Van die plaatsen die in ons geheugen achterblijven en zich niet bewust zijn van mode en trends
Gastronomie is gebouwd op mensen. Over degenen die het belijden en degenen die ervan genieten en beide, onvermijdelijk, veranderen en evolueren in de loop van de tijd.
Maar er zijn plekken die overblijven. De dirigenten en het publiek veranderen, maar de melodie blijft, de instelling blijft. En juist om deze reden moeten we deze plaatsen waarderen die zijn in staat om zich door de jaren heen aan te passen zonder te vervallen in de dictatuur van gastronomische trends en de opleggingen van de gidsen, lijsten en shift tops.
"Als je inspecteurs ziet aankomen, houd dan vast aan je klanten." Want laten we eerlijk zijn, waarschijnlijk Tantris vandaag is niet de essentiële bestemming voor elke gastronoom in München, maar heeft veel te leren aan die paar echte fans die leergierig zijn.
Een "modern 70's" universum
Dus lieten we complexen los en gingen Tantris binnen, met dat "moderne jaren 70" universum, zijn kunstwerken en zijn muren "rood als kreeften en zwart als truffels". Een baanbrekend gebouw vol kunstwerken van de architect Justus Dahinden in opdracht van de oprichter, de amateur Fritz Eichbauer, huizen een instelling van Midden-Europese keuken.
Enkele geweldige chef-koks uit Duitsland zijn door het vuur gegaan. ingehuldigd het Eckart Witzigmann , die op aanbeveling van Paul Haeberlin arriveerde en de pionier was van de Duitse haute cuisine, en toen hij besloot zijn eigen restaurant op te richten, verving hij Heinz Winkler , waarschijnlijk de meest succesvolle Duitse chef-kok in de 20e eeuw, die in 2001 de derde ster voor het restaurant behaalde. Hans Haas, die vandaag de dag nog steeds voorop loopt in de keuken.
We zullen geen verrassingen op het bord vinden - zijn we op zoek naar hen? - en ja een smetteloos, smetteloos product, een enorme technische perfectie in de uitvoering en eenvoud in de recepten: gekonfijte kreeft met artisjokpuree of wildmedaillons met morieljes.
De truffel zal vrij rondlopen in het seizoen, en daar zullen we ons altijd door laten meeslepen formele maar hartelijke en afgemeten service hoe goed de Midden-Europeanen het redden. Onderwijs in de dienst maar gezelligheid aan tafel: dat is de manier om de kamer in Duitsland te begrijpen.
En we drinken oude Rieslings en jonge Bourgognes. Er zijn plaatsen die in ons geheugen achterblijven en zich niet bewust zijn van mode en trends, authentieke gastronomische instellingen die het waard zijn om te vieren en te behouden.
_*Dit artikel en de bijgevoegde galerij zijn gepubliceerd in de nummer 130 van het Condé Nast Traveler Magazine (juli en augustus). Abonneer je op de gedrukte editie (11 gedrukte nummers en digitale versie voor € 24,75, door te bellen naar 902 53 55 57 of van onze website ) en geniet van gratis toegang tot de digitale versie van Condé Nast Traveler voor iPad. Het juli- en augustusnummer van Condé Nast Traveler is beschikbaar op: de digitale versie om ervan te genieten op je favoriete apparaat. _
We zullen geen verrassingen op het bord vinden, zijn we er naar op zoek?