Serin-strand, in Gijon
We laten de populaire letronas buiten beschouwing, de ingewikkelde straten van Cimavilla en de altijd juichende Strand van San Lorenzo . We vergeten even de Romeinse baden van Campo Valdes , van de Don Pelayo standbeeld en zelfs de prachtige Ter ere van de horizon . En we doen het met een zeer suggestief doel: we gaan Gijón , Ja, maar bereid zijn andere gezicht te ontdekken.
En met "zijn andere gezicht" bedoelen we de meer natuurlijke omgeving , degene die de levendige Asturische stad omringt en waarin haar inwoners in volledige gemeenschap zijn met de landelijke wereld. Het is tenslotte dat universum van weiden, quintana's en bergen, van carbayera's, baaien en kliffen , dat 80% van het grondgebied van de gemeente Gijón beslaat.
Laat het niet gezegd worden dat de vijfentwintig parochies - zesentwintig , met Gijón zelf— niet overlopen met redenen om er een uitje aan te wijden.
Valle de Rioseco, de long van Gijón
WANDELEN ALS MANIER VAN ONTDEKKING
We trekken onze laarzen strak aan en gaan enkele van de mooiste paden in Gijón lopen: vijf zijn de belangrijkste routes die door zijn grondgebied lopen en die elk op hun eigen manier dat soort ervaring geven die een reis voor altijd markeert.
beginnend met de Cervigon-pad , rechtstreeks bereikbaar vanuit de stad zelf: 9 kilometer die je uitnodigen om hellingen te beklimmen en uit te kijken over kliffen aan de rand van de Cantabrische onmogelijke prints weggeven en, beter nog, met een set van de meest iconische sculpturen.
daar blijven ze de lloca met zijn blik verloren in de zee, de verwrongen vormen van Solidariteit, werk van Pepe Noja , of de Kasteel van Hall , uit de geest van Joaquín Rubio Camín als eerbetoon aan de bulkcarrier die in 1986 voor de kust aan de grond liep . Er zijn ook de Strand van El Rinconin —toegankelijk voor honden—, de Het huis van Rosario Acuna , schrijver en journalist - naast geweldige feministisch icoon -, of de Cabo de San Lorenzo-park , een van de meest geprezen natuurlijke gezichtspunten in de raad.
Solidariteit, werk van Pepe Noja
Het einde van de weg, de La Nora-strand , is ook de laatste etappe van een van de andere paden die u in Gijón niet mag missen: die van de Ñora rivier , van wie 4,5 kilometer nodigen u uit om het lommerrijke rivierlandschap te verkennen. En hier, zoals in bijna elke hoek van Gijón, ontstaat magie: je moet gewoon stoppen bewonder de bossen die een deel van het pad flankeren , steek enkele van zijn houten bruggen over of geniet van de watervallen, de watervallen en het uitzicht dat wordt geboden door de oude molens om aan zijn voeten te vallen.
Parallel aan het water loopt ook de Pad van de Peñafrance , die dient als een perfecte overgang tussen stad en platteland. De bijna 8 kilometer lange route leidt je langs een golfbaan, door groepen eucalyptusbomen, door weilanden, struiken en quintana's en zelfs om opzij te gaan, voordat je het einde bereikt bij de hermitage van Onze Lieve Vrouw van Peñafrance, de Carbayera del Tragamón , een van de mooiste natuurlijke monumenten in Gijón.
Een geweldige optie? Maak van de gelegenheid gebruik om dit prachtige bos vol met essen, wilgen, eeuwenoude eiken en kastanjebomen die deel uitmaken van de Atlantische Botanische Tuin , een oase — en een schat — in de stad Gijón zelf en dat heeft nog een attractie: een eigenaardig labyrint om de ecosystemen van Asturië en het Amerikaanse continent te ontdekken.
San Lorenzo-strand, Gijón
En in de vreugde van het duiken in de natuurlijke voordelen van de Asturische gemeente, worden we aangemoedigd, waarom niet, om de Stapels Rivierpad , die er eigenlijk meerdere zijn: die lopen door de oude monding van Piles naar de parochie van Vega en de stad La Camocha . Onderweg stippelen molens, heiligdommen en kerken hier en daar het landschap uit, wat de ervaring uniek maakt. Van de twee varianten, als je degene kiest die eindigt bij de La Camocha-mijn, kun je altijd verbinding maken met de 7 kilometer die deel uitmaken van de Vía Verde de La Camocha, een van de meest bijzondere paden in de gemeente.
