De actrice Ana Rujas, een liefhebber van wandelingen.
Een paar dagen geleden zagen we Ana Rujas triomfantelijk aan het einde van Peter Sposito's parade in MBFW Madrid. Als een krijgersgodin stond ze op, het zwaard in de hand en gekleed in een smetteloos wit dessin uit de Monument 20/21-collectie. om ons eraan te herinneren dat ook mode, net als iedereen, nog steeds in de strijd is.
En meer dan ooit. “Het was ongelooflijk – bekent de actrice –, ik had nooit gedacht dat ik een modeweek in mijn stad zou afsluiten, ook met Peter, die Ik hou van wat ze doet en het gaf me de mogelijkheid om prestaties en mode te combineren. Ik had nog nooit geparadeerd of iets soortgelijks gedaan en ik had de kans om te doen wat ik weet, namelijk acteren, dus het was mooi.”
Deze maanden heeft de Madrileense geleerd meer geduld te hebben en te waarderen, zo mogelijk nog meer, wat ze heeft. “Het is duidelijk geworden dat als de wereld stopt, er veel mensen zijn die een slechte tijd hebben, de pijn van velen treft ons allemaal, het nieuws kijken is moeilijk. Het is tijd om onszelf opnieuw uit te vinden." Het maskerding, geeft hij toe, is fataal, en de pandemie heeft hem belet zijn werk The Ugliest Woman in the World in première te brengen, een tekst van hem en Bàrbara Mestanza die hij eind vorig jaar op Kamikaze presenteerde. Met autobiografische ondertoon is het een intense ervaring voor haar en voor de kijkers, waarbij thema's als consumentisme, gebrek aan authenticiteit, de verslavingen.
De actrice uit Madrid, op Ibiza.
"Mijn hele leven wilde ik daar acteren en als ze me eindelijk van het Spaanse theater bellen om het te doen, gebeurt dit", klaagt hij, maar het goede is dat het alleen is uitgesteld, het staat gepland voor mei 2021. “Het zal moeten worden herzien, want wie weet wat er tussen nu en dan gaat gebeuren. Het is zelfs bij me opgekomen om te bedenken welke betekenis bepaalde dingen in het leven nu zullen hebben in vergelijking met vroeger. Soms zeg ik tegen mezelf Wat is het belang om dit nu te vertellen? Ik ga ook een boek maken, het was een voorstel dat bij mij opkwam voor de bevalling naar aanleiding van de teksten die ik op Instagram plaats. Ik ben het aan het vormgeven, heel blij”.
Ana in de sportkledingcampagne van de Spaanse firma Ônne.
SPORT HELPT ALTIJD
"Ik ben erg sportief geweest en tijdens de bevalling heb ik weer veel getraind", vertelt Ana, die nu de afbeelding van de Activewear-lijn van de Spaanse firma Ônne. “Ik rende en deed bikram yoga. Nu loop ik niet meer vanwege mijn knieën, ze doen me een beetje pijn, maar ik train wel thuis. Het helpt enorm om een routine te hebben van minimaal 20 minuten per dag en dat doe ik ook. Ik probeer ook te mediteren, het lichaam ontspant... Het is goed voor mij om te sporten voordat ik tijd voor mezelf heb. Voor mij is dat mediteren, bij jezelf zijn, visualiseren wat je wilt, wat je moet verbeteren, etc."
"Om te handelen overkomt mij hetzelfde, ik train graag eerder". De handtekening, legt hij uit, had zijn aandacht al lang geleden getrokken. “Het eerste wat me opviel was hun lijn zwemkleding. Ze waren erg elegant, soepel, minimaal, sexy, vrouwelijk... en veel verschillende soorten, wat ik erg leuk vond.”
Zeilen in de wateren van Mallorca.
Ana, een verstokte reiziger, is nu geschokt door de wereldwijde situatie. "Het spijt me heel erg, voordat ik een vlucht zou nemen en een week alleen naar Rome of een maand naar New York zou gaan, Op dit moment is dit onmogelijk. De reis is totaal veranderd, het is een brute impact. Als je erover nadenkt, is het echt eng. Ten tweede, Ik heb door Spanje gereisd en wat een wonder! Maar het is jammer, we zaten in zo'n groot wereldwijd verbindingspunt... en nu weten we niet wat er gaat gebeuren. Hopelijk kunnen we weer reizen, het was een van mijn favoriete hobby's”.
In San Lorenzo de El Escorial.
Florence, Wenen, Kopenhagen zijn zijn geplande bestemmingen. “Indonesië ook, maar op dit moment zie ik het zo ingewikkeld dat het utopisch lijkt, gek. Ik zou ook graag Israël, Boedapest ontmoeten... alles lijkt een droom”.
Het hotel dat haar nooit de meeste indruk heeft gemaakt, is het Cipriani in Venetië, waar ze een paar jaar geleden werd gefotografeerd voor een cover van Condé Nast Traveler. "Is ongelooflijk. Ik ben drie keer in Venetië geweest. Vorig jaar was ik in de Mostra en het is een prachtige stad. Ik stond om zes uur 's ochtends op op de dag dat ik terug moest naar Madrid omdat Ik wilde het San Marcoplein zien zonder de drukte. Ik zag de zonsopgang en ik had een totaal Stendhal-syndroom, ik begon te huilen... De schoonheid van de basiliek is indrukwekkend, een van mijn favoriete plekken”.
Reis je liever met het vliegtuig, de auto, de trein...? "Allemaal! Ik hou van autorijden, hoewel ik het dodelijk doe Ik hou er meer van om als co-piloot muziek op te zetten en de reis op te vrolijken. Maar als ik moest kiezen, zou ik misschien zeggen dat je moet lopen! Thailand heeft bijvoorbeeld indruk op me gemaakt, maar de ervaring die me het meest heeft getekend, was de Camino de Santiago. Een maand lang alleen, van Asturië naar Finisterre, gedurende 26 dagen. Het is de meest indrukwekkende reis die ik ooit heb gemaakt."
Zijn meest rampzalige reisanekdote was die naar New York. “Het is zo’n sterke stad, alles was een ramp. Totdat je leert de metro te nemen, verdwaal je miljoenen keren. En ik was erg getroffen door hoe agressief mensen zijn, totdat je je realiseert dat ze naar hun bal gaan, in hun eigen tempo, en ze je ook de batterij geven”.