een uitgebreid onderzoek van het wrak uit te voeren om verifieer uw identiteit, maak een kaart van uw ontwerp en verkrijg high-definition afbeeldingen die kunnen worden gebruikt door marinehistorici.
“We moeten heel voorzichtig zijn om ervoor te zorgen dat het schip volledig kalm blijft. en ik denk dat dat heel effectief kan worden gedaan op bemande vaartuigen, vooral omdat de diepte hier de meeste op afstand bediende voertuigen uitsluit, "zei Parks.
De USS Johnston zonk op 25 oktober 1944 tijdens de Slag om de Golf van Leyte.
Expeditieleider Kelvin Murray (EYOS Expeditions) merkte op: “Dit was een echte teamprestatie die de individuele vaardigheden van iedereen aan boord vereiste. Onze EM-124 sonar, Triton Submarine's onbeperkte diepte onderzeeër, zeer geoefende apparatuur en uitstekende navigatieondersteuning, alles gecombineerd om een succesvol resultaat mogelijk te maken. Met dit systeem konden we wrakken op elke diepte in elke oceaan lokaliseren, onderzoeken en filmen; het is een fantastisch hulpmiddel.”
Aan het einde van de expeditie trok de DSSV Pressure Drop omhoog, blies op de fluit van het schip en werd een krans gelegd op het slagveld van de oceaan. Vescovo merkte op: “Op de een of andere manier is de cirkel rond. Ik ben er trots op dat ik heb geholpen duidelijkheid en afsluiting te brengen voor de Johnston, de bemanning en de families van degenen die daar zijn gevallen."
3,2, 1... Onderdompeling!