En waarom zeggen we dit? Nou, omdat deze route je uitnodigt om die andere, meer industriële kant van Gijón te ontdekken, die tenslotte ook deel uitmaakt van zijn persoonlijkheid. Om dit te doen, is een deel van de route van de mijnspoorlijn die de bronnen van La Camocha en Veriña , en een van de beste voorbeelden van een mijnstad die in de gemeente overleeft, wordt bezocht: die van Santa Bárbara in Tremañes . Pure geschiedenis van dit rijke land.
DE MAGIE VAN GIJÓN OP VIER WIELEN
Het is tijd om de manier van transport te veranderen, dus we stappen in de auto, maken onze veiligheidsgordels vast en laten ons zachtjes meevoeren over de kronkelende wegen die door weiden en boomgaarden lopen, dezelfde waarvan de vruchten worden gewonnen. tot geweldig Asturisch elixer dat cider is? . Daar praten we later wel over.
Appelvrachtwagen, Gijón
Als u de route kiest die naar de meest westelijke parochies van de gemeente leidt, kunt u schatten tot ver buiten de stad ontdekken. Bijvoorbeeld, de kerk van Santa Maria Magdalena , van Romaanse oorsprong, of the Monte Areo grafheuvels . Als we daarentegen kiezen voor de centrale en oostelijke gebieden, wil je altijd de prachtige route nemen die de herinnering aan het verleden oproept. En hoe? Stoppen in parochies die bewaren prachtige oude kerken, herenhuizen van de plaatselijke adel en hórreos die als authentieke monumenten kunnen worden beschouwd. Hier is het tijd om je fantasie de vrije loop te laten en te fantaseren over tijden dat de bewoners te paard door het groene Asturische landschap reisden.
En welke verrassingen wachten op deze route? Nou, van jezelf Laboral Culturele Stad of de Atlantische Botanische Tuin , gelegen aan de rand van Gijón zelf, naar de Paleis van de Vigil de Quiñones, dat van de Valdés-Sorribas , het meest interessante Museum van de kunstenaar uit Gijón Evaristo Valle of een van de meest charmante hoekjes van de hele gemeente: de Carbayon van Llavandera , een eeuwenoude eik van meer dan vierhonderd jaar oud, waarvan de grootte — 20 meter hoog en 7 meter breed — ertoe heeft geleid dat hij wordt erkend als natuurmonument . Het beste aan deze schat is het luisteren naar de legendes die eromheen bestaan uit de mond van een landgenoot.
Labour Tower, Gijón
50 kilometer loopt via een van de andere routes die met de auto moeten worden afgelegd: De Zee van Groen , de route die leidt vanaf de beste uitzichten op het intense blauw van de Golf van Biskaje — degenen die gezien kunnen worden van Playa de San Lorenzo en worden onderhouden langs Playa del Rinconín of La Ñora — naar het dominante groen van het binnenlandschap waarin hoeken zoals de Llavaderu de Deva, de La Camocha-mijn of de kerk van San Xuan de Fano , allemaal voorbeelden van het prachtige erfgoed van Gijón.
Verder naar het westen, een nieuwste versie van Gijón: degene die is ontdekt in parochies zoals Puao, Fresno, Heels of Serin , waar de reis uitnodigt om heden en verleden te verenigen tijdens een bezoek aan historische overblijfselen zoals de Tumulusstenen van Monte Areo , de Romaanse overblijfselen van de kerk van San Miguel de Serín of, in een veel actuelere zin, de Aceralia-fabriek , industriële referentie van de tijd waarin we leven.
Uitzicht op de Ñora-route
MIS GEEN CULIN VAN CIDER
Er is geen zichzelf respecterende reis naar Gijón zonder, voor, tijdens of als afscheid, het zoete plezier van het hebben van wat ciders. En het blijkt dat er geen authentiekere manier is om het te doen dan door een van de vele te bezoeken ciderpersen die door de gemeente worden uitgedeeld.
Omdat er voor elk wat wils is, met de meest uiteenlopende voorstellen, maar je zult ze allemaal kunnen begrijpen de oorsprong, het proces en de schoonheid achter deze bewonderde traditie die het delen is. Want cider is niet alleen het product — voortreffelijk trouwens — van een pommade waaruit deze heerlijke drank wordt gewonnen: cider is ook alles wat te maken heeft met het ritueel van het drinken onder vrienden of familie en dat betekenis geeft aan een authentieke manier van leven.
Er zijn zes wijnhuizen die bezoeken in Gijón toestaan — Trabanco Cider, Piñera Cider, Castañón Cider, Acebal Cider, Menéndez Cider en Llagar de Bernueces —, en ze eindigen allemaal op dezelfde manier: een paar culino's rechtstreeks uit het vat schenken om te proosten op de mooie dingen in het leven.
Een bijzonder en uniek moment kan alleen worden begrepen als we in Asturië zijn.