Maar wat is in godsnaam Ourense?
Het is in een stad als Ourense waar koks van over de hele wereld je souvenirs van thuis brengen. Waar een internationale bijeenkomst wordt gehouden die wacht op grote uitwerkingen en onmogelijke manieren om te beseffen dat de geur van stoofpot krachtiger is dan welke dan ook metafysische verklaring van wat je op het bord hebt.
In de Enbhiga van dit jaar, Carlos Rodriguez , een Costa Ricaanse chef-kok, legt de achiotao kip geschiedenis terwijl de geur de neusgaten doordringt en je terugvoert naar andere tijden waarin kleurstof werd gebruikt om kleding te kleuren.
Verder, de Chilenen Miguel Catricheo en Gabriel Rapiman ze zeggen dat de merkén nu een specerij is gemaakt met chili brok van geit , veel gebruikt in de Mapuche-keuken. In een andere tijd werd het door krijgers gebruikt als een antisepticum en nu laat het families wachten op een vuur dat nooit uitgaat, omdat dat vuur de steen verwarmt die de peper droogt.
Darrel Thomas , Canadees verliefd op Costa Rica, bereidt zalm met een saus van seizoensproducten, zoals pompoen en wortel, en reduceert deze met ahornsiroop. De Italianen Antonio Tedesco en Rico Laudadio ze plaatsen borden met mozzarella en de? Portugees Christian Rullan is hand in hand met Hemdan Larosi, Galicisch geboren in Tindouf , waarvan het water je in de mond loopt (of beter gezegd, alsof de sluizen van Cachamuíña openstonden) met een couscous met groenten.
En in een hoek, alsof hij een kwaadaardig plan wil uittekenen om de wereld te veroveren, Gabriela Martínez, Federico Domínguez, Nadina Keller, Pablo Quiven en Ezequiel González ze houden een vlees dat is geweest? 12 uur koken.
Het publiek dat dit jaar de Enbhiga ( Bi-oceanische Spaans-Latijnse gastronomiebijeenkomst ) is gefascineerd.
Ik zoek mijn toevlucht in de keuken van de Peruanen Darwin Santamaria en Pedro Misari. Ze serveren subtiel een kom carapulcra voor mensen die het willen proberen. EEN Andes stoofpot met een Quechua-naam die door de eeuwen heen is veranderd, gemaakt van gedroogde aardappelen en chili, om een gerecht voor de mensen te blijven. Een stoofpot zoals die van oma. Hoe niet te huilen van plezier met zoveel op zo'n korte afstand.
En in het midden van dit alles vraag ik Darwin de reden voor zijn terugkeer naar de traditionele keuken, van de reden voor zoveel gerechten die we al kennen . En hij, die de Franse keuken altijd hoog in het vaandel had staan, gaat en vertelt je dat het echt belangrijk is dat "vergeet nooit waar je vandaan komt".
OURENSE, WAT BEN JIJ?
En als we het hebben over niet te vergeten waar we vandaan kwamen, degenen onder ons die het voorrecht hadden om in deze landen te leven we gooien morriña proberen uit te leggen, in een paar regels (wat onmogelijk is) wat is de provincie Ourense.
Het is om naar de traditionele bakkerij te gaan op de hoek van Calle Azucena en Pasaje Flores de O Carballino Y geur van geroosterd meel sinds voordat hij de helling afdaalde -niet zonder eerst de mythische octopus in de mythische te hebben geprobeerd Gazpara-huis (Rua das Flores 2); of steek de over Cea stad en zie dat elk huis een bakkerij is vol met zachte, dichte broodjes.
Het komt in een van zijn warmwaterbronnen, bijvoorbeeld die van Outariz, die openbaar zijn, om te ontspannen bij zonsondergang terwijl je naar de rivier kijkt, terwijl toeristen foto's van je maken vanaf de top van de brug proberen te begrijpen wat ze zien.
Of doe het in privé, zoals die van Prexigueiro , om je te koken als een rode kreeft terwijl je jezelf verliest in het dikke groen dat je omringt. Of ga omkleden; hier zijn warmwaterbronnen om je te vervelen.
Etnografisch museum in O Carballiño
Of laat je meeslepen wegen tussen de bergen om uiteindelijk in te verstoppen Trives en dat ze je uitnodigen om te doen bica en word paars en zie de Sil canyons en hallucineren met socalcos (terrassen) die op de hellingen liggen en denken dat daar zoiets goeds als wijn kan worden verbouwd (het is geen toeval dat vier van de vijf denominaties van wijnen die Galicië heeft hier staan).
ga naar de Uitzichtpunt Xariñas de Castro en laat u urenlang betoveren door het uitzicht. is te zien naar Cela , een stad die werd gebouwd in het midden van enorme rotsen. Of verras je met Aquis Originis in Lobieën , een van de elf herenhuizen langs de Romeinse weg XVIII en die waren als hostels voor reizigers.
Ourense ontdekken is in een willen zijn magische en mystieke plaatsen , als een gebied dat tot 1868 niemandsland was. In het zuiden werden Meaus, Santiago en Rubiás Couto Mixto (Mixed Reserve) genoemd, een gebied van moeilijk grensafbakening tussen Galicië en Portugal q die wetten deelden en vrijstellingen genoten omdat ze zichzelf niet als het een of het ander beschouwden.
Langs de paden die de Ribeira Sacra . omringen
Of blijf bevroren om de geschiedenis te kennen van heilige wateren , waarin in het jaar 139 een prefect, Olibrio - ondanks het woordspeling dat de naam geeft, leek de jongen niet veel licht te hebben - verliefd werd op een jonge vrouw genaamd marinier . Hij wilde haar dwingen haar christelijk geloof op te geven, maar Mariña weigerde. Hij strafte haar op duizend manieren, maar het lukte hem niet en een paar dagen later leek ze genezen van haar kwalen, dus Hij veroordeelde haar om te verbranden tot de dood.
legende zegt dat Sint-Pieter hielp haar zichzelf te redden door haar lichaam op een nabijgelegen stapel te leggen. a. Olibrio beval zijn hoofd af te hakken, en het stuiterde drie keer, waarvan drie veren.
De legende van Mariña de Augas Santas
Ourense is om te proberen de varkens oor in het centrum van de stad, in het mythische ** Orellas ** _(rúa da Paz 6) _, tussen stenen straten met veel karakter, of baden in de Burgas -Heb ik al gezegd dat er hier oneindig veel warmwaterbronnen zijn?- en geef je een pantagrueliaanse ode aan pizza's de romanticus _(Curros Enriquez 43) _; als je liever Galicische producten probeert met een twist, dan is jouw site misschien diegene Rustiek Hotel San Jaime , gesitueerd in Pereiro de Aguiar.
Er is ook tortilla's die grenzen aan waanzin , zoals degene die ze doen in Of Enxebre _(Lepanto 14) _ en de klassieke octopus, in scheepswerf (rúa dos Fornos 11), maar als je niet ingewikkeld wilt worden en je lichaam vraagt om tapas, tussen die twee straten heb je het hele universum.
Als bonusbal is het een paar stappen verwijderd. Het is de straat van Viriato , en het bestaat uit vier traditionele bars. Koude Fontein (Viriato 6) en Een Casa do Octopus (Viriato 5) zijn de wijn en tapas klassiekers.
Ourense is boos
Of je kunt jezelf een geven zonsondergangwandeling over de Romeinse brug . Of ga naar een warmwaterbron en voel je een echte Romein. In de warmwaterbronnen raden ze aan om bij het vertrek rustig aan te doen, dat het niet goed is om de spanning ineens op te voeren. Wel dat. Ourense als je er het hele jaar door van geniet, met de tijd. Zoals goede bouillon of goede stoofschotels.
De 'millo', een van de hoofdvoedselsoorten van Galicië