Henri Matisse: 'De Siëste', 1905.
We dachten dat we alles over Matisse wisten, maar we hadden het mis. De tentoonstelling Matisse, als een Romein (Matisse, als een roman) bewijst het. Dit is de grootste overzichtstentoonstelling over de schilder Henri Matisse (1869-1954) van dat van het Grand Palais gemaakt in 1970.
deze keer de tentoonstelling viert de 150 jaar van de schilder door een volledig onbekend perspectief te bieden, en het is zijn relatie met literatuur.
Verdeeld in 9 hoofdstukken, volgt het traject van Matisse langs een chronologische route , vanaf het begin, rond 1890, waar de kunstenaar in contact kwam met de meesters, worstelend om zijn eigen vocabulaire te ontwikkelen, tot de jaren 1950 en zijn laatste werk, waardoor hij op elk moment kon nadenken over een leven geleefd voor de kunst.
De titel van het werk van Louis Aragon herhalen, Henri Matisse, Romeins (1971) behandelt deze tentoonstelling in elk hoofdstuk Matisse's relatie met het woord. Vanaf het begin in de jaren 1890, toen Matisse zijn hand probeerde te leggen op ander schrift, voordat hij zich tijdens de fauve-periode (1905-1906) waagde aan een radicale herformulering van kleur en tekening.
In de jaren 1910 probeerde Matisse de verschillende trends te testen die door de kunstscène van zijn tijd liepen: vooral het kubisme, met * Tête blanche et rose * (1914, Parijs, Musée Arte Moderno Nacional). In 1917 verliet Matisse's vertrek naar Nice en het volgende decennium de experimentele dimensie van een kunst die bijna de drempel van de abstractie had bereikt: de schilder koos ervoor terug te keren naar een thema dat gevormd werd door licht.
Het literaire vraagstuk neemt vanaf de jaren dertig een nieuwe wending, wanneer Matisse begint te werken aan het geïllustreerde boek van Poésies de Mallarmé , een werk dat enkele iconische schilderijen uit deze periode zal koesteren, zoals* La Verdure* (1935-1943, Nice, Musée Matisse). Met Jazz slaagde Matisse er in 1947 in om plastic en woorden met elkaar te verweven, uitgeknipte gouaches en handgeschreven teksten te verenigen. En tot slot, met een van zijn nieuwste werken, Intérieurs de Vence, waar de ononderbroken migratie van zijn werk naar het schrijven nog duidelijker is.
De tentoonstelling in het Centre Pompidou is te zien tot 22 februari en heeft grote werken geschonken door de familie van de schilder en andere centra in Frankrijk.
Schema: Volgens de nieuwe gezondheidsmaatregelen in Frankrijk zal het Centre Pompidou zijn deuren openen tot 20.00 uur (met toegang tot de tentoonstellingen alleen tot 18.00 uur) en tot 16 november 2020.