Het wonder van de broden... we zullen moeten wachten op het wonder van de vissen
Als kind dacht ik dat ze in Madrid heel zeldzaam waren. Ze hadden geen brood. Telkens wanneer mijn ooms uit Madrid terugkeerden naar 'de grote stad die alles had', verlieten ze León met de koffer beladen met anderhalve pond broden wiens omtrek groter was dan die van de wielen van mijn rode Torrota-fiets. Broden die later in stukken zouden worden ingevroren om te worden gerantsoeneerd alsof het kaviaar uit de Kaspische Zee is.
Iets ondenkbaars voor een meisje uit een klein stadje in wiens familie er een accountant was die tot bakker was omgebouwd en die elke zondag naar Las Panaderas ging (dit was altijd haar eigen naam, ze waren als de Drie-eenheid, drie mensen in één) om de bestellingen te zoeken ze had haar grootmoeder gemaakt (ja, als het maar samenviel op een moment dat ze zich met hen had verzoend) .
Een idee dat ik bevestigde toen ik meer dan tien jaar geleden naar de hoofdstad verhuisde en me bewust was van de afwezigheid van dit basisvoedsel op het menu van Madrid. Want dat ding dat ze in de supermarkten verkochten met een taaie en smaakloze textuur, broodbrood, wat brood wordt genoemd, was dat niet. Het duurde tien jaar – en een economische crisis – voordat **in Madrid de visionairs** zich dat realiseerden dat het mengen van bloem, water en zout met een beetje tijd niet zo moeilijk hoefde te zijn.
Broodrecept bij Le Pain Quotidien.
Hetzelfde was hem 25 jaar geleden overkomen. Alain Coumont in België. Chef van beroep, niet kunnen vinden in Brussel een brood met authentieke huisgemaakte smaak om aan te bieden in uw restaurant, dus kocht hij een oven en besloot die zelf te maken zoals zijn tante hem als kind had geleerd. Zo werd **Le Pain Quotidien** geboren in de Antoine Dansaertstraat in de Belgische hoofdstad.
Vandaag zijn bakkerijconcept, met gemeenschappelijke tafels en biologische producten, is aanwezig in 19 landen, waaronder Spanje, waar het net is geopend – en daarmee zijn er al zeven, vijf in Madrid en twee in Barcelona – een nieuw pand aan de Diagonal Avenue in Barcelona.
Le Pain Quotidien, aan de Avinguda Diagonal in Barcelona, was vroeger de boekhandel Ancora y Delfín.
Waar voorheen de exemplaren van de boekhandel Ancora en Delfín wachtten om te worden gekocht door liefhebbers van lezen, vandaag de geur van vers gemaakt 100% biologisch ambachtelijk brood dringt de ruimte binnen. De oude boeken op de planken delen een sfeer met degenen die naar Le Pain Quotidien komen als tartiner (zoals ze in het Frans verwijzen naar het gaan eten van het typische geroosterde brood dat tartine wordt genoemd).
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Brood 2.0: neem brood en dip
- De wereld rond in 23 broden
- Barcelona in een blikje: de nieuwe restaurants waar je kunt genieten van confituur
- Ode aan drie hamburgerrestaurants in Barcelona
- Vermouttijd in Barcelona
- Barcelona: iets zoets, iets zouts, iets hartigs
- Snacks in Barcelona
- Komt de foodtrucktrend op gang in Spanje?
- Alle artikelen van Marta Sahelices
Leer hoe je een tartine maakt met het Le Pain Quotidien receptenboek.