William Finnegan, auteur van 'Wild Years'
Beschouw je jezelf als een nomade of een globetrotter? Wat heeft deze manier van genieten van de wereld je opgeleverd?
Mijn ouders waren allebei intellectueel rusteloos . Ze waren altijd geïnteresseerd in nieuwe plaatsen, nieuwe ideeën, nieuwe ervaringen. Ik ben eigenlijk meer een gewoontedier dan wie dan ook. Toch Ik heb je nieuwsgierigheid geërfd . Ik wil altijd weten wat er over de volgende heuvel is – misschien een betere golf, of mensen die leven op manieren die ik me nooit had kunnen voorstellen . Die impuls drijft mijn werk. En het zorgt er ook voor dat ik golven achtervolg.
Nu je in New York woont, kun je me enkele van je favoriete plekken aanbevelen? (bars, restaurants, boekwinkels of misschien waar je ontsnapt om te surfen)
Café Loup in Greenwich Village, zowel de bar als het restaurant. De Bowery Hotel-bar in East Village. Gabriel's, in de buurt van Columbus Circle, de bar en het restaurant, beide. Mijn favoriete boekwinkels zijn Strand, McNally Jackson in Soho en Greenlight in Fort Greene, Brooklyn. Om in de buurt van New York te surfen, is de meest toegankelijke plaats Rockaways , net buiten Queens. Je kunt er komen met de A-trein (vanuit de metro).
Wat heb je geleerd van de zee?
Nederigheid, hoop ik. Hoe ervaren je ook bent, de oceaan zal je nederig maken. Het kan een goede correctie zijn voor trots.
De McNally Jackson Bookstore
Als ik u enkele van de plaatsen vertel die uw leven hebben gekenmerkt, kunt u ons dan vertellen met welke landschappen u ze associeert of welke plaatsen onze lezers zouden moeten verkennen om dichter bij de minder toeristische schoonheid van het land te komen?
Hawaii:
Landelijke kustlijn met kobalt oceaan en zo min mogelijk mensen. Hawaii leidt de toeristenindustrie, maar veel toeristen zijn meestal maar op een paar plaatsen geconcentreerd. Alle eilanden hebben wilde gebieden, mooie hoekjes die maar weinig reizigers bezoeken . Het benoemen van deze plaatsen zou in strijd zijn met uw privacy. Maar ze zijn niet moeilijk te vinden als je er de tijd voor neemt. Tip: respecteer de lokale bevolking en ken altijd je grenzen in de oceaan. De golven op Hawaï kunnen extreem krachtig zijn.
William Finnegan aan boord van de 'Alias', Haven van Suva, Fiji (1978)
Californië:
Enorme bergen, verzengende woestijnen, een schitterende kustlijn – voor de dichtstbevolkte staat van de Verenigde Staten heeft Californië een verbazingwekkende hoeveelheid natuur. De wildgroei van Los Angeles en de baai in de stad en in de buitenwijken is het eerste dat je tegenkomt als je per vliegtuig aankomt. Mijn advies is, na het proeven van de steden, huur een auto en ga richting afgelegen landschappen . U vindt skiën, surfen, kamperen, klimmen of gewoon wandelen ; Californië is een spectaculair land op zich.
Samoaans:
Traditioneel Polynesië. Rustige dorpjes met rieten daken, geregeerd door oude gebruiken en gekerstende leiders. Lange nachten kava drinken rond een gemeenschappelijke kom . Resorts zijn zeker een ander verhaal, maar ik herinner me geen resorts toen ik op de golven jaagde in Samoa.
Bryan Di Salvatore, Viti Savaiinaea en William Finnegan, Sala'ilua, Savai'i, West-Samoa (1978)
Java:
Dichtbevolkt, rijstvelden en vulkanen. Een keizerlijke mentaliteit die de rest van Indonesië zijn regels oplegt. Jakarta zinkt onder de golven met stijgende zeespiegels. Yogyakarta is een veiliger, minder zweterig traditioneel centrum van ambachten, kunst en onderwijs.
Fiji:
Rijke mix van droge suikerrietkust, vochtige en supergroene tropische heuvels met modderige rivierdelta's en dicht beboste bergen. Ook een rijke maar politiek onzekere mix van inheemse Melanesiërs en van pas aangekomen Indiërs, de laatste zowel moslims als hindoes. De Britse kolonisatoren brachten de voorouders van de Indianen als goedkope arbeidskrachten naar Fiji. Ze bleven en bloeiden, maar de afgelopen jaren hebben ze een reeks militaire staatsgrepen, etnische conflicten en discriminatie meegemaakt. Toeristen voelen weinig of niets van deze spanning. Het is een veilige en heerlijke plek om te verkennen, duiken, vissen, zeilen en surfen.
William Finnegan in Tavarua, Fiji, 2002
Indonesië:
De beste golven ter wereld . Regenwouden, malaria, armoede, buitengewoon kleine dorpjes. Eindeloze culturele verscheidenheid: van overbouwd, kosmopolitisch Bali met zijn veerkrachtige hindoeïstische geloofssystemen tot wanhopig arme moslimeilanden in de archipels ten westen van Sumatra. Resorts bieden isolatie van de meedogenloze realiteit van Indonesië . Als je zijn bescherming verlaat, wees dan op alles voorbereid.
Australië:
Arbeiders paradijs. Heerlijk dunbevolkt. De meest democratische en met meer middenklasse die ik heb bezocht. Geweldige campingkustlijn die nooit lijkt te eindigen. Intense vogels spotten.
William Finnegan op Bali (november 2015)
Zuid-Afrika:
Tafelberg, Kaapschiereiland. Bavianen en antilopen. Goede wijn, schitterende nationale parken en natuurgebieden. Het slechte: straatcriminaliteit in de steden. Democratisch, met een post-apartheidsregering en blank privilege volledig gehandhaafd. U vindt er een aantal uitstekende landelijke boetiekhotels tegen redelijke prijzen.
Madeira:
Terraslandbouw in een bijna verticaal landschap . Geïsoleerde vissersdorpen, geen stranden, wilde oceaan - zoals Hawaï, Madeira heeft geen continentaal plat en ontvangt het grootste deel van zijn winterstormvloed op hoge breedtegraden. Geen pauze voor beginnende surfers . geweldige zeevruchten. Vertrek vanuit Funchal, de hoofdstad. Proef de groene wijn en als tussendoortje de prego no pão.
Grajagan, Java (1979)
Wat zou je zeggen tegen degenen die surfen alleen als een sport zien?
Zeer weinig surfers concurreren. Op veel plaatsen kun je je hele leven surfen zonder een georganiseerde wedstrijd tegen te komen. De International Pro Tour - de heldendaden van de beste surfers - domineert de aandacht van veel surfers, maar zelfs dat is vrij marginaal voor de ervaring van de meeste surfers. Surfen kan sociaal zijn – het is iets wat je vaak doet met je vrienden – maar de essentie is een nogal eenzame ontmoeting met de oceaan, in volledig ongecontroleerde omstandigheden. De oceaan is altijd wild . Dus surfen lijkt in de meeste opzichten nauwelijks op een conventionele sport.
Denk je dat mensen zich bewust zijn van de schade die mensen aan de zee aanrichten?
Nee. Ik denk niet dat de meeste mensen zich bewust zijn van de extreme last die we op de oceanen leggen – door vervuiling en overbevissing, maar ook door stijgende zeetemperaturen als gevolg van klimaatverandering. De opwarming van de zeeën vernietigt koraalriffen over de hele wereld op dit moment en de gevolgen van vernietiging van habitats op die schaal zijn letterlijk onkenbaar.
Heb je nog een paradijs dat je wilt verkennen om de perfecte golf te vinden?
Er zijn kustlijnen die ik graag zou willen verkennen omdat ik denk dat ze nog onontdekte mogelijkheden hebben om te surfen. Maar er is een strikte stamcode onder surfers: kus nooit en vertel. Dat wil zeggen, vertel nooit surfspotlocaties die nog niet beroemd zijn. Dit geldt zelfs voor expedities die zich nog in de planningsfase bevinden. Bijna alle goede surfspots zijn vreselijk overvol, wat de belangrijkste reden is waarom we naar zulke afgelegen gebieden reizen om golven te vinden. Vandaar het belang van deze belachelijke omerta.
Volg @merinoticias
'Wilde jaren'