Wat als vermout de nieuwe gin-tonic is?
Gastronomische kroniekschrijvers en lifestyle nibs (wat een vreselijk woord, hè?) zijn -wij zijn- al jaren **op zoek naar de natuurlijke vervanger voor de extreem saaie gin-tonic** in onze bars en onze levers. Zal het de rum zijn? Komt de whisky terug? Of misschien zou het de wodka zijn? Maar de maanden gingen voorbij en de trendmagazines en gastronomische secties van de markt gingen door met het gebruikelijke refrein: premium gins, groentestoofschotels in ballonglazen, schattige tonic-merken en een wolk van gastrocanapero's die over dit hele tafereel vlogen.
Maar... wat als de nieuwe gin-tonic zo recht voor onze neus ligt dat we hem niet eens hebben gezien? Wat als "het nieuwe" niet uit het oosten of het westen komt maar uit je gebruikelijke bar? Wat als het nieuwe het oude is?
En het punt is, als in de gastronomie het verouderde snobisme van de kleine Michelin-sterren muteert in "neighborhood haute cuisine" (Albert Adrià), waarom zou hetzelfde dan gebeuren met die designer cocktailbars waar we niet meer naar toe gaan? Wat als de taverne de nieuwe cocktailbar is en de vermout de nieuwe gin-tonic?
Tavernes, bars en bars van altijd: een bar met drankjes voor de spiegel en glazen die spiegels zijn van de stad die hen wiegt; In Madrid is vermout de norm (dat zei Don Ramón Gómez de la Serna altijd) “vermout is het voorgerecht dat je jezelf mag noemen” ) zoals manzanilla in Cádiz of txacolí in Vizcaya.
bars, welke plaatsen?
Maar de vermout + amuse heeft iets bijzonders, iets lichts, lomps, makkelijks en zelfs een beetje kitsch . Mijn vrienden van Mariol huis , ook een beetje schuldig aan deze Return of the Vermouth: “ De vermoutceremonie! Het komt overeen met die van Japanse thee , het eten van de Italiaanse mama of de Joodse Challah. Het beste aan vermout is dat: misschien wel de meest freestyle ceremonie ter wereld . Je kunt het staand, zittend, binnen, buiten doen, met mensen die je kent, met vreemden, het dient om te flirten, te relateren, te genieten van de middagzon, het is goedkoop, je deelt eten, etc. Het is het feest overdag waar ouders, grootouders, jongeren en kinderen van genieten”. Amen.
De meest freestyle ceremonie ter wereld
Kom op, laten we gaan voor vermout en de drie of vier bars waar het religie is:
** WIJNGAARDEN LA ARDOSA (MADRID) **
Opgericht in de 19e eeuw, wat te zeggen over Ardosa. **Een van de beste aardappelomeletten in het koninkrijk** en de meest gerespecteerde tapvermouth buiten Recoletos. Is unieke bar waar Frank Sinatra past, modern en minister . La Ardosa is de kwintessens van de taverne en dus van Madrid. En wat is Madrid, zo niet een geweldige taverne?
Het is Madrid, dappere stad
Dat tussen oud en modern
Het heeft 300 tavernes
En slechts één boekhandel.
Ardosa Tavern, een klassieker uit Madrid
** HET MARTINEZ-TERRAS (BARCELONA) **
Vermout op de hellingen van Montjuïc. Tafelvoetbal -ik ben een leraar, ik waarschuw je-, chiringo en uitzicht daar in de verte van de haven van Barcelona. Clochinas, olivitas en alle charanga die Barcelona mist, is hier geconcentreerd , de schuld van Jose María Parrado (eigenaar van de Cañete-bar) en de Mariols, die ad hoc de Elixir Martínez, een eeuwenoud recept waarvan het recept niet erg bekend is, maar de effecten wel. ja. Ik zal maar een hint geven: grote deur, vrienden.
Het terras van Martínez: lang leve de vermout
** AQUARIUMBROUWERIJ (VALENCIA).**
In het Aquarium is de Dry Marini religie maar ook de vermout om 11 uur Suède mocassins, krant, vermout en ¡Santiago en dichtbij, Spanje! Wat te zeggen over deze tempel: principes, onderwijs en criteria is wat er over is in dit huis dat in 1957 werd geopend tot meerdere eer van de Valenciaanse bourgeoisie van de uitbreiding. Het beste? Dat er niets is veranderd en dat José Indalecio de beste cocktails blijft bereiden in Valencia. En verder.
En als tip mijn recept voor de perfecte vermout. Geen probleem:
**1) Breed en kort (en zwaar) glas **. Dat klopt, een glas whisky. 2) IJs, vol. Tankstation, meer dan goed.
3) Een half glas van je favoriete vermout. Eerder in de koelkast bewaard (waarvan ik, de vermout, graag drie stappen verder dan de "vers"). 4) In de rest van het glas, genadeloze sifon. Sifon zonder angst. Welke bubbels zijn vreugden.
5) Drie partjes sinaasappelschil. Oog, ik zeg huid, geen plak (en ja, ik weet het, zonder tandenstoker of olijf; ik ben een rebel). 6) Pausen, bij God. De vermout met aardappelen. Met name met de beste chips ter wereld. Bonilla.
7) Lacht, verdomme. Je woont niet in Tokio, verdomme.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Alle tafelkleden en messen - De beste bars ter wereld - Madrid: vermout roepend - Wereldatlas van vermout
- Ode aan de bars van altijd - Barcelona: een van vermout en tapas
Het terras van Martínez en het recept voor het eeuwfeest