JR: Kronieken
De straat is zijn natuurlijke habitat. De grootste tentoonstellingshal. En hij heeft in de straten van de halve wereld geëxposeerd. Vooral op plaatsen waar hij niet alleen een esthetisch en artistiek stempel wilde drukken (wat hij ook deed), maar waar hij door het verspreiden van zijn immense zwart-witfoto's ook een aanklacht en een sociaal en politiek discours drukte.
Hij ziet kunst als protest en sinds "hij in 2001 een camera vond in de Parijse metro", wilde hij deze uit de klassieke ruimtes, de musea, halen om meer mensen te bereiken. Hij heeft het gedaan. JR is vandaag een kunstenaar, niet alleen een straatartiest, en musea claimen hem. De volgende? Het Brooklyn Museum dat op 4 oktober wordt geopend _ JR: Chronicles ,_ de grootste overzichtstentoonstelling tot nu toe gewijd aan de Parijzenaar.
Inside Out-project.
De tentoonstelling wordt een bespreking van zijn werk van de afgelopen 15 jaar, maar vooral de première van een nieuwe grote muurschildering De Kronieken van New York City (_Chronicles of the City of New York) _ die de foto's verzamelt van meer dan duizend mensen die in de zomer van 2018 in New York fotografeerden en interviewden.
“In de afgelopen twee decennia JR is naar voren gekomen als een van de meest krachtige verhalenvertellers van onze tijd." zegt Drew Sawyer, een van de curatoren van de tentoonstelling. "Door te werken op het snijvlak van fotografie, sociale betrokkenheid en straatkunst, hebben haar gezamenlijke openbare projecten haar deelnemers in staat gesteld om te kiezen hoe ze willen worden vertegenwoordigd in hun gemeenschappen en het wereldwijde medium."
In de afgelopen jaren heeft JR bekendheid gekregen en meer media-aandacht gekregen dankzij enkele spectaculaire projecten, zoals: toen hij de Louvre-piramide liet verdwijnen, en de documentaire die hij samen met zijn grote vriend, de filmmaker, regisseerde Agnes Varda, Gezichten en plaatsen waarmee ze genomineerd werden voor een Oscar.
In de tentoonstelling, die zal zijn geopend tot 3 mei je kunt enkele van zijn eerste projecten zien, zoals: Expo 2 Rue (2001-2004), waarin hij de gemeenschap van graffitikunstenaars documenteerde. OF Portret van een generatie (2004-2006), portretten van jongeren uit de buitenwijken van Les Bosquets, die hij maakte met zijn vriend, buurtbuurman en filmmaker Ladj Ly (recente winnaar van de Juryprijs voor zijn film De ongelukkigen) .
En zo verdween het Louvre.
Het zal ook een van zijn meest gereproduceerde werken verzamelen, gezicht 2 gezicht (2007), waarin hij enorme portretten maakte van Israëli's en Palestijnen, mensen met dezelfde banen (leraren, artsen, kunstenaars, religieuze leiders) die aan weerszijden van de muur woonden. Het werd beschouwd als de grootste illegale fototentoonstelling in Israël. Y Vrouwen zijn helden (2008-2009), waar hij de ogen en gezichten fotografeerde van belangrijke vrouwen in het openbare leven in Afrika, India... en ze in hun eigen gemeenschappen plakte als eerbetoon aan hen.
Weet je, als je een excuus nodig had om nog een herfst naar New York te gaan: let op 4 oktober JR: Kronieken in het Brooklynmuseum.