Woody, Louis Garrel en Shawn in La Concha.
EEN Woody Allen hij houdt meer van fictie dan van realiteit. De werkelijkheid heeft hem altijd verschrikkelijk geleken. En misschien om deze reden, op 85-jarige leeftijd en ondanks de donkere wolk die boven hem hangt, blijft hij één film per jaar opnemen. Fantasie is een veel betere plek om je te verstoppen en waarin hij zijn existentiële vragen en antwoorden uitdrukt, zijn persoonlijke kwaliteiten overdrijft die door hem of andere actoren worden geïnterpreteerd en waarin: giet al zijn nostalgie, zo niet voor een betere tijd, in ieder geval voor een betere bioscoop.
Dit alles is samengevat in uw (pen)laatste vraag, Rifkins festival. Een van de weinige gevallen waarin hij zijn stad, New York, heeft verlaten. Twaalf jaar na Vicky Cristina Barcelona, Woody is teruggekeerd naar Spanje om te fotograferen met een praktisch Spaans team (alle crewchiefs herhalen behalve de director of photography, want hij werkt nu met de legendarische Vittorio Storaro) en ging afgelopen zomer naar San Sebastian, zeven weken lang (zolang zijn opnamen altijd duren), om een script in beeld te brengen dat een wandeling door de stad en een wandeling door de bioscoop van de grote Europese meesters is: Bergman, Fellini, Buñuel, Truffaut…
Vittorio Storaro en Woody brengen licht naar Baskenland.
De San Sebastián-festival is het frame van de film. Hoewel de hoofdrolspeler Mort Rifkin als Wallace Shawn Hij klaagt in het begin dat de festivals van vandaag niet meer zijn wat ze geweest zijn, en in feite gaat hij tijdens zijn dagen in de stad, vergezeld van zijn vrouw, alleen naar binnen om een oude film te zien -Aan het einde van de escapade- en Hij brengt zijn tijd door met dwalen door de hoofdstad van Gipuzkoa, hoeken en plaatsen die Woody Allen niet in zijn script definieerde met zijn voor- en achternaam, maar hij beschreef wel ruimtes die het productieteam en locaties moesten opsporen.
"We hebben hem van elke plaats vier opties voorgesteld en toen hij naar San Sebastián kwam, hebben we hem een rondleiding gegeven om ze allemaal te beslissen en er één te behouden en een plan B", zegt hij. Bernat Elias, productiemanager die al met de regisseur van Manhattan werkte aan Vicky Cristina Barcelona. En net als toen, zegt Elias, is Woody Allen niet van plan om "een ansichtkaartstad" te filmen. “Het zijn plaatsen die hij leuk vindt, die passen in de geschiedenis, het zijn geen ansichtkaarten, het zijn mooie ruimtes. Hij is niet van plan de stad opnieuw te ontdekken en het is nog steeds zijn perceptie van een plek die hij ziet als iemand van buiten”, zegt hij.**** “Het maakt hem niet uit of ze toeristisch of druk bezocht zijn, zolang ze maar toevoegen naar het verhaal”.*** *
Wallace en Louis in het San Telmo Museum.
Mort keert in zijn hoofd de huwelijkscrisis die hem overweldigt en waarvoor hij daarheen is gereisd om vast te houden aan een toch al onwerkelijke band (Gina Gerson) speelt zijn vrouw en is meer geïnteresseerd in een jonge regisseur, gespeeld door Louis Garrel). Denk ook aan de grote vragen, de echt belangrijke: “Is dit alles of is er nog iets anders?” Een existentiële leegte onderdrukt zijn hart totdat hij elkaar ontmoet Dr. Rojas (Elena Anaya), uw toeristische en spirituele gids.
Over liefde, film, leven en . gesproken herfst in New York en Parijs in de regen, de twee lopen door de straten van de stad, de schelp naar de kursaal, doorlopen Café Botanika. Ze maken een reis naar Kaartjes en zijn antiekmarkt, ga picknicken in Hernani.
Elena Anaya en Wallace Shawn.
Hij bezoekt samen met zijn vrouw en ook met Louis Garrel de plaatsen die het meest verbonden zijn met het San Sebastian Festival: het Kursaal, wedstrijdlocatie, het Victoria Eugenia Theater, het Maria Cristina Hotel, onofficieel zenuwcentrum (waar de interviews plaatsvinden, blijven de sterren), het San Telmo-museum, waar het openingsfeest of de Altxerri, voor de afterdrinks. En die chique lunches en diners, in Ulía-uitkijkpunt, in dit geval met het beste uitzicht.
Het onmiskenbare terras van de María Cristina.
En tot slot heeft Mort tijd alleen om doelloos verder te lopen. Door gaan Donosti Boekhandel, een must-see in de stad. En in zijn dromen in zwart-wit, in een poging vitale antwoorden te vinden in de grote meesterwerken van de cinema, transformeert hij plaatsen in San Sebastian in filmsets: zoals de zalen van de Provinciale die zich voordeed als het herenhuis van The Exterminating Angel; Miramar-paleis zoals Citizen Kane; of Zumaia zoals het strand in The Last Seal met Christopher Waltz zoals de dood die je goede raad komt geven: Natuurlijk is het leven leeg, maar je moet het vullen. Bedankt, Woody, we zullen het blijven vullen met cinema. Goede bioscoop.
Woody, Gina Gershon en Wallace Shawn in de Maria Cristina.