De filmmaker Iván Zulueta (1943-2009).
Het werk van Iván Zulueta (1943-2009) stond altijd op de voorgrond. Met slechts twee speelfilms op zijn naam - Un, dos, tres... al hide-and-seek (1969) en Arrebato (1979) -, verbond de Bask zich met de meest geavanceerde Noord-Amerikaanse artistieke bewegingen, in het bijzonder met Pop Art, waardoor paden worden geopend die nog niet eerder zijn verkend door de Spaanse cinema van zijn tijd.
Nutsvoorzieningen, het Ministerie van Cultuur en Sport heeft via de Spaanse Filmbibliotheek zijn persoonlijk archief verworven, een van de krachtigste in de cinematografische context van de tweede helft van de 20e eeuw, vanwege de overvloed en diversiteit van de materialen.
Filmoteca Española heeft het persoonlijke archief van filmmaker Iván Zulueta verworven.
Uit persoonlijke en familiedocumenten tot creatieve werken zoals schetsen, affiches of tekeningen, krantenknipsels of correspondentie met persoonlijkheden zoals Terenci Moix, Will More, Carmen Giralt of José Luis Borau, het bestand bestaat uit delen gedateerd tussen 1960 en 2009, velen van hen ongepubliceerd.
Wat betreft de filmcollecties, het omvat: stukken in ondermaats formaat in S8mm, hoewel ook enkele in 8mm, 16mm en 35mm die zijn gemaakt tussen de jaren 60 en 80. Onder hen kunnen we vinden fictieve of experimentele werken, filmen van vergaderingen en vieringen waarin herkende karakters of materialen voor de constructie van werken, afdankingen en tests verschijnen. Het benadrukt bijv. onderdeel van het materiaal waarmee Souvenir in elkaar is gezet, een ontbrekende film tot de datum.
Iván Zulueta liet ook een interessante picturale erfenis na.
De verwerving van dit archief was "een echte gebeurtenis voor de instelling", benadrukte hij Josetxo Cerdán, directeur van de Spaanse filmbibliotheek, die de aanwezigheid van spoelen heeft benadrukt van film in Super 8 en 16 mm, waarvan sommige nooit publiekelijk zijn vertoond ondanks een duidelijke filmische bedoeling.
“Persoonlijk zou ik bijna zeggen generaties, Zulueta is een spiegel waarin we veel filmminnende pubers uit de jaren 80 konden herkennen. Zijn karige maar krachtige werk draait om een radicaal grensverleggend concept van cinema in zijn tijd. Hij is een filmmaker met een unieke gevoeligheid bij het maken van beelden die, meer dan veertig jaar later, ze blijven het netvlies van hun kijkers raken.”
Het archief van Iván Zulueta omvat schetsen, persoonlijke brieven, filmfragmenten...
Naast de twee genoemde lengtes, Zulueta tekende tussen 1964 en 1978 een tiental korte films die in subformaten (Super 8 en 16 mm) werden opgenomen, de conceptie en productie van de televisieserie Último Grito (1968) over de artistieke en muzikale tendensen van het moment en twee afleveringen voor twee programma's op de Spaanse televisie, Oogleden (1989) en Ritesti (1992).
Zijn audiovisuele werk wordt aangevuld met een reeks praktijken uitgevoerd tijdens zijn tijd aan de officiële school voor cinematografie die al bewaard zijn in de Spaanse filmbibliotheek. Bovendien ontwikkelde Iván Zulueta tussen de jaren zestig en het tijdstip van zijn dood een overvloedig grafisch werk met tekeningen en schilderijen in zeer uiteenlopende technieken, evenals fotografie. Als beeldend kunstenaar maakte hij ook affiches voor films, filmfestivals en allerlei filminitiatieven gedurende meerdere decennia.
Werk van Iván Zulueta, onderdeel van het archief van de Spaanse Filmbibliotheek.
EEN MYTHISCHE FILMMAKER
“Zulueta is een van die mythische figuren die door de Spaanse cinema loopt, met een werkelijk schaars cinematografisch werk maar een cultus onder vele cinefielen, binnen en buiten ons land. Hij was ook een uitstekende illustrator, zijn werk verspreidde zich over vele gebieden, van filmposters tot... albumhoezen of boekomslagen Cerdán heeft gereageerd.
In het bestand Opvallend is ook de aanwezigheid van polaroidfoto's, een formaat waarin Zulueta een onuitputtelijke bron van experimenten vond om kleine denkbeeldige verhalen te creëren door composities van objecten en poppen. Sommigen van hen zijn al gezien. in de sectie "Ondertussen..." van het programma van december 2020 van de Doré-bioscoop.
De opname van de erfenis van Iván Zulueta in de Spaanse filmbibliotheek voegt zich bij die van andere recent verworven archieven zoals dat van Basilio Martín Patino of het grafische werk van Cruz Delgado, en het maakt deel uit van het beleid van de instelling om haar fondsen en collecties te vergroten, met name met betrekking tot de verwerving van materialen met betrekking tot grote filmmakers.
Zodra het Zulueta-archief grondig is bestudeerd en gedigitaliseerd door de professionals van Filmoteca Española, zal het worden beschikbaar gesteld aan onderzoekers die dit nodig hebben.