De uitdrukking 'veroveren door de maag' is gemaakt als gevolg van de Mexicaanse gastronomie . We hebben geen bewijs, maar ook geen twijfel. Het is verbazingwekkend hoe een maïstortilla gevuld met vlees en andere ingrediënten zo'n geluk kan opwekken. Maar de waarheid is dat zijn keuken lange tijd -door mensen buiten zijn grenzen- is verbannen naar Twee woorden: taco's Y pittig . Oh! Wat hadden we het mis!
Als een reddingsvest Google Kunst & Cultuur lijkt ons wat lessen te geven in een van de lekkerste keukens ter wereld. Ingrediënten, recepten, geschiedenis en hoofdrolspelers die samenkomen onder de titel Smaken van Mexico en waarmee we het land van noord naar zuid en van bord tot bord (vrijwel) doorkruisen.
Google Arts & Culture presenteert Flavours of Mexico.
DE KAART VAN GOED ETEN (EN DRINKEN)
Niet alleen taco's de 32 staten van een land dat opvalt door zijn enorme uitgestrektheid zouden kunnen worden gevoed. Foodies vinden hun paradijsje op deze reis op het bord, maar ook in het glas, want ook Mexico heeft veel te vertellen in die kunst geroosterd brood die we zo leuk vinden.
Misschien is het een gevorderd niveau om over te praten geit, gorditas, kaasbouillon en bonen met gif , maar geduld, we laten geen ruimte voor twijfel. De keuken van Noord-Mexico is een constante parade van verrassingen. De gordita's zijn maïstortilla's en de kaasbouillon is representatief voor Sonora, een van de hoofdingrediënten is een verscheidenheid aan groene pepers die zich alleen in de noordelijke staten bevinden.
Wat betreft de gifbonen... gezegend gif! Dit is een typisch noordoostelijk gerecht. Het is gefrituurde bonen gedoopt in varkensgebraad : varkensvlees in chilibouillon en andere kruiden. Het woord gif verwijst naar boter, aan het vet dat het varkensvlees afgeeft.
Als we in het noorden blijven, moeten we ook stoppen In Sinaloa . De stad Mazatlán heeft de bijnaam "garnalenhoofdstad", maar hier zijn ze experts in het samenvoegen van de zee en het land, met recepten als de aguachile (met garnalen, chilipepers, citroen, ui of komkommer) of de gouverneur taco's , ook met garnalen, chili, tomaat, kaas...
Kenmerkende put van Guerrero.
in chihuahua Zo vieren inheemse volkeren de landbouwcyclus met gastronomische rituelen die danken voor goede oogsten. De gerechten hebben meestal als hoofdingrediënten de rundvlees, wild of geit . En als we naar Baja California verhuizen, komt het verwachte moment: die met de wijnen.
Met name in de regio Valle de Guadalupe, de wijngaarden vinden hun ideale locatie , een combinatie tussen de zee en de valleien, samen met woestijnlandschappen. De eerste oogst dateert uit de 17e eeuw en het is momenteel daar waar het wordt geproduceerd. 90% van de wijn uit Mexico.
We maken de volgende stop in Guanajuato, in hun chilipepers, bouillons en gorditas . en van daar naar Michoacán en zijn tamales . De jahuacatas zijn de traditionele tamales, ze zijn gemaakt van bonen van oorsprong uit de staat en worden vooral met Pasen geconsumeerd. Maar nu is het tijd om te rusten om te proosten, dit keer met de tequila van Jalisco , staat waarin de blauwe agave in overvloed aanwezig is.
Jalisco en zijn blauwe agave.
Na het schot gaan we verder aan Guerrero en zijn pozole . En dat bezittelijk voornaamwoord is omdat het recept ervan niet zo bekend is als dat van Jalisco of Michoacán. Pozole is een soep waarvan het hoofdingrediënt is genixtamaliseerde maïskorrels , dat wil zeggen, de maïs wordt gekookt om de schil te verwijderen en wordt vervolgens gekookt zonder de kop. In Guerrero heeft het een rauw ei, sardine, avocado en varkenszwoerd.
En verwijzend naar Mexico Stad Als een van de grootste steden ter wereld, is het logisch dat de gerechten talrijker zijn. Maar we kunnen niet vertrekken zonder te proberen de taart , een soort Mexicaans stokbrood dat gevuld kan worden met vlees, kaas, chorizo of een veelvoud aan ingrediënten.
Ook gaan we het hebben over beauty, en de eerste prijs gaat naar de chili en nogada, typisch voor Puebla . Het uiterlijk combineert texturen en de kleuren wit van nogada, rood van granaatappel en groen van peterselie die, zoals je je misschien al voorstelt, symboliseren die van de vlag van Mexico . Bestaat uit poblano peper gevuld met gehakt (vlees, tomaat, knoflook, ui en fruit), bedekt met nogada (waarvan het hoofdbestanddeel de Castiliaanse noot is).
Chili in nogada.
Om af te sluiten, kunnen we de gastronomische verscheidenheid van Oaxaca, waar de tlayuda's opvallen (typische maïstortilla's van de staat), de tamales of de oneindigheid van mollen. Of Tabasco cacao , symbool van Mexico, of achiote, typisch kruid van Yucatan.
Er moet nog veel worden geleerd, zoals het gebruik van insecten in veel van hun gerechten , maar zelfs als samenvatting wisten we al hoeveel we niet wisten.
WAT (EN WIE) ZIT ER ACHTER
Dit nieuwe Google Arts & Culture-project heeft niet alleen voedsel willen eren, maar ook de geschiedenis en invloedrijke mensen. Om te beginnen is de Mexicaanse gastronomie langer geleden geboren dan we ons kunnen voorstellen, in feite, de Azteken en Maya's waren geweldige koks . Maar niet alleen over afkomst spreken ze ons aan, maar ook over de sterke aanwezigheid die de moderne keuken op het platteland.
De mythische mevrouw Elpidia Hernández.
En aangezien een recept niets is zonder een naam erachter, onthult Flavours of Mexico enkele van de mensen die de transcendentie ervan mogelijk maken. figuren zoals de Mevr. Elpidia Hernandez , die op 80-jarige leeftijd nog steeds kookt met izote-bloem, de kok Beatriz Avendaño, de familie Flores en zijn bakkerij Don Raúl or Doña Vero , dat pre-Spaanse en moderne gerechten biedt in het restaurant.
Google Arts & Culture maakt het ons gemakkelijk, zonder het huis uit te gaan, maar wel het land in te trekken. Flavours of Mexico is een liefdesbrief aan de Mexicaan , een complete röntgenfoto van een gastronomie die niet hoeft te laten zien hoe rijk ze is, figuurlijk en letterlijk